In juli wordt er niet alleen in Frankrijk gekoerst. Tussen 22 en 26 juli staat ook de Tour de Wallonie weer op het programma. De kanonnen van INEOS Grenadiers lijken hun zinnen op de Waalse rittenkoers gezet te hebben, want de equipe zakt met al haar tijdritspecialisten naar het zuiden van België af. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

Lang voor de Tour de Wallonie haar huidige status had, begon de rittenkoers als een vierdaagse voor amateurs. De wielerclub van het Henegouwse Péruwelz, niet ver van Moeskroen, lag in 1974 aan de basis van de Ronde van Wallonië. Al ging de wedstrijd toen nog door het leven als de Tour du Hainaut Occidental. Opvallend feitje: bijna was Wolfpack-baas Patrick Lefevere de eerste naam op de erelijst geweest. Alleen Luc Demets ging hem vooraf.

Een jaar later moesten we deze wedstrijd op de kalender zoeken onder de naam Trois Jours de Péruwelz, of ook de Driedaagse van Péruwelz. Wat Lefevere niet lukte, deed Jean-Luc Vandenbroucke nu wél. Dankzij hem kwam er dan toch een legendarische teammanager op de erelijst – de oom van Frank Vandenbroucke leidde de Lottoploeg in de jaren 90.

Voormalig Lotto-baas Vandenbroucke was een van de eerste laureaten – foto: Cor Vos

Naamsveranderingen zouden een rode draad doorheen de Tour de Wallonie blijven. Eerst was er sprake van de Tour du Hainaut, dan Quatre Jours du Hainaut Occidental, om uiteindelijk zelfs even terug te keren naar de oorspronkelijke naam: de Tour du Hainaut Occidental. En ook al betrof het toen nog een amateurkoers, met ex-wereldkampioen Abraham Olano, Maurizio Fondriest, Eric Vanderaerden en Fons De Wolf kwamen er enkele leuke namen op de erelijst.

Het was Hector Gallée, vicevoorzitter van de KBWB, die aandrong op een verdere professionalisering van de rittenkoers. De Waal vroeg om deze te organiseren om de Belgische renners voor te bereiden op de wereldkampioenschappen. Onder impuls van Yves Vanassche en André Losfeld groeide de wielerronde uit tot een volwaardige meerdaagse voor profs.

Vanaf 1996 hebben we het over de Tour de Région Wallonne, meteen de reden waarom de wedstrijd in de volksmond vandaag nog steeds ‘de TRW’ genoemd wordt. Frank Vandenbroucke trad in 1998 in de voetsporen van zijn oom, en ook Paolo Bettini en Axel Merckx zetten zich op de erelijst.

Greg Van Avermaet juicht in Thuin in 2013: hij is nu recordhouder – foto: Cor Vos

In 2007 kreeg de rittenkoers de huidige naam: de Tour de Wallonie. Sindsdien zijn de ritten vaker op sprinters gericht, met telkens wel één of twee echt lastige etappes. Greg Van Avermaet zette zich met twee eindzeges naast recordhouder Mario Kummer. Ook Giacomo Nizzolo, Gianni Meersman, Niki Terpstra, Dylan Teuns en Arnaud Démare werden hier eindwinnaar.

Laatste tien winnaars Tour de Wallonie
2022: Robert Stannard
2021: Quinn Simmons
2020: Arnaud Démare
2019: Loïc Vliegen
2018: Tim Wellens
2