Een nieuw jaar is begonnen. Vanaf 1 januari 2017 zijn renners officieel in dienst bij hun nieuwe, dan wel bestaande ploeg. Voor een aantal van die coureurs is die datum de eerste dag dat zij zich prof mogen noemen. WielerFlits zet tien namen van neoprofs op een rij die je moet onthouden voor het komende seizoen.

Neoprof ben je overigens altijd in je eerste twee jaren als beroepsrenner. Hierdoor is Sam Oomen komend seizoen dus nog wél een neoprof. Bovendien is er een regel die voorschrijft dat renners twee en een half jaar neoprof zijn, mits zij na 30 juni van een desbetreffend jaar een contract getekend hebben. Loïc Vliegen is hiervan een voorbeeld. De 23-jarige Belg tekende een contract dat op 1 juli 2015 inging. Daarom is de BMC-renner ook dit jaar nog een neoprof. Om het gemakkelijk te maken, kiest WielerFlits in dit lijstje – in compleet willekeurige volgorde – voor eerstejaars profs. De lichting van dit jaar lijkt op papier iets minder talentvol dan die van 2016.

10. Ruben Guerreiro (21) – Trek-Segafredo

Ruben Guerreiro – foto: (Axeon archief)

Portugal staat niet direct bekend om haar rijke wielergeschiedenis. Rui Costa deed er de laatste jaren veel aan om dat te doorbreken, maar wellicht krijgt hij de komende jaren bijval. Ruben Guerreiro maakt namelijk komend seizoen zijn profdebuut. Na twee jaar in de opleidingsploeg van Axeon-Hagens Berman, was Trek-Segafredo overtuigd van zijn prestaties. Guerreiro is iemand die klimmetjes goed overleeft en daarna nog beschikt over een sterk eindschot. Vooral op heuvelachtig terrein komt hij goed uit de voeten.

De Portugees kan ook klassementen rijden, bewees hij eind 2015 al met een zestiende plaats in de Tour de l’Avenir. Het voorbije seizoen werd hij onder meer derde in Luik-Bastenaken-Luik voor beloften en nestelde hij zich tussen de profs in de Tour of California op een dertiende plek in het eindklassement. Tot slot werd hij ook Portugees kampioen op de weg bij de beloften, wat Guerreiro’s laatste koers van het jaar was. Van diens nieuwe ploeggenoot Mads Pedersen mag men ook veel verwachten; hij heeft er al een jaar bij de profs opzitten en stak zijn neus in de Vlaamse koersen al aan het venster.

9. Lennard Hofstede (22) – Sunweb

foto: Léon van Bon

Sunweb sloeg op de transfermarkt voorafgaand aan het seizoen 2016 een ferme slag. De ploeg – toen nog Giant-Alpecin – haalde met Søren Kragh Andersen, Sam Oomen en Sindre Skjøstad Lunke drie heel beloftevolle renners binnen. Dit jaar hebben ze met Lennard Hofstede opnieuw een van de grotere talenten in Nederland vastgelegd. De 22-jarige Zuid-Hollander kende in 2016 een aantal problemen met onder meer zijn rug en astma. Desondanks is Hofstede in potentie een renner voor de Waalse klassiekers.

De huisgenoot van Dylan van Baarle was met name in het voorjaar opdreef voor Rabobank, waar hij de voorbije vier seizoenen afwerkte. Hofstede was in 2016 namelijk de beste man in koers tijdens Luik-Bastenaken-Luik U23, maar hij had de pech dat de vroege vlucht standhield. Hij werd uiteindelijk vierde. Verder eindigde Hofstede als derde in de Tour de Bretagne, terwijl hij in de Rhône-Alpes Isère Tour een ritzege en het eindklassement pakte. Daarmee volgde hij Oomen op, die in 2015 wist te winnen. Wel had onze landgenoot het voorbije jaar diverse keren te kampen met blessureleed.

8. Pascal Ackermann (22) – BORA-hansgrohe

Ackerman (rechts) poseert hier met teamgenoot Peter Sagan en ploegbaas Ralph Denk – foto: BORA-hangrohe

In Duitsland hadden ze de laatste jaren niet veel te klagen wat betreft toprenners. Denk maar eens aan mannen als Marcel Kittel, André Greipel, John Degenkolb en Tony Martin. Maar er liggen meer kapers op de kust. Een van hen is de 22-jarige Pascal Ackermann. Deze bonkige spurter maakt komend seizoen zijn profdebuut bij BORA-hansgrohe uit eigen land. Of hij in een ploeg met wereldkampioen Peter Sagan al veel kansen gaat krijgen, valt te bezien. Maar hij is zeker een sprinter voor de toekomst.

