Na een geanimeerde Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico, wordt er deze week ook weer op Belgische wegen gekoerst. Wie bij Danilith Nokere Koerse nog altijd aan een massasprint met 150 renners denkt, is eraan voor de moeite. De semiklassieker wil de Parijs-Roubaix van Vlaanderen worden en heeft nu al zo’n 25 kilometer kasseien in de omloop opgenomen. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Nokere Koerse is een echte traditiekoers, die het leven vond in 1944. De wedstrijd ging destijds nog door onder de naam Grote Prijs Jules Lowie, genoemd naar de Nokerse wielrenner die in 1938 Parijs-Nice op zijn erelijst schreef.

Jules Lowie was dankzij zijn winst in Parijs-Nice meteen ook de aanstoker van de wielergekte in Nokere. Er werd een fanclub voor hem opgericht en in 1944 zag sportvereniging ’t Levende Sport het levenslicht. De vereniging wilde vanaf dan jaarlijks een wielerwedstrijd organiseren, en welke aankomstplek was daarvoor geschikter dan Nokereberg? Journalist Marc Dheedene zou Nokere Koerse later beschrijven als “een mini-uitgave van de Ronde van Vlaanderen en de Waalse Pijl”, waarbij Nokereberg dan de lokale Muur van Hoei zou moeten voorstellen.

Schoon podium in 2008: Jürgen Roelandts, Wouter Weylandt en André Greipel – foto: Cor Vos

Met wereldkampioen Marcel Kint kreeg de organisatie destijds de gedroomde winnaar en werd de wielergekte in Nokere nog wat meer aangewakkerd. Een jaar later kroonde de wielerlegende Briek Schotte zich tot de opvolger van Kint. De goede trein was meteen vertrokken.

Tot er in 1962 onenigheid ontstond in het bestuur van de organiserende vereniging ’t Levende Sport over de organisatie van een dernykoersje. Het kwam tot een breuk binnen de toenmalige bestuursploeg en drastische hervormingen drongen zich op. Om deze reden kwam er geen editie van de Grote Prijs Jules Lowie in 1962, maar gelukkig nam Nokere Sport de fakkel snel over. Deze vzw zou voortaan de belangen van deze wedstrijd behartigen, met Nokere Koerse als nieuwe naam.

Onder deze organisatie groeide Nokere Koerse uit tot een semiklassieker en een begrip in de wielerwereld. Grote namen als Walter Godefroot, Herman Van Springel, Freddy Maertens, Gerrie Knetemann en Etienne De Wilde kwamen op de erelijst, maar toch duurde het tot 1999 vooraleer Nokere Koerse een officiële UCI-koers werd. Het is ook in die periode dat de bescheiden Hendrik Van Dijck zich liefst driemaal op de erelijst zette: tot op de dag van vandaag een record.

De laatste grote zege van Gert Steegmans was in Nokere in 2011 – foto: Cor Vos

Na 58 edities met start en aankomst in Nokere, is er sinds de eeuwwisseling een kleine trendbreuk. Van 2004 tot en met 2010 koos de organisatie voor Oudenaarde als startplaats. Van 2011 tot en met 2014 legde ze haar boontjes te doppen in Ronse, om vanaf 2015 te kiezen voor Deinze als vaste startplaats. Deinze fungeert overigens ook als vertrekplek voor Gent-Wevelgem.

In 2013 kon de wedstrijd niet doorgaan wegens hevige sneeuwval, in 2020 was het de eerste Belgische UCI-koers die moest worden afgelast wegens de coronacrisis. Nokere Koerse moest misschien nog wel de bitterste pil slikken van alle organisatoren, omdat het al veel onkosten had gemaakt en zelfs de VIP-tent was al klaargezet. Gelukkig is er ook dit jaar een editie van Nokere Koerse, zowel voor mannen als (sinds 2019, toen Lorena Wiebes won) voor vrouwen.

