Voorbeschouwing: Giro Ciclistico Valle d’Aosta – Mont Blanc U23 2018
Sivakov wist vorig jaar te winnen - foto: Giro Valle d'Aosta
woensdag 11 juli 2018 om 07:00

Voorbeschouwing: Giro Ciclistico Valle d’Aosta – Mont Blanc U23 2018

Waar de wielerwereld haar ogen op dit moment natuurlijk richt op de Tour de France, staat er ook voor beloften een loodzware rittenkoers op het programma. In en rond de Aosta-vallei en de Mont Blanc vindt komende week de Giro Ciclistico Valle d’Aosta-Mont Blanc plaats. Een loodzware wedstrijd met de nodige klimkilometers. WielerFlits blikt vooruit.

Historie
De Giro Ciclistico Valle d’Aosta-Mont Blanc staat anno 2018 voor de 55ste keer op de kalender. Sinds 2005 heeft deze koers een UCI 2.2U-status. Dit houdt in dat de wedstrijd alleen toegankelijk is voor renners onder de 23 jaar. Op het palmares van deze koers staan enkele namen die later zouden uitgroeien tot wereldtoppers. Denk maar eens aan Ivan Gotti, Gilberto Simoni, Yaroslav Popovych, Thibaut Pinot en Fabio Aru. Zij stonden als begin twintiger allemaal op het hoogste schavotje van deze rittenkoers.

De wedstrijd vindt steevast plaats in het gebied rondom de Mont Blanc, waarbij het peloton vanuit de Aosta-vallei ook vaak de oversteek maakt naar Frankrijk en heel af en toe naar Zwitserland. De wedstrijd staat al jaren te boek als een van de zwaarste beproevingen in het beloftecircuit, waar de sterkste renners opstaan. Zo ook vorig jaar. Pavel Sivakov gold vooraf als absolute topfavoriet. Dat maakte de jonge Rus meer dan waar. Hij trok het eindklassement naar zich toe met meer dan twee minuten voorsprong op Bjorg Lambrecht.

Samenvatting van 2017

Laatste tien winnaars flag-it Giro Ciclistico Valle d’Aosta-Mont Blanc
2008: flag-it Michele Gaia
2009: flag-fr Thibaut Pinot
2010: flag-ru Petr Ignatenko
2011: flag-it Fabio Aru
2012: flag-it Fabio Aru
2013: flag-it Davide Villella
2014: flag-co Bernardo Suaza
2015: flag-au Robert Power
2016: flag-ch Kilian Frankiny
2017: flag-ru Pavel Sivakov

Parcours
De organisatie heeft opnieuw haar best gedaan om er een slopend geheel van te maken. Waar mogelijk is het parcours nog zwaarder dan een jaar geleden. Toen waren de verschillen al groot. Nu zal dat niet anders zijn, waardoor hier zonder twijfel de sterkste renner in koers de gele leiderstrui mee naar huis zal nemen. Of de organisatie de belofte – Giro Ciclistico Valle d’Aosta: Where the champions are born – nakomt, weten we over een paar jaar pas.

Woensdag 11 juli – Proloog: Saint-Gervais Mont-Blanc – Saint-Nicholas de Véroce (7,9 km)
Net als vorig seizoen begint deze etappewedstrijd met een klimproloog van Saint-Gervais Mont-Blanc naar Saint-Nicholas de Véroce. Op Frans grondgebied, welteverstaan. Vanaf de start gaat het vanuit het centrum van het Franse plaatsje naar het dorpje dat 7,9 kilometer verderop ligt. De weg loopt constant gevoelig omhoog, waardoor de klimmers in het voordeel zijn ten opzichte van de pure tijdrijders. Desondanks kan het weleens uitdraaien op een Afrikaans onderonsje tussen Stefan de Bod en Awet Habtom.

Start: 16.00 uur
Finish: 17.18 uur

Donderdag 12 juli – Etappe 1: Rhêmes-Saint-Georges – Rhêmes-Notre-Dame (158,8 km)
Daags na de klimproloog, trekt het peloton de grens over naar Italië. Met startplaats Rhêmes-Saint-Georges en aankomstplek Rhêmes-Notre-Dame zou je dat echter niet meteen zeggen. Hoewel beide dorpjes – bij elkaar opgeteld nog geen vijfhonderd inwoners – hemelsbreed niet ver van elkaar verwijderd zijn, moeten de renners in de omgeving de nodige hoogtemeters afwerken. Via een aantal lussen zullen de renners terugkeren in Rhêmes-Saint-Georges, alvorens in zuidelijke richting naar Rhêmes-Notre-Dame te gaan.