Ackermann zette dit seizoen een aantal sterke prestaties neer. Zo werd hij onder meer zesde in Gent-Wevelgem voor beloften, won de Duitser twee ritten in de Tour de Berlin (2.2U-koers, net als Olympia’s Tour), werd hij tussen de profs zesde in Rund um Köln en pakte Ackermann de Duitse beloftentitel op de weg. Een week daarna sprintte hij tegen de profs naar een vierde plek op hetzelfde Duits kampioenschap. Tegen het einde van het seizoen eindigde hij achter Degenkolb en Roy Jans als derde tijdens de Sparkassen Münsterland Giro. Hij besloot zijn seizoen met zilver op het WK voor beloften, achter Kristoffer Halvorsen.

7. Enric Mas (21) – Quick-Step Floors

foto: Klein Constantia

Joaquim Rodríguez nam al afscheid, Alejandro Valverde en Alberto Contador zijn in de herfst van hun carrière en Ion Izagirre doet het vooralsnog alleen heel goed in rittenkoersen van een week tot tien dagen. Met andere woorden: de Spaanse ronderenners raken op. Gelukkig is er voor de Spanjaarden een groot talent op komst. Enric Mas maakt komend seizoen zijn debuut voor Quick-Step Floors. De op Mallorca geboren ronderenner is het eerste product van de opleidingsploeg van Contador, al reed hij het voorbije jaar voor Klein Constantia – de opleidingsploeg van Etixx-Quick-Step. Daar deed Mas het zo goed, dat Patrick Lefevere hem overhevelde naar de profploeg.

De Spanjaard was dit jaar vooral goed tussen zijn leeftijdsgenoten. Mas heeft de kwaliteiten om tijdens rittenkoersen op verschillende terreinen kort te eindigen. Dat bezorgde hem onder meer winst in het eindklassement van de Volta ao Alentejo. Bovendien was hij erg sterk in twee van de zwaarste rittenkoersen buiten de UCI Nation’s Cup U23 om. Hij won de Tour de Savoie-Mont Blanc voor Tao Geoghegan Hart, om een kleine maand later in dezelfde regio als tweede te eindigen in de Giro Ciclistico della Valle d’Aosta-Mont Blanc. Daar gaf hij slechts acht seconden toe op het Zwitserse klimtalent Kilian Frankiny, die zijn profdebuut bij BMC maakt.

6. Filippo Ganna (20) – UAE Abu Dhabi

foto: Sirotti

Hij is pas twintig jaar oud, maar Filippo Ganna beschikt al over een heel grote motor. De Italiaan is een van de betere tijdrijders bij de beloften, maar kan ook in het klassiekerwerk uit de voeten. Hoewel het natuurlijk heel vroeg is om te zeggen, lijkt Ganna in zekere zin iets op een jonge Fabian Cancellara. Komend seizoen maakt hij zijn debuut bij UAE Abu Dhabi, de opvolger van Lampre-Merida. Dat dankt de ploeg aan voormalig teammanager Brent Copeland. Die wist in een vroeg stadium al de ruwe pareltjes Edward Ravasi, Simone Consonni, Oliveiro Troia en dus Ganna aan de ploeg te binden.

Als gezegd is Ganna dus een sterke tijdrijder. Toch kan de jonge Italiaan ook op andere manieren winnen. Zo was hij aan begin van het seizoen de sterkste in de Kroatische eendagskoers GP Laguna Porec. Zijn grootste prestatie zette Ganna neer in Parijs-Roubaix voor beloften. Hij sprong mee in de vroege vlucht met vijftien anderen. Een deel van de kopgroep wist in barre weersomstandigheden vooruit te blijven. Op Carrefour de l’Arbre bleef het rustig, maar op Hem gooide Ganna er een laatste krachtsexplosie uit. Die was iedereen te machtig, waardoor de Italiaan solo aankwam op de wielerbaan in Roubaix. Nadien werd hij Italiaans kampioen tijdrijden bij de beloften, tweede op het EK Tijdrijden en zesde in de wegwedstrijd tijdens hetzelfde kampioenschap.