Laatste tien winnaars Nokere Koerse
2021: Ludovic Robeet
2020: Afgelast door coronavirus
2019: Cees Bol
2018: Fabio Jakobsen
2017: Nacer Bouhanni
2016: Timothy Dupont
2015: Kris Boeckmans
2014: Kenny Dehaes
2013: Afgelast door sneeuwval
2012: Francesco Chicchi

Vorige editie

In een editie waarin de organisatie haar kasseienpassages nog maar eens had opgetrokken, werd er vorig jaar enorm snel gestart. Na het eerste uur, waarin 47 kilometer was afgelegd, was er nog altijd geen ontsnapping weg.

De aanvalspoging van Anthony Julien (AG2R Citroën), Sébastien Grignard (Lotto Soudal), Thibault Ferasse (B&B Hotels), Samuele Zoccarato (Bardiani-CSF-Faizanè), Ludovic Robeet (Bingoal-WB) en Ward Vanhoof (Sport Vlaanderen-Baloise) na vijftig kilometer had meer succes. Nadat ook Aaron Van Poucke (Sport Vlaanderen-Baloise) en de zeer ervaren Damien Gaudin (Total Direct Energie) waren aangesloten, konden zij een voorsprong opbouwen van vier minuten in aanloop naar Nokere.

Een zeer aanwezige Uno-X-ploeg – foto: Cor Vos

In het peloton bepaalde ProTeam Uno-X, dat met Rasmus Tiller de nummer twee van Le Samyn in de ploeg had, het tempo. De lokale omloop inspireerde onder anderen Edward Theuns (Trek-Segafredo) en Jelle Wallays (Cofidis) om de benen te testen op de kasseistroken, maar pas op de kasseien van Huisepontweg werden de debatten echt geopend in het peloton. Een groep met elf man, met daarbij ook Jasper Philipsen, wist zich los te maken en een tweede groep met onder meer Mark Cavendish sloot aan.

Ondanks die beschietingen in het peloton, bleven de acht vluchters nog altijd aan de leiding. Op 30 kilometer van de streep begonnen zij aan de laatste ronde, met een voorgift van een kleine minuut. Daarachter vond een hergroepering plaats, waarna Alpecin-Fenix, Uno-X en ook Qhubeka ASSOS en UAE Emirates zich een voor een met de achtervolging gingen bemoeien.

Dankzij die kruisbestuiving liep het verschil met de vluchters rap terug. Met nog een halve minuut voorsprong begonnen ze aan de Lange Ast. Robeet trok zich op deze klim binnenstebuiten en hij kreeg Gaudin mee. Voor de overige vluchters was het toen snel gedaan. In het peloton was het eerst Sep Vanmarcke (Israel Start-Up Nation) en later Ethan Hayter (INEOS-Grenadriers) die met een snedige aanval op zoek ging naar de leiders. Mark Cavendish ging intussen tegen de grond.

Mozzato won de sprint voor plek twee – foto: Cor Vos

Op twee kilometer ontbond Robeet nog maar eens zijn duivels en wist zo Gaudin uit het wiel te rijden. De Belg van Bingoal-Wallonie Bruxelles moest toen alleen nog de Nokereberg omhoog, maar wist daar knap stand te houden. Gaudin wist nog net uit de handen van het peloton te blijven en werd tweede. Luca Mozzato won de sprint om de derde plaats.

Uitslag Nokere Koerse 2021
1. Ludovic Robeet (Bingoal Pauwels Sauces WB)
2. Damien Gaudin (Total-Direct Energie)
3. Luca Mozzato (B&B Hotels-KTM)
4. Jordi Meeus (BORA-hansgrohe)
5. Tom Van Asbroeck (Israel Start-Up Nation)

Parcours

Nokere Koerse is dit jaar 189,8 kilometer lang, een kleine zes kilometer korter dan bij de voorgaande editie. Deinze blijft zijn rol van startplaats vervullen en de aankomst ligt uiteraard bovenop Nokereberg. We kennen Nokere Koerse voornamelijk als een sprinterswedstrijd, maar toch heeft de organisatie de laatste jaren inspanningen gedaan om de koers aantrekkelijker te maken.