Er staan in totaal vijf beklimmingen op het menu, die zich allemaal situeren in de laatste tachtig kilometer. Daarin is volgens de organisatie ook de zwaarste beklimming van de gehele rittenkoers in opgenomen: de Colle San Carlo. Het is een beklimming van de eerste categorie, tien kilometer lang en een gemiddelde stijging van 9,8%. Daarna volgen nog bergen van de tweede en derde categorie, alvorens de slotklim van de eerste categorie begint. Hier zullen de sterkste klimmers direct thuis moeten geven.

Start: 12.00 uur
Finish: 16.24 – 17.17 uur

Vrijdag 13 juli – Etappe 2: Tavagnasco – Quassolo (148,6km)
Net als op donderdag liggen de start en finish van vrijdag niet ver uit elkaar. Met vier beklimmingen van de tweede categorie is dit op papier de minst lastige etappe. De eerste twee toppen die de renners moeten ronden liggen binnen de eerste 33,4 kilometer. Spektakel gegarandeerd in de openingsfase. Daarna trekken de coureurs door een vallei, om na 89 kilometer de volgende berg te kunnen afstrepen. De top van de laatste beproeving ligt op dik 7,5 kilometer voor het einde. Welke daler neemt hier de maat van de klimmers?

Start: 12.30 uur
Finish: 16.18 – 17.00 uur

Zaterdag 14 juli – Etappe 3: Antagnod > Champoluc (160,7km)
Het lijkt een handelsmerk van de organisatie dit jaar, want ook tijdens etappe drie liggen Antagnod en Champoluc binnen steenworpafstand van elkaar. Sterker nog: de eerste klim van de dag – de Col de Joux, tweede categorie, – is ook de scherprechter in de finale. Daar tussenin liggen ook de beklimmingen Fabiole (tweede categorie), Col d’Arlaz (tweede categorie) en de Col Tzecore (eerste categorie). Wederom genoeg klimwerk dus in deze etappe. Na de laatste beklimming is het nog zeventien kilometer naar de meet, die grotendeels gevoelig oplopen.

Start: 12.00 uur
Finish: 16.27 – 17.21 uur

Zondag 15 juli – Etappe 4: Valtournenche > Breuil Cervinia (109,8km)
Het beste is voor het laatst bewaard. De slotrit kent dezelfde start- en finishplaats als de voorlaatste etappe in 2017. Daar legde Sivakov de basis voor zijn eindzege, al is de rit nu zo’n zestig kilometer korter. Na vijftig kilometer ronden de renners eerst de top van de Jeanceyaz (tweede categorie), waarna de Col St. Pantaléon (eerste categorie) wacht. De apotheose van de Giro Ciclistico Valle d’Aosta-Mont Blanc vindt vervolgens plaats op de slotklim naar Breuil Cervinia, dat op exact 2000 meter boven zeeniveau ligt.

Start: 09.30 uur
Finish: 12.28 – 13.02 uur

Favorieten
Waar deze rittenkoers de afgelopen jaren de grootste talenten uit het beloftencircuit mocht verwelkomen, is dat dit seizoen een pak minder. De beste klimmers en ronderenners tussen de achttien en 22 jaar schitteren deze editie door afwezigheid. Zo zijn onder meer Robbert Stannard, Tadej Pogačar en Stephen Williams niet van de partij. Die laatste rijdt voor SEG Racing Academy, die deze wedstrijd bewust overslaat. Na een drukke eerste seizoenshelft, krijgen de renners rust van de Nederlandse ploeg.

Mark Donovan kan er zomaar met de eindzege vandoor gaan – foto: IsolaPress

Bij het gebrek van alle oudere jongens is de topfavoriet voor de eindzege in Italië een eerstejaars. Het Britse jonkie Mark Donovan (19) reed al het gehele seizoen net onder de radar, met onder meer een vijftiende plek in Luik-Bastenaken-Luik U23. Tijdens de Giro d’Italia U23 van vorige maand kwam hij er plots door. De renner van Wiggins eindigde op een heel knappe vierde plek in het eindklassement en droeg zelfs een dag de roze leiderstrui. Laat Donovan zien dat het volgende Britse rondetalent alweer klaarstaat?

