dinsdag 15 september 2020 om 07:00

Voorbeschouwing: Coppa Sabatini 2020

De 107e Tour de France nadert zijn ultieme ontknoping, maar er is meer in het leven dan alleen de Ronde van Frankrijk. Aankomende donderdag wordt in Italië de Coppa Sabatini gereden. Wie volgt de afwezige Alexey Lutsenko op? WielerFlits wikt en weegt de kansen van de favorieten.

Historie

Voor de eerste editie van de Coppa Sabatini moeten we terug naar het jaar 1952. De eerste winnaar luistert, niet geheel toevallig, naar de naam Primo Volpi. De Italiaan won zelfs de eerste twee uitgaven van de semiklassieker. Twaalf jaar na de eerste zege van Volpi wist een nog jonge Italo Zilioli als eerste over de streep te komen in de provincie Pisa. Zilioli werd dat jaar ook tweede in de Giro d’Italia en bleek allesbehalve een eendagsvlieg.

In 1976 besloot hij een punt te zetten achter een fraaie loopbaan, na vier podiumplekken (drie keer tweede) in de Giro, winst in het Kampioenschap van Zürich en Tirreno-Adriatico én vele (veelal Italiaanse) eendaagse overwinningen. Zilioli is de eerste grote naam op de erelijst, maar later zagen we ook Michele Dancelli, Franco Bitossi, Gösta Pettersson, Giovanni Battaglin, Francesco Moser en Gianbattista Baronchelli de Coppa Sabatini winnen.

Philippe Gilbert pakt de zege in 2009 – foto: Cor Vos

Opvallend genoeg ontbreken Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck, in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw veelwinnaars in Italië, op de erelijst. De Vlaeminck eindigde in 1973 wel eens als tweede, achter de inmiddels vergeten Mauro Simonetti. Een jaar eerder wist Antoon Houbrechts als eerste Belg de Coppa Sabatini te winnen. De genaturaliseerde Andreï Tchmil (2000) en Philippe Gilbert (2009) zorgden voor de overige Belgische zeges.

Er staat na 67 edities nog altijd geen Nederlandse winnaar op de erelijst. Sinds de eeuwwisseling waren ook grote namen aan het feest als Paolo Bettini, Jan Ullrich, Giovanni Visconti, de omstreden Riccardo Riccò, Diego Ulissi en Sonny Colbrelli. Er zijn zes renners die de Coppa Sabatini tweemaal wisten te winnen: de eerder genoemde Volpi, Bitossi, Moreno Argentin, Maurizio Fondriest, Dimitri Konychev en de nog altijd actieve Visconti.

Laatste tien winnaars Coppa Sabatini
2019: Alexey Lutsenko
2018: Juan José Lobato
2017: Andrea Pasqualon
2016: Sonny Colbrelli
2015: Eduard Prades
2014: Sonny Colbrelli
2013: Diego Ulissi
2012: Fabio Duarte
2011: Enrico Battaglin
2010: Riccardo Riccò

Eduard Prades viert zijn overwinning, 2015 – foto: Cor Vos

Vorig jaar

De Coppa Sabatini 2019 draaide uit op een onemanshow met Alexey Lutsenko in de hoofdrol. De Kazachse kampioen van Astana sloop na zeventig felbetwiste kilometers mee in een sterke kopgroep. Lutsenko wist samen met Davide Formolo, Tourwinnaar Egan Bernal, Antonio Nibali en toptalent Stefan Bissegger twee minuten uit te lopen op het peloton. Een verre van veilige voorsprong en dus besloot Lutsenko er alleen vandoor te gaan.

Het leek een onmogelijke missie, een solo van tachtig kilometer afronden op weg naar Peccoli, maar Lutsenko reed al snel een minuut weg van zijn achtervolgers en wist zijn voorsprong vervolgens verbazingwekkend goed vast te houden. Tweevoudig winnaar Sonny Colbrelli, Kristian Sbaragli en Simone Velasco probeerden nog naar de Kazach te rijden, maar Lutsenko begon ruim één minuut eerder aan de laatste lokale ronde van twaalf kilometer.

Dit bleek genoeg om uit de greep te blijven van de achtervolgers, Lutsenko had zelfs alle tijd om zijn shirtje recht te trekken en een zegegebaar te bedenken. Colbrelli eindigde voor het tweede jaar op rij als tweede, voor Velasco en Sbaragli. Tijdritspecialist Filippo Ganna eindigde na een sterke slotfase als vijfde, maar wel op twee minuten van de winnaar.

Uitslag Coppa Sabatini 2019
1. Alexey Lutsenko (Astana) in 4u22m57s
2. Sonny Colbrelli (Bahrain Merida) op 1m03s
3. Simone Velasco (Neri Sottoli-Selle Italia-KTM) z.t.
4. Kristian Sbaragli (Israel Cycling Academy) z.t.
5. Filippo Ganna (Team Ineos) op 1m59

foto: Cor Vos

Parcours

Donderdag 17 september, Peccioli-Peccioli (210 km)

De Coppa Sabatini wordt gehouden in en rond het niet al te grote plaatsje Peccioli, gelegen in de provincie Pisa, op een halfuurtje rijden van het veel grotere en toeristische Florence en dertig kilometer ten zuidoosten van Pisa. In Peccioli kunnen ze pronken met het kerkje van San Varano en de kapel van Santa Caterina. Het is voor veel reizigers dan ook een leuke tussenstop op weg naar de (meer) toeristische trekpleisters in de regio Toscane.

De Coppa Sabatini is ook dit jaar weer een aaneenschakeling van grotere en kleinere lokale ronden in en rond Peccioli. De renners koersen eerst op een omloop van 21,3 kilometer, met onderweg twee mogelijke scherprechters. Na de start in het centrum van Peccioli, op het Piazza del Carmine, gaat het over de SS439 naar het schilderachtige dorpje Terricciola, waar de weg toch wel geniepig omhoog loopt voor een tweetal kilometer.

Het is nergens echt steil, maar na zeven passages gaan de renners dit toch wel voelen. Vervolgens trekken de coureurs weer naar de binnenwijken van Peccioli, maar dit doen we wel via de flanken van de Muro di Via Greta (0,8 km aan 9,7%, maximaal 15%). Na zeven rondes (met telkens de klim naar Terricciola en het muurtje richting Peccioli) en meer dan 140 kilometer in het zadel, is het tijd voor een kleinere lokale ronde rond Peccioli.

De Coppa Sabatini kent zijn besluit na vijf lokale circuits van 12,2 kilometer over het asfalt van de SP64. Het beslissende rondje is niet zo zwaar als de grotere lokale omloop in en rond Peccioli, maar de finish ligt wél na een klimmetje van ruim één kilometer aan 5%. De puncheurs zijn in het voordeel, zo heeft het verleden wel uitgewezen, maar Alexey Lutsenko heeft vorig jaar nog bewezen dat je ook op een andere manier de Coppa Sabatini kunt winnen.