Vooraleer de renners naar Nokere zelf afzakken, is er traditioneel de ruime aanloopronde van 78,5 kilometer langs bekende wielerdorpen als Gavere, Zwalm, Oudenaarde, Wortegem-Petegem en Anzegem. Na 26 kilometer vormt de altijd lastige Wolvenberg (650 meter aan 6,8%, max. 17%) de eerste helling van de dag, gevolgd door de kasseien van de Holleweg en Karel Martelstraat. Die hindernissen zijn nieuw, omdat de organisatie de aanloopronde nog wat meer wilde kruiden.

Niet veel later doemen de Varent-kasseien, Tiegemberg (750 meter aan 5,6%) en Holstraat (1 km aan 5,2%) op. Die laatsten zaten ook de voorgaande jaren in het parcours, in tegenstelling tot de nieuwe Petegemberg (550 meter aan 7,6%, max. 11%). Maar het spreekt voor zich dat deze hellingen alleen als opwarmer zullen dienen.

Het echte werk begint pas vanaf kilometerpaal 78, wanneer de renners voor het eerst aankomsthelling Nokereberg (350 meter aan 5,7%, maximaal 7%) opvlammen. Aansluitend volgen namelijk de welbekende plaatselijke rondes. De lokale omloop is dit jaar 27,9 kilometer lang (twee kilometer minder dan vorig jaar) en ligt viermaal op de renners te wachten.

De ronde is de laatste jaren steeds meer gekruid met – weliswaar korte – kasseistroken. Zo vinden we in het begin van het rondje, na vijf kilometer, de kasseien van de Herlegemstraat terug. Meteen daarna krijgen we een iets langer en vlakker stuk langs Kruishoutem, Lozer, Ouwegem en Huise. Vanaf Huise wordt het echt interessant.

Vanaf dan volgen de kasseien namelijk in snel tempo. De Lange Ast (op 10 kilometer van de streep) loopt 400 meter naar boven aan 5,2%, kort daarna gevolgd door de Kloosterstraat. Drie kilometer later zijn er nog de kasseien van Lededorp, de Huisepontweg, Wannegem-Dorp en de Hoevenstraat (voorheen Kouterstraat), die kort op elkaar volgen. Daar moeten de verschillen al gemaakt zijn, want het enige wat dan nog rest is een drie kilometer lange afzink richting de lastige Nokereberg.

In totaal moeten de renners rekenen op 25 kilometer kasseien, een vijftal kilometer meer dan vorig jaar. Niet toevallig, zo blijkt. “Ik wil heel graag af van het imago van een sprinterskoers. We willen de Parijs-Roubaix van Vlaanderen worden”, aldus koersdirecteur Rony De Sloovere. “Met de aanpassingen van het parcours de laatste drie jaar zijn we nooit meer met een volledig peloton naar de meet gekomen. Met nog een beetje meer wind, dan krijgen we zeker een lastigere wedstrijd. Ik denk aan het stuk over de N60 met aansluitend de Lange Ast.”

Woensdag 17 maart 2021: Deinze – Nokere (189,8 km)
Start: 12.40 uur
Finish: tussen 16.52 en 17.25 uur

Favorieten

Tien WorldTeams, acht ProTeams en met Tarteletto-Isorex en Minerva Cycling ook twee continentale formaties, dat is lang geen slecht deelnemersveld in deze drukke tijden. De grote ploegen sturen uiteraard niet hun allergrootste kanonnen naar Nokere, maar juist dat maakt deze wedstrijd extra interessant.

