Vanaf woensdag trekt het Tourpeloton de Alpen in. Deze passage door de vermaarde bergstreek wordt afgesloten met een finish op de top van de Izoard. Etappe zeventien gaat eerst over twee andere mythische Alpenreuzen: de Croix de Fer en de Col du Galibier. Welke klassementsrenner plaatst in deze rit een ultieme aanval op het geel, dat op dit moment nog altijd om de schouders hangt van Chris Froome? WielerFlits blikt vooruit.

De nieuwe Tourspecial van RIDE Magazine is een must-have voor echte wielerfans! Onze nieuwe 236 pagina’s dikke zomer-editie is de meest complete Tourgids van deze zomer en staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Fabio Jakobsen, Gio Lippens, Christian Prudhomme en Charlotte Kool. Verzeker je van een heerlijke sportzomer en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

In tegenstelling tot de voorgaande jaren, is de Tour van 2017 nog verre van beslist. Zes renners staan nog binnen anderhalve minuut van elkaar in het algemeen klassement. Aan de stoelpoten van de koning van de voorbije jaren, Chris Froome, wordt voorzichtig gezaagd. Voor klimmers als Aru, Bardet en Uran is het wel nodig de komende twee etappes met een heuse kettingzaag te werk te gaan, met de individuele tijdrit rondom Marseille nog voor de boeg.

Parcours
Welk terrein leent zich nu beter voor het leggen van een fundament voor de eindzege, dan de Alpen? Waar de rit van donderdag de renners voert naar de top van de mythische Izoard, is de rit van woensdag misschien wel dé kans om een totale omwenteling in het klassement te bewerkstelligen, met twee monstercols onderweg.

De Tourkaravaan zal voor de eerste keer La Mure aandoen, een stadje met de Pont Haut de La Mure en het plaatselijke kasteel als toeristische trekpleisters. Van hieruit zetten de renners koers richting de eerste serieuze hindernis van de dag: de Col d’Ornon (5,1 km aan 6,7%). De kans is groot dat op de flanken van de Ornon een definitieve kopgroep wordt gevormd. Na dertig kilometer koers duiken de renners de afzink in van de Ornon, om in de vallei van de rivier de Romanche (47,5 km) de tussensprint in Allemont te passeren. Na het oprapen van de sprintpunten zal gelijk een lichter verzet moeten worden gestoken: de Col de la Croix de Fer (24 km aan 5,2%) doemt dan op.

Deze col van hors categorie is een begrip in de Tour. De gemiddelde stijgingsgraad bedriegt; de Croix de Fer is vooral een onregelmatige beklimming. Steile stroken bergop worden afgewisseld met afvlakkende stukken en zelfs passages die bergaf gaan. Het zwaartepunt ligt in de eerste vijf kilometer, die gemiddeld aan zo’n acht procent stijgen en van kilometerpaal negen tot en met vijftien, waar het wegdek enkele malen de tien procent aantikt. Maar niet zozeer de stijgingsgraad maakt van de Croix de Fer een zwart beest: vooral de lengte van meer dan twintig kilometer en de hoogte tot tweeduizend meter maakt het een plek waar klassementsambities kunnen sneuvelen. Dit jaar zal de Croix de Fer voor de negentiende keer beklommen worden. In 1947 kwam de Italiaan Fermo Camellini als eerste boven, in 2015 de Fransman Alexandre Geniez. Vanuit chauvinistisch oogpunt was de solo van Gert-Jan-Theunisse op de flanken van de Croix de Fer in 1989 bijzonder: deze col vormde voor de Brabander onderdeel van een knappe solozege naar de top van Alpe d’Huez.

Als de strijd tussen de klassementsrenners nog niet is ontbrand op de flanken van de Croix de Fer (de top ligt namelijk nog altijd op 105 kilometer van de streep), dan zal die zonder twijfel losbarsten op laatste Alpenreus van de dag: de Col du Galibier. Of beter gezegd: de combinatie van de Col du Télégraphe (11,9 km aan 7.1%) én Col du Galibier (17.7 km aan 6.9%). Ondanks dat de Télégraphe altijd wordt beschouwd als ‘het broertje van’, is de klim met zijn lengte van zo’n twaalf kilometer aan een constante stijgingsgraad van 7% niet te onderschatten.

Na een afdaling van 4,5 kilometer zal het hoofdgerecht worden aangevat van deze etappe. Voor de zestigste (!) keer zal de Galibier worden beklommen, die mede hierdoor onlosmakelijk onderdeel is gaan uitmaken van Le Tour. Al in 1911 trotseerde de Fransman Émile Georget de flanken van deze reus. De laatste die er als eerste bovenkwam, was Andy Schleck in 2011.

De Galibier is op te delen in twee gedeeltes: de eerste vijf kilometer zijn relatief ‘makkelijk’ met passages onder de vijf procent. Vanaf elf kilometer onder de top beginnen de zware stroken, waarbij de laatste achtduizend meter niet meer onder de acht procent gaan. Gecombineerd met het rijden op hoogte, resulterend in zuurstofgebrek, kun je veel verliezen als je hier de man met de hamer tegenkomt. Eenmaal de top bereikt, dienen er nog 28 kilometer te worden afgedaald.