5. Tao Geoghegan Hart (21) – Sky

foto: Sirotti

Tao Geoghegan Hart klopt al een aantal jaren op de deur van het profpeloton. De 21-jarige Britse kampioen op de weg bij de beloften kon die deur vorig jaar al openen, maar wees een aanbod van Sky toen af. Hij vond zich nog niet rijp genoeg en wilde zich nog een jaar verder ontwikkelen in de opleidingsploeg Axeon-Hagens Berman. Bij de Amerikaanse formatie van Axel Merckx maakte de talentvolle ronderenner een sterk jaar door. Opnieuw kwam Sky met een aanbod voor Hart, die het contract dit jaar wel ondertekende. Heeft de ploeg een potentiële Britse opvolger van Chris Froome in huis gehaald?

Dat zou zo maar eens kunnen, al valt daar pas over tien jaar iets zinnigs over te zeggen. Het neemt niet weg dat Hart in zware (ritten)koersen vrijwel altijd boven komt drijven. In Amerika wist hij zich al te meten met de profs, getuige een zesde plek in de Tour of Gila, een twaalfde stek in de Tour of California en een twaalfde plek in de Tour of Utah. Maar ook in Europa was Hart op dreef. Hij werd bijvoorbeeld zesde in de Tour de l’Avenir en tweede in de Vredeskoers, die beide deel uitmaken van de UCI Nation’s Cup U23. In de Tour of Britain eindigde hij op een knappe veertiende plek in het eindklassement.

4. David Per (21) – Bahrain Merida

foto: Sirotti

Slovenië brengt komend seizoen twee mooie talenten voort bij Bahrain Merida. Ronderenner Domen Novak en eendagsspecialist David Per versterken de gloednieuwe ploeg uit het Midden-Oosten. Laatst genoemde werd ook door LottoNL-Jumbo in de gaten gehouden, maar de Nederlandse ploeg verlegde haar interesse naar andere opties. Desondanks dwong Per zijn profcontract in de WorldTour zelf af. Wellicht dat hij komend seizoen al eens een vrije rol krijgt in de klassiekers, omdat Bahrain Merida niet direct een kopman voor het keienwerk heeft.

Afgelopen seizoen bleek namelijk dat de Adria Mobil-renner uitstekend gedijt op de Vlaamse wegen. Waar zijn Sloveense ploeg vrijwel nooit aan wedstrijden in Vlaanderen meedoet, was Per een openbaring in twee UCI Nation’s Cup U23-wedstrijden. Tijdens Gent-Wevelgem/Kattekoers-Ieper, de eerste wedstrijd van die reeks, werd hij vierde. Samen met winnaar Mads Pedersen, Gabriel Cullaigh en Anders Skaarseth was hij in de slotfase weggereden. Toen de vrijwel ongenaakbare Pedersen twee weken later tijdens de Ronde van Vlaanderen U23 lek reed in de finale, rook Per zijn kans. Samen met zijn vluchtgenoten hield hij een minieme voorsprong vast, waarna de Sloveen de snelste van het groepje bleek.

3. Amund Grøndahl Jansen (22) – LottoNL-Jumbo

foto: Davy Rietbergen/Cor Vos

Een van de meest constant presterende beloften rijdt in 2017 voor LottoNL-Jumbo. Amund Grøndahl Jansen liet het voorbije seizoen zien dat hij klaar is voor een stap hogerop. De 22-jarige Noor krijgt de ruimte bij de Nederlandse ploeg om te groeien, maar teammanager Richard Plugge liet aan WielerFlits weten dat zijn nieuwe aanwinst op den duur wel is gehaald om te winnen. “Amund is een eerstejaar en moet vooral leren, maar uiteindelijk is hij wel als afmaker gehaald. Verbaas jezelf niet als hij dat in 2017 al kan laten zien”, voorspelt Plugge. “Mijn doel voor het komende jaar is om een koers te winnen. Het liefste natuurlijk altijd meer, maar laten we bij één beginnen”, licht de Noor toe, die inmiddels zijn eerste woordjes Nederlands spreekt.

Grøndahl Jansen, zoals zijn volledige familienaam luidt, was in 2016 uitermate sterk op dreef. Hij eindigde als vierde in de Ronde van Vlaanderen U23, waar hij in de diepe finale in z’n eentje het gat tussen het peloton en de kopgroep wist te dichten. Een kleine week later werd hij bovendien eindwinnaar van de ZLM Roompot Tour, eveneens een koers in de UCI Nation’s Cup U23. Nadien was hij bovendien de beste in de Tour de Gironde (2.2) en het Noors kampioenschap op de weg voor beloften. Tijdens de Ronde van de Toekomst pakte hij een ritzege en droeg hij drie dagen de leiderstrui. Bovendien reed hij een sterke Olympia’s Tour, met een elfde plek als gevolg. Op het WK voor beloften loodste hij als piloot Halvorsen naar de wereldtitel; zelf eindigde Grøndahl Jansen als vijfde.