Denemarken trekt met een bijzonder sterk gezelschap naar de Ronde van de Aosta-vallei. Zij kunnen meerdere kaarten uitspelen, maar hun man in vorm dit seizoen is Jonas Vingegaard. De laatstejaars belofte ontdekte eind 2016 zijn klimmerscapaciteiten, toen hij als tweede eindigde in de Tour of China I. De 21-jarige ColoQuick-renner kon dat vorig seizoen geen gehoor geven, nadat hij na een opgave in de Tour des Fjords niet meer in actie kwam. Dit jaar mengt hij zich weer in de debatten, getuige zijn vijfde plek in de Vredeskoers.

Andreas Leknessund laat zien dat de overstap naar de beloften geen probeem vormt – foto: Sirotti

Een andere eerstejaars belofte die dit jaar opzien baart, is Andreas Leknessund. De 19-jarige Noor was vorig seizoen dan wel de beste junior ter wereld, maar dat wil niet zeggen dat de overstap naar de beloften gesmeerd loopt. De renner van opleidingsploeg Uno-X bewijst echter het tegendeel. De sterke tijdrijder blijkt namelijk ook over uitstekende klimmerscapaciteiten te beschikken. Eerder dit seizoen reed hij namelijk naar een zevende plek in de Ronde de l’Isard en een achtste stek in de Vredeskoers.

Afrika staat er goed op in het beloftencircuit. Het continent meldt zich steeds nadrukkelijker van voren, waardoor de opvolging van mannen als Louis Meintjes, Merhawi Kudus en Tsgabu Grmay aanwezig lijkt te zijn. Abderrahim Zahiri is hier namelijk een van de favorieten voor de eindzege. De 22-jarige Marokkaans kampioen bij de beloften is een goede klimmer en reed dit seizoen al meerdere ereplaatsen in verschillende eindklassementen bijeen. Hij werd tiende in de Ronde de l’Isard en toonde zich bij de profs in de Adriatica Ionica Race.

Abderrahim Zahiri is de Marokkaanse wielertrots – foto: Sirotti

In Kazachstan zijn ze al jaren op zoek naar de opvolging van mannen als Aleksandr Vinokourov, Andrey Kasheckin en de gebroeders Maxim en Valentin Iglinskiy. Het is echter te hopen dat de talenten uit dat land wél van de verboden middelen kunnen afblijven. Bij het continentale Astana City hopen ze Yuriy Natarov in ieder geval af te leveren bij de profs. De laatstejaars belofte staat te boek als een redelijk getalenteerde klimmer. Tijdens de jongste Giro werd hij tiende, waardoor hij ook in de Aosta zijn partij kan meeblazen.

Na twee jaar bij Lotto Soudal U23 koos Kevin Inkelaar afgelopen winter voor een avontuur bij Polartec-Kometa. Daar leert onze 21-jarige landgenoot de kneepjes van het vak onder de hoede van niemand minder dan Alberto Contador en Ivan Basso. De Zuid-Hollander is een pure klimmer en kwam vorig jaar nota bene tijdens deze koers een eerste keer piepen in de bovenste regionen van de tabellen. Hij werd twaalfde in het eindklassement. Na een moeizaam verlopen seizoen hoopt Inkelaar zijn slag te slaan in het noorden van Italië.

Kevin Inkelaar houdt de Nederlandse eer hoog – foto: Polartec-Kometa

Een van de revelaties van het nog jonge beloftenseizoen, is Andrea Bagioli. De 19-jarige eerstejaars belofte liet al enkele malen van zich spreken. Namens Colpack werd hij derde in de Strade Bianche voor beloften, eindigde hij als tweede in Luik-Bastenaken-Luik U23 en pakte hij een rit en de eindzege in de lastige rittenkoers Toscana Terra di Ciclismo Eroica. Het tekent de veelzijdigheid van het Italiaanse talent, maar hij moet nog bewijzen zware cols zoals hier in de Giro Ciclistico Valle d’Aosta-Mont Blanc aan te kunnen.

Tijdens de Giro U23 was het Colombia dat alom de klok sloeg, maar uiteindelijk ging Aleksandr Vlasov er met de eindzege vandoor. De nationale selectie uit het Zuid-Amerikaanse land ging uiteindelijk met drie ritzeges naar huis. Eentje daarvan werd geboekt door Einer Augusto Rubio. De 20-jarige coureur is bezig aan zijn tweede jaar in dienst van het Italiaanse Vejus TMF. Hij rijdt al anderhalf jaar erg mooie resultaten bijeen, maar de knaller ontbreekt nog. De kans is aanwezig dat hij in de Aosta-vallei toeslaat.