Er is dit jaar niet geopteerd om af te dalen richting Briançon en zijn kenmerkende steile slotkilometer. Aankomstplaats is ditmaal Serre Chevalier, een plek waar al drie keer eerder een Tourrit is geëindigd. Het eerste deel van de afdaling is nog behoorlijk technisch en verraderlijk met enkele haarspeldbochten. Het resterende gedeelte van de afzink gaat echter over brede rechte wegen waar je door middel van bijtrappen hallucinante snelheden kunt halen. Wie plaatst zich na deze ziedende vaart in het rijtje Vicente Lopez-Carril (1974), Bernard Thévenet (1975) en Tony Rominger (1993), de drie mannen die hier in het verleden al wonnen?

Favorieten
De mannen voor het klassement zullen in deze etappe met de billen bloot gaan. Het klassement zal door elkaar geschud worden, en gele dromen zullen doorgeprikt worden. Maar of dit ook automatisch betekent dat de beste klimmers in de ronde voor de etappewinst zullen strijden, is nog maar de vraag. Een ritzege over de Galibier staat voor iedere coureur bijzonder mooi op zijn palmares, maar de vraag is of er ploegen bereid zijn de koers hiervoor te controleren.

Het is zeker niet ondenkbeeldig dat sterke klimmers die op een verdwaalde plaats staan in het klassement, de zegen krijgen om vooruit te blijven. Maar er zijn ook nog een pak coureurs in de top-tien die hun ronde willen opfleuren met dagwinst. De winnaar zal dan ook uit deze bonte grabbelton moeten worden getrokken.

Kan Alberto Contador in afscheid stijl nemen van de Tour en Frankrijk?- foto: ASO

Iemand die er nog alles aan wil doen om van deze Tour een succes te maken, is Alberto Contador (Trek-Segafredo). El Pistolero kwam naar Frankrijk om te winnen, maar dit streven was na iets meer dan een week al niet meer dan een vaag verlangen. Wat rest voor de aanvalslustige Spanjaard is rehabilitatie, in de vorm van etappewinst. Ploegleider Steven de Jongh verwoordde het in de Avondetappe van maandag 17 juli nog als volgt: “Ik merk dat Alberto nog heel graag een etappe wil winnen, om op een waardige manier afscheid te nemen van de Tour.” Het Franse wielerpubliek kan kortom nog enkele etappes van de krachtexploten van de tweevoudig Tourwinnaar genieten.

Dat de vorm van Contador stijgende is, liet hij zien met een derde plaats in de korte bergrit naar Foix, die hij eigenhandig in vuur en vlam zette door al op de eerste klim van de dag aan de boom te schudden. De hoop bij iedere wielervolger is dat hij opnieuw voor guerra zorgt in de Alpen. Een etappe winnen en voor een definitieve omwenteling zorgen in de strijd om Tourwinst: is er een beter afscheid denkbaar voor de rasaanvaller uit Pinto? Hij zal geïnspireerd zijn geraakt door de ritwinst van ploegmaat Bauke Mollema. Ook voor de Nederlander vormt de rit over de Galibier een uitgelezen kans om (opnieuw) geschiedenis te schrijven.

Warren Barguil zal ongetwijfeld weer aanvallend rijden – foto: ASO

Twee maanden voor de Tour je bekken breken, na goed twee weken La Grande Boucle drager van de bolletjestrui en superieur winnaar van een lastige bergrit. Een scenario waar zelfs Alfred Hitchcock niet aan gedacht zou hebben. Maar voor Warren Barguil is het realiteit. De 25-jarige Fransman van Sunweb startte met een rugzak vol twijfels aan zijn thuisronde, maar inmiddels hebben die twijfels plaatsgemaakt voor een hernieuwd elan in eigen kunnen en een blakende vorm. Naast zijn winst in Foix, reed hij ook in de etappes naar Chambéry (2e) en Le-Puy-en-Velay (5e) al dijken van koersen. Het grote doel van Barguil vormt het binnenhalen van de bergtrui en het winnen van een tweede etappe, en om dat te doen is vooraan meezitten op de Croix de Fer en de Col du Galibier een vereiste. De luxe van de ranke klimmer is dat hij zowel in de vlucht kan plaatsnemen (vanwege zijn ruime achterstand in het klassement) alsook het vormpeil heeft de favorieten te volgen en zo voor ritwinst te strijden. Dat de Fransman het ook kan afmaken in de spurt, liet hij zien in Foix.