Ondanks het ietwat verzwaarde parcours en de solo van Ludovic Robeet in de vorige editie, blijft een sprint met een beperkte groep toch het meest waarschijnlijke scenario bovenop Nokereberg. In de vorige editie volgden er kort achter Robeet nog 32 renners, ditmaal zullen dat er allicht niet veel meer zijn.

Doet Merlier zijn kunstje van de Tirreno over? – foto: Cor Vos

We zijn dus op zoek naar snelle mannen, die ook over de kasseien kunnen rijden. Het duurt niet lang vooraleer je dan bij Tim Merlier uitkomt. De West-Vlaming van Alpecin-Fenix stak zijn liefde voor Parijs-Roubaix nooit ver weg, dus moet ook deze ‘Roubaix van Vlaanderen’, zoals koersdirecteur Rony De Sloovere deze koers noemt, binnen zijn mogelijkheden liggen. Aan het einde is Merlier, deze week nog ritwinnaar in Tirreno-Adriatico, altijd één van de snelsten. Alleen is het de vraag in hoeverre de vermoeidheid van de Italiaanse rittenkoers na twee dagen rust nog in de benen zit. Op de lastige Nokereberg zou hij zijn power alleszins moeten kwijtkunnen.

We zien ook Arnaud De Lie de kasseipassages wel overleven. Oké, de 19-jarige Waal is nog bitterjong, maar in de GP Monseré en Le Samyn was duidelijk te zien dat hij nu al over de nodige inhoud beschikt. Ook de finale van de Waalse seizoensopener was immers gekruid met kasseien en hellingen. De Lie is kattenrap, maar heeft momenteel nog geen referentie waar hij staat ten opzichte van de echte kanonnen. Dat maakt deze test voor de kopman van Lotto Soudal extra interessant.

Maar van prestatiedruk mag er op die jonge leeftijd nog geen sprake zijn, verzekerde ploegleider Nikolas Maes ons. Dus zijn ook hardrijders Victor Campenaerts en Brent Van Moer van de partij. De twee zijn niet vies van een vroege aanval op de kasseistroken en zouden de wedstrijd op die manier evengoed naar hun hand kunnen zetten. Voor Campenaerts is het bovendien de eerste test sinds de Strade Bianche. Daar trad hij aan met een kneuzing aan de ribben, waarna hij besloot om de Tirreno links te laten liggen. Bewijst hij toch klaar te zijn voor de klassiekers?

Victor Campenaerts is weer van de partij na een weekje training – foto: Cor Vos

Zo zijn er nog wel enkele twijfelgevallen. Denk aan Arne Marit, de snelle man van Sport Vlaanderen-Baloise die bij de verkenning van Parijs-Roubaix de ligamenten in zijn duim heeft verrekt. Toch hoopt de Vollezelenaar nog klaar te geraken. Of West-Vlaming Piet Allegaert, die de Omloop verliet met een hersenschudding. Gelukkig is Allegaert sinds vorige week weer normaal aan het trainen, waardoor de conditie niet véél minder zal zijn.

Sep Vanmarcke bekocht zijn deelname aan Nokere Koerse vorig jaar met een stevige verkoudheid. Na afloop van de semiklassieker, waarin hij prominent de finale kleurde, werd Vanmarcke ziek, waardoor hij de rest van het voorjaar niet meer op zijn absolute topvorm zou komen. Zonder Parijs-Nice of Tirreno-Adriatico in de benen, geeft de Kortrijkzaan Nokere toch nog een nieuwe kans. Samen met Tom Van Asbroeck, hier ooit heel nipt tweede na Kenny Dehaes, die allicht iets sneller is en dus meer afwachtend mag rijden.