Einer Augusto Rubio klom uitstekend in de Giro U23 – foto: IsolaPress

Mocht Inkelaar falen in zijn missie, dan kan een van zijn ploeggenoten opstaan. Tijdens het WK Tijdrijden voor junioren in het snikhete Qatar prijkte er op plek zeven plots een renner uit Eritrea. Awet Habtom is de naam. Na een jaar in Duitse dienst, maakte ook de Eritreeër de overstap naar Polartec-Kometa. Hij deed tot op heden vooral hardheid op in profkoersen, maar aan het begin van het jaar werd hij knap derde in het eindklassement van de Tour of Mersin. Een voorbode van zijn grote talent?

Lotto Soudal U23 kweekt de laatste jaren een aantal sterke klimmers. Denk aan Laurens De Plus, Bjorg Lambrecht en Harm Vanhoucke, die allemaal de stap naar de WorldTour maakten. Bij de beloften rijden dan nog jongens als Julian Mertens, Thomas Vereecken en Kobe Goossens, maar zij zijn alle drie afwezig. Het kopmanschap valt daarom te beurt aan eerstejaars belofte Maxim Van Gils. De 18-jarige Belg deed tot zijn opgave in de slotrit van de Ronde de l’Isard mee om een top 10-notering. In Italië maakt hij zijn rentree.

Outsiders
Denemarken lijkt de komende week de te kloppen selectie te zijn. Naast Vinegaard beschikken ze ook over de getalenteerde klimmers Jonas Gregaard Wilsly en Jesper Schultz, alsmede sterke renners als Andreas Kron en Mikkel Frøhlich Honoré. Ook Astana kan terugvallen op meerdere pionnen. Vadim Pronskiy is bezig aan een sterk seizoen en pakte twaalf maanden geleden het jongerenklassement in deze ronde. Dinmukhammed Ulysbayev is ook een gevaarlijke kandidaat, al komt hij meer tot zijn recht op de iets kortere beklimmingen.

Naast Inkelaar en Habtom heeft Polartec-Kometa ook nog een thuisrijder die het goed kan doen in de bergen. Juanpe López werd veertiende in de Ronde de l’Isard, maar kon vervolgens geen potten breken in de Giro. Daarnaast is het uitkijken naar Alberto Giuriato (Friuli), Sylvain Moniquet (AGO-Aqua Service), Sebastian Castaño (UC Monaco) en Dimension Data for Qhubeka U23. Zij hebben met Matteo Sobrero, Kent Main, Stefan de Bod, Hafetab Weldu en Mehdi el Chokri vijf renners die allemaal hun rol kunnen spelen.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Mark Donovan
*** Jonas Vingegaard, Andreas Leknessund
** Abderrahim Zahiri, Yuriy Natarov, Kevin Inkelaar
* Einer Augusto Rubio, Andrea Bagioli, Awet Habtom, Maxim Van Gils

Website organisatie
Deelnemerslijst (FirstCycling)

Weer en tv
De weersvoorspelling in de Aosta-vallei zien er goed uit voor de komende week. Het waait amper en de temperatuur ligt ’s middags tussen de 29 en 31 graden Celsius. Wel is er op donderdag en zaterdag kans op regen, dat tijdens de voorlaatste rit mogelijk gepaard gaat met onweer. De koers is niet live te volgen op TV, maar na afloop verschijnen op het YouTube-account van de koers samenvattingen. WielerFlits verzorgt dagelijks een Volg Hier en verslag van de etappe.

[poll id=”855″]

RIDE Magazine
4 Reacties
Sorteer op:
10 juli 2018 15:37
Geen SEG aan de start?
10 juli 2018 20:57
Vooral toch benieuwd naar Leknessund die ik wel als mogelijk toekomstig TLJ renner zie.
Als goed klimmende tijdrijder zou hij goed bij de ploeg passen en hij beleeft al een meer dan behoorlijk eerste jaar bij de beloften.
11 juli 2018 08:48
2015 en 2017 stond SEG wel aan de start. Koen Bouwman won in 2015 nog solo de koninginnenrit. Blijkbaar past deze koers biet in het programma dit jaar
11 juli 2018 22:11
Schrap Maxim Van Gils maar al. Werd vandaag allerlaatste.

Om te reageren moet je ingelogd zijn.