Chris Froome, Fabio Aru, Romain Bardet en Rigoberto Uran: de vier overgebleven hoofdrolspelers in deze Tour

Uiteraard zijn in een etappe over de Croix de Fer en de Col du Galibier de klassementsrenners serieuze kanshebbers voor de dagzege. Chris Froome maakte in de etappe naar Le-Puy-en-Velay indruk door na mechanische pech ijzig kalm te blijven, en de scheve situatie met dank aan zijn ploeg recht te zetten. Het tekent, ondanks de twijfels rondom de vorm van de Brit, zijn goede conditie. Het is niet ondenkbeeldig dat Froome en Sky in deze etappe een deken over de Tour willen leggen. Een etappewinst in Serre Chevalier zou de concurrentie definitief het zwijgen kunnen opleggen. Daarnaast heeft Froome nog altijd geen etappe gewonnen, voor een eergierige kampioen wellicht iets om zo snel mogelijk van het lijstje af te strepen. Een in de afgelopen etappes geschreven verhaal waar vandaag misschien wel een nieuw hoofdstuk aan wordt toegevoegd, is het rijden van Mikel Landa. De meesterknecht van Froome toonde zich de afgelopen dagen bewust van eigen kunnen. Loopt de Bask in de pas, of rijdt hij tegen alle stalorders in naar persoonlijke glorie? Wellicht zal (het gunnen van de) etappewinst alle persoonlijke ambitie bij hem wegnemen.

De drie grote uitdagers van Froome, Romain Bardet (AG2R La Mondiale), Rigoberto Uran (Cannondale-Drapac) en Fabio Aru (Astana), zullen in de komende twee etappes flink wat tijd moeten pakken om met een gerust gemoed aan de tijdrit van zaterdag te beginnen. De afgelopen ritten hebben ze vooral op reserve gereden, ondanks enkele opportuniteiten die zich aanboden onderweg. Wellicht was deze wat conservatieve koersinstelling afgesproken tactiek met het oog op een sportieve uitbarsting in de Alpen. Zeker iemand als Bardet moet met een dergelijke finale in staat zijn om de rest onder druk te zetten. Twee andere klassementsrenners die voor de bloemen kunnen sprinten, zijn Daniel Martin (Quick-Step Floors) en Simon Yates (ORICA-Scott). Voor beiden is het echter wel de vraag: kunnen ze de top-vier volgen in het echte hooggebergte? Zeker Martin lijkt in de vorm van zijn leven, maar de afgelopen jaren hebben ook geleerd dat hij een tikkeltje tekort komt als pure klimmer. Behoort dit definitief tot het verleden?

Outsiders

Kan Thibaut Pinot weer in de winnende schwung geraken? – Foto LaPresse – Spada

De Alpen vormen, naast een decor voor continuering van het succes en een strijd om het meest begeerde kleinood, ook een mogelijkheid voor gevallen helden om op te staan. Thibaut Pinot (FDJ) heeft last van het Post-Giro syndroom. De vermoeienissen van drie weken La Corsa Rosa hebben duidelijk hun weerslag op het lijf van de Fransman, dat vaker tegenpruttelt dan gewenst. In Le-Puy-en-Velay liet hij met een negende plaats in de daguitslag echter zien dat er nog hoop is. Kan de nummer drie van de Tour van 2014 zijn ronde opnieuw in de Alpen redden, na twee jaar geleden in extremis te zegevieren op Alpe d’Huez?

Ook Nairo Quintana (Movistar) zal in de Alpen zijn bleke Tour willen oppoetsen. Onderweg naar Foix leek de stijgende lijn te zijn ingezet, maar in de rit naar Le-Puy-en-Velay donderde de Colombiaan definitief van zijn al o zo wankele troon. Heeft hij nog de vorm en mentale gesteldheid om voor een etappe te gaan? Een landgenoot van Quintana die ook kampt met problemen, is Johan Esteban Chaves. De altijd zo goedlachse Colombiaan van ORICA-Scott kampt met de emotionele naweeën van het overlijden van zijn goede vriendin en persoonlijke fysio Diana Casas. Kan Chavito zijn verdriet omzetten in positieve energie, en een laatste eresaluut brengen in de vorm van ritwinst?

Tot slot zijn er nog een pak outsiders die voor een felbegeerde etappe kunnen gaan. Darwin Atapuma (UAE Emirates) is nog totaal onzichtbaar deze Tour, maar reed in de afgelopen ritten iets meer op het voorplan. Stephen Cummings (Dimension Data) zal ongetwijfeld ook nog een dag willen uitkiezen om uit te pakken. Daarnaast zijn er nog mannen als Emmanuel Buchmann (BORA-hansgrohe), Primoz Roglic (LottoNL-Jumbo), Guillaume Martin (Wanty Groupe Gobert), Serge Pauwels (Dimension Data), Brice Feillu (Fortuneo-Oscaro) en Jarlinson Pantano (Trek-Segafredo) waarmee rekening gehouden moet worden.

Favorieten volgens WielerFlits 
**** Alberto Contador
*** Warren Barguil, Chris Froome
** Romain Bardet, Rigoberto Uran, Fabio Aru
* Mikel Landa, Daniel Martin, Simon Yates, Bauke Mollema

Weer en TV
Eurosport is er bij vanaf de start om 12:20. Sporza en de NOS beginnen met hun live-uitzending om 14:10. Zowel op de Croix de Fer als de Col du Galibier is er kans op het vallen van neerslag. De gemiddelde temperatuur schommelt tussen de 25 en 30 graden.