Update – Sep Vanmarcke toch niet in Nokere Koerse

Verder is er ook nog Jordi Meeus, de nummer vier van vorig jaar. Vooralsnog wil het in 2022 niet helemaal voor hem lukken, terwijl hij vooraf de ambitie uitsprak om dit jaar meer voor resultaten te gaan. Vorig jaar stonden er in deze fase van het seizoen vooral zware rittenkoersen op het programma, in de hoop om de Limburger globaal een beter renner te maken. Nu mag het af en toe eens prijs zijn, en Nokere is de eerste van vele Belgische eendagskoersen op rij die de BORA-hansgrohe-sprinter ligt.

Vergeet ook Noor Rasmus Tiller niet – foto: Cor Vos

Milan Menten is met zekerheid klaar. De Bilzenaar was vorige week goed voor een overwinning in het Franse Lillers, maar hij moet wel de 34-jarige Timothy Dupont naast zich dulden in Nokere. Dupont kwam vorig jaar nog in volle eindsprint ten val op Nokereberg, maar kan als ex-winnaar deze finish zeker aan. Het is alleen de vraag wat de afspraken binnen de Bingoal-Pauwels Sauces WB-ploeg zullen zijn, en vooral: wie overleeft al dat lastige geweld op de kasseien en hellingen?

Diezelfde weelde zien we ook bij ProTeam Uno-X, dat zowel de kaart van voorjaarsrevelatie Rasmus Tiller als snelle man Kristoffer Halvorsen kan trekken. UAE Emirates zal hopen dat de snelle benen van Pascal Ackermann nog eens renderen, terwijl Groupama-FDJ rekent op Bram Welten. Bij Team DSM is het de vraag of Cees Bol, drie jaar geleden nog glansrijk winnaar bij Team DSM, nog eens uit de schaduw kan treden en voor een topuitslag kan gaan.

De 28-jarige Hugo Hofstetter rijdt tegenwoordig overal waar hij start de finale. De Arkea-Samsic-kopman viel in zijn laatste vier eendagskoersen (waaronder Kuurne-Brussel-Kuurne) zelfs geen enkele keer van het podium, wat hem in de Ronde van Drenthe al veel bekijks opleverde. De Fransman klaagde achteraf dat iedereen tegen hem leek te rijden, wat met het sterke deelnemersveld van Nokere Koerse gelukkig iets minder waarschijnlijk is. Een ding staat vast: met de Fransman kan het alle kanten uit. Een sprint of aanval? Schrijf hem in alle scenario’s maar op.

Hofstetter is sterk aan het seizoen begonnen – foto: Cor Vos

Twee grote Belgische ploegen hebben we dan nog niet besproken: Quick-Step Alpha Vinyl en Intermarché-Wanty-Gobert. De eerstgenoemde brengt, net als in de GP Monseré, neoprofs Stan Van Tricht en Ethan Vernon in stelling, al lijkt Van Tricht op dit moment over de meeste inhoud te beschikken. Fabio Jakobsen, Davide Ballerini en Yves Lampaert staan voorlopig als reserves op de startlijst maar kunnen misschien in laatste instantie worden toegevoegd. Intermarché gaat dan weer vol voor Gerben Thijssen, die in Roeselare weer boven water kwam na een lastig jaar.

Update – Quick-Step met man minder na positieve coronatest Van Tricht

Favorieten volgens WielerFlits
**** Tim Merlier
*** Arnaud De Lie, Hugo Hofstetter
** Victor Campenaerts, Rasmus Tiller, Jordi Meeus
* Piet Allegaert, Pascal Ackermann, Gerben Thijssen, Sep Vanmarcke

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De renners krijgen ideale weersomstandigheden om te koersen voor de wielen geschoven. Nokere Koerse zal plaatsvinden onder een stralend lentezonnetje en bij temperaturen tot zo’n 17 graden Celsius, als we Meteovista mogen geloven. De wind komt uit het zuidoosten en blaast aan een kracht van drie Beaufort.

Sporza op Eén is woensdag vanaf 14.15 uur present voor een tv-uitzending van ruim drie uur. Ook Eurosport 1 is vanaf datzelfde tijdstip van de partij.