De BinckBank Tour slokt dezer dagen vrijwel alle aandacht van de (Nederlandse en Belgische) wielerfan op. Toch zullen de lage landen deze week niet als enige epicentrum van de koers dienen. In en rondom de Jura zal er van 8 tot en met 12 augustus eveneens gestreden worden om het hoogste schavot van een rittenkoers: de Tour de l’Ain. Vorig jaar boekte Sam Oomen hier zijn eerste profzege. Wint er deze editie opnieuw een Nederlander? WielerFlits blikt vooruit.

Historie
Serge Pires-Léal, Denis Moretti, Eric Drubay en Dennis Leproux. Nee, we hebben het hier niet over een bont gezelschap negentiende-eeuwse impressionistische schilders, maar over de eerste vier eindwinnaars (1989-1992) van de Tour de l’Ain. Het tekent de aanvankelijke status van deze door de Rhône-Alpes verreden ronde, die pas in 1989 voor het eerst georganiseerd werd. De eerste laureaten van naam en faam waren sprinter annex klassiekercoureur Emmanuel Magnien (1993) en ronderenner Bobby Julich (1997).

In het afgelopen decennium heeft de Ronde van de Ain zich ontpopt tot kweekvijver van jong talent, een speeltuin voor renners met potentie en een ronde waarin de oudere garde zich nog een keer kan oprichten. Dit resulteerde in overwinningen voor oudgedienden Haimar Zubeldia (2010) en David Moncoutié (2011), maar ook in het op de erelijst staan van (toenmalige) jonge honden als Rein Taaramäe (2009), Andrew Talansky (2012) en Romain Bardet (2013).

Sam Oomen fietste zich in de Ain vorig jaar naar zijn definitieve doorbraak

Niet geheel verwonderlijk prijkt thuisland Frankrijk het vaakst op de erelijst: vijftien keer in totaal. De laatste jaren is het departement Ain de Nederlanders echter ook gunstig gezind. In de afgelopen drie edities was er tweemaal een landgenoot aan het feest. Bert-Jan Lindeman wist in 2014 een slotoffensief van thuisrijder Romain Bardet op gepaste wijze te beantwoorden, terwijl de jonge Sam Oomen vorig jaar op slechts 20-jarige leeftijd door de wol geverfde profs als Bart de Clercq en Maxime Monfort achter zich wist te houden.

Parcours

Proloog: Bourg-En-Bresse – Bourg-En-Bresse (3.8 km)

Na een onderbreking van één jaar begint de Tour de l’Ain weer met een korte proloog, ditmaal van en naar Bourg-En-Bresse. Deze stad staat bekend om zijn Romeinse ruïnes, het klooster van Brou en zijn pluimveehouderij en auto-industrie. Het is echter ook de geboorteplaats van de Franse renner Pierre-Luc Perichon, die ook actief is in deze ronde. Wellicht dat de 30-jarige sprinter boven zichzelf kan uitstijgen op deze razendsnelle omloop, die in totaal zes haakse bochten kent en de renners over de boulevards van Paul Bert en Victor Hugo stuwt.

Etappe 1: Poillat – Trévoux (143.7 km)

De Ronde van de Ain opteert al jaren voor een wat rustige aanloop, met het oog op een daverende apotheose in de Jura. De eerste rit in lijn start in Polliat en stuurt de renners over een geaccidenteerd parcours naar finishplaats Trévoux, tot het midden van de vorige eeuw een van de belangrijkste productiecentra voor diamanten. Snelle benen zijn nodig om tot winnaar gekroond te worden. In tegenstelling tot wat de doorsnede suggereert, zijn de laatste drie kilometer vlak en zijn de hellingen niet dermate lastig om de sprinters echt te verontrusten. Kan Nacer Bouhanni weer met de winst aanknopen na een tegenvallende Tour?

Etappe 2: Ambérieu-en-Bugey – Saint-Vulbas (145.4 km)

Waar rit één nog enige reserve behoeft wat betreft een eventuele massasprint, rolt etappe twee richting Saint-Vulbas de rode loper uit voor een koninklijke spurt tussen de aanwezige snelheidsduivels. De eerste honderd kilometer van de etappe gaan weliswaar nog op-en-af, de laatste veertig kilometer zijn echter dermate goed verteerbaar dat een spurt onvermijdelijk lijkt. Het is daarmee meteen ook de laatste kans voor waaghalzen als Bouhanni, Lobato en Feillu op persoonlijke glorie.