2. Wout van Aert (22) – Veranda’s Willems-Crelan

foto: Jos Kafoe

We kennen Wout van Aert natuurlijk allemaal als veldrijder. Toch koestert de 22-jarige Belg de droom om ooit eens de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix te winnen. Nick Nuyens kwam vervolgens met het idee om een ProContinentale ploeg rondom de wereldkampioen veldrijden te bouwen. De Belg met Nederlandse roots is aangesteld als kopman, maar heeft de vrijheid om zijn seizoen zelf op te bouwen. Daardoor kan Van Aert ook naar hartenlust blijven veldrijden. Omdat hij de overstap maakt van het Continental-team Crelan-Vastgoedservice naar het nieuwe Veranda’s Willems-Crelan, is hij op papier volgens de UCI een neoprof. “De Ronde en Roubaix rijd ik in 2017 nog zeker niet. De bedoeling is om nog een pak sterker te worden en dat kan door een degelijk wegprogramma te rijden. Met deze ploeg wil ik korte rittenkoersen afwerken als de Ronde van België en de Ster ZLM Toer, naast enkele mooie eendagskoersen”, zei Van Aert onlangs tijdens de teampresentatie.

Van Aert is – gezien zijn status in de cross – in dit lijstje misschien wel de vreemde eend in de bijt. Toch heeft hij op de weg al enkele klinkende prestaties neergezet. De aartsrivaal van Mathieu van der Poel verbaasde in de proloog van de Baloise Belgium Tour vriend en vijand. Hij versloeg namelijk op overtuigende manier Tony Martin, inmiddels viervoudig wereldkampioen tijdrijden. Hij eindigde uiteindelijk als achtste in het eindklassement. Op de stuwdam van La Gileppe finishte hij in de Ster ZLM Toer bovendien als tweede achter Sep Vanmarcke. Nadien volgde een negende plek op het Belgisch kampioenschap op de weg, een vierde plaats in de GP Pino Cerami en strandde de Belg op een seconde van Niki Terpstra in de deels onverharde Omloop van het Hageland. Bovendien pakte Van Aert uit in Schaal Sels, die eveneens voor een groot deel over onverharde wegen gaat. Daarmee beëindigde hij zijn wegcampagne.

1. David Gaudu (21) – FDJ

foto: Jan Brychta / TTV sport group

Het grootste talent dat in 2017 zijn profdebuut maakt, is waarschijnlijk David Gaudu. Kenners dichten de jonge Fransman een mooie toekomst toe. Komend seizoen verdedigt hij de kleuren van FDJ. Hoewel hij afgelopen seizoen pas tweedejaars belofte was, liet Gaudu zien dat hij rijp is voor de WorldTour. FDJ liet hem in het najaar van 2016 al ruiken aan het grote werk middels een stagecontract. Lang had de Fransman niet nodig om zijn stageperiode om te ruilen voor een profcontract. Dat duurde namelijk slechts negentien dagen. Gaudu is het volgende Franse rondetalent dat in de toekomst op jacht moet naar een zege in de Tour de France.

Zijn trackrecord van het voorbije seizoen is tamelijk indrukwekkend. In de zware beloftenkoers Ronde de l’Isard was hij sterk bezig, totdat hij in de slotrit moest afstappen. Dat het geen toevalstreffer was, bewees hij in de Vredeskoers (UCI Nation’s Cup U23). Daar won hij de koninginnenrit, wat hem tevens het eindklassement opleverde. Twee maanden later reed Gaudu tussen de profs een zeer verdienstelijke Tour de l’Ain. Hij eindigde als vijfde in het eindklassement, op slechts elf seconden van winnaar Sam Oomen. Gaudu ging daarna als een van de topfavorieten van start in de Ronde van de Toekomst, die hij op glansrijke wijze wist te winnen. Vooral zijn sterke optreden in de zware bergrit naar Tignes, waarin hij solo zegevierde, sprak tot de verbeelding. Mede topfavorieten Ravasi, Adrien Costa en Egan Arley Bernal kwamen nooit in de buurt van de eindzege.

[poll id=”404″]