Etappe 3: Lagnieu – Oyonnax (135.7 km)

De Tour de l’Ain neemt vrijdag een fundamenteel ander karakter aan. De vlakke en glooiende wegen worden ingeruild voor het gebergte van de Jura. De vuurdoop voor de klimmers volgt al na tien kilometer met de Côte d’Ordonnaz (10 km aan 6.5%). De coureurs zullen in deze rit nauwelijks op hun adem kunnen komen, met een aaneenschakeling van pittige beklimmingen en snelle afzinken. Na de Ordonnaz volgen nog de Col de Ballon (11 km aan 5.5%), Côte de Breignes, de steile Col du Berthiand (6.3 km aan 8%) en de niet al te uitputtende Côte de Ceyssiat.

Na de top van de Ceyssiat volgt nog een korte afdaling van een drietal kilometer, gevolgd door drie vlakke kilometers naar aankomstplaats Oyonnax. Deze stad, vanwege zijn grootschalige plasticindustrie ook wel Plastic-Vallée genoemd, mocht in 2014 de Tour verwelkomen als finishplaats. Het was toen Tony Gallopin die het Franse wielervolk in vuur en vlam zette door naar de ritzege te snellen.

Etappe 4: Lélex – Culoz (109.9 km)

Asturië heeft de Alto de L’Angliru, de Italiaanse Alpen ontlenen hun mythische karakter aan de Monte Zoncolan en Mortirolo en de Provence associeert zich maar al te graag met de Mont Ventoux. Maar ook de Jura heeft zijn legendarische beklimming: de Col du Grand Colombier. Wat is er nu beter dan deze vermaarde berg de status te geven van breekpunt in deze Tour de l’Ain? Sinds enkele jaren wordt op de flanken van deze reus beslist wie er met de eindzege vandoor gaat. Of beter geformuleerd: wie hem niet mee naar huis neemt. In de ruim vijftien kilometer lange afdaling richting Culoz kunnen waaghalzen namelijk nog verloren tijd goed maken, of de leider in de koers voor een laatste maal onder druk zetten. Een eenzame vluchter zal na de ziedende afdaling nog een vijftal vlakke kilometers stand moeten houden richting aankomstplaats Culoz.

Jarlinson Pantano boekte vorig jaar in Culoz, na onder meer de Grand Colombier, zijn eerste ritwinst in de Tour

Voordat de Grand Colombier opdoemt, dient het peloton eerst de Côte de Champfromier en de Col de Berentin (11.5 km aan 5.5%) af te werken. Dit zal de vermoeidheid ongetwijfeld doen vergroten met het oog op wat nog komt. De Col du Grand Colombier (12.8 km aan 6.8%) wordt weliswaar niet van de moeilijkste kant beklommen, toch is het nog altijd een klim waar illusies aan diggelen kunnen worden geslagen. Het is vooral een onregelmatige col, met steile percentages die worden afgewisseld met afvlakkende stroken. De eerste vier kilometer stijgen aan ruim 7%, gevolgd door een kleine drie kilometer waarin de percentages zakken naar zelfs het nulpunt. Een bijzonder steile kilometer aan 11% volgt, afgewisseld met een mijl aan 5% en ruim tweeduizend meter aan 10%.

Favorieten

Mag Thibaut Pinot opnieuw de champagne ontkurken? – LaPresse – Spada

In de Giro nog meestrijdend om het roze, de Tour verlatend door de achterdeur. Het contrast kan bijna niet groter, maar het was de harde waarheid voor Thibaut Pinot. De kopman van FDJ reed La Grande Boucle noodgedwongen op halve kracht, nog altijd vermoeid van een intense Ronde van Italië, waarin hij op de slotdag nog van het podium werd gereden. Het was daarom een verrassing Pinot in actie te zien in de Clásica San Sebastián. In de Baskische eendagskoers liet hij met een zeventiende plaats echter zien nog altijd niet volledig opgebrand te zijn.

In de Tour de l’Ain zal Pinot een hectische periode willen afsluiten, alvorens zijn blik te richten op de Italiaanse najaarsklassiekers. In vorm is de Fransman in elke rittenkoers die hij betwist een topfavoriet. Hij presteerde in het verleden al uitstekend in deze ronde met in totaal drie dagwinsten. Kan hij ditmaal wel de eindwinst binnenhalen? Hij krijgt steun van onder meer David Gaudu, de nieuwe parel aan het Franse wielerfirmament. De nog altijd maar 20-jarige Fransman – winnaar van de toekomstronde vorig jaar – is de laatste maanden wat van de radar verdwenen, maar maakte in het begin van 2017 nog grote indruk door met de wereldtop te wedijveren in de Ronde van Catalonië en Waalse Pijl (9e). Mocht Pinot kampen met slechte benen, dan kan Gaudu ook een gooi doen naar eindwinst. Dit liet hij vorig jaar al zien met een vijfde plek in deze ronde.

Alexandre Geniez heeft goede herinneringen aan de Tour de l’Ain

Het mag geen verrassing heten dat het merendeel van de vooraf ingeschaalde favorieten van Franse komaf is. Guillaume Martin (Wanty-Groupe Gobert) is nog zo’n Frans talent die de laatste tijd op de deur bonkt. Zo werd Martin in de afgelopen Tour knap 23e, en eindigde hij vorig jaar in deze koers als vierde. Kan hij dit jaar nog beter doen? Een al wat oudere Fransman, Alexandre Geniez (AG2R La Mondiale), heeft de eer als enige oud-winnaar aan het vertrek te komen. De 29-jarige coureur won deze koers twee jaar geleden. Kan hij op herhaling? Zijn ploegmakker Hubert Dupont is ook een gevaarlijke klant.

Twee andere Fransen die een gereide kans op een mooi resultaat hebben, zijn Brice Feillu (Fortuneo-Oscaro) en Victor Lafay (nationale selectie). De 32-jarige Feillu eindigde na enkele mindere jaren knap als zestiende in de voorbije Tour, terwijl de 21-jarige Lafay dit jaar zijn klimtalent tentoonspreidde in zware rondes als de Rhône-Alpes Isère Tour (9e) en Le Tour de Savoie Mont Blanc (6e). De stagiair van Cofidis past perfect in het verhaal van de Tour de l’Ain als springplank voor jong talent.

Steven Kruijswijk zal vertrouwen willen opdoen met het oog op de Vuelta

De Fransen mogen concurrentie verwachten van een man die vorig jaar ei zo na een grote ronde won. Over het verhaal van Steven Kruijswijk (LottoNL-Jumbo) in de Giro d’Italia van 2016 zijn inmiddels genoeg epistels geschreven. De Brabander wilde dit jaar in La Corsa Rosa definitief afrekenen met de ‘sneeuwwandaffaire’, maar moest ziek opgeven in de laatste bergrit na een tegenvallende ronde. In de komende Vuelta hoopt Kruijswijk op eerherstel. Hij zal in de Tour de l’Ain voor een laatste maal aan zijn vorm willen schaven. Ook twee jaar geleden koos de klimmer voor deze koers, en wist toen als vijfde te finishen. De vraag is of hij ook dit jaar voor een klassement wil gaan of een etappe door het Juragebergte uitkiest om zich te testen. Mocht hij opteren voor het eerste, dan zullen de Fransen er een flinke kluif aan hebben.

Kan Rodolfo Torres voor vuurwerk zorgen in de bergen?

Naast Kruijswijk staan er nog een pak ‘buitenstaanders’ aan het vertrek die gevaarlijk uit de hoek kunnen komen. Angel Madrazo (Delko Marseille Provence KTM) is – op basis van zijn rijden in de afgelopen Ronde van Burgos – zelfs als een van de topfavorieten aan te merken. De aanvallende Spanjaard werd bijvoorbeeld knap negende op de gevreesde Lagunas de Neila. Zijn teamgenoot Delio Fernandez is ook goed op dreef de laatste maanden. Rodolfo Torres (Androni-Sidermec-Bottecchia) is iemand die met zijn klimkwaliteiten voor chaos moet kunnen zorgen. Tegenover het Colombiaanse Revista Mundo Ciclistico gaf de Colombiaan echter aan vooral met de Italiaanse najaarsklassiekers in het hoofd te zitten. Hoe goed is hij op dit moment al? Wellicht dat zijn Italiaanse ploegmaat Mattia Cattaneo aan zijn goede seizoen een vervolg kan breien. En wat kunnen Marco Minnaard (Wanty-Groupe Gobert), Maxime Bouet (Fortuneo-Oscaro), Fabrice Jeandesboz (Direct Energie) en de jonge Colombiaan John Anderson Rodriguez (Delko Marseille Provence KTM)?

De grote blikvanger onder de sprinters is Nacer Bouhanni (Cofidis). Kunnen snelle mannen als Juan José Lobato (LottoNL-Jumbo), Danilo Napolitano (Wanty-Groupe Gobert), Marco Benfatto en Andrea Palini (Androni-Sidermec-Bottecchia), Samuel Dumoulin (AG2R La Mondiale), Steven Tronet (Equipe Cycliste Armée de Terre), Romain Feillu (HP BTP-Auber93) en Benjamin Giraud (Delko Marseille Provence KTM) tegen de explosieve Fransman opboksen?

Favorieten volgens WielerFlits
**** Thibaut Pinot
*** Guillaume Martin, Alexandre Geniez
** Angel Madrazo, Steven Kruijswijk, David Gaudu
* Rodolfo Torres, Hubert Dupont, Brice Feillu, Mattia Cattaneo

Weer en TV
De renners kunnen zich vanaf woensdag verheugen op prettige weersomstandigheden in de Ain. De gemiddelde temperatuur zal schommelen tussen de twintig en vijfentwintig graden, waarbij de zon vooral in het weekend volop zal schijnen. De koers is niet live te volgen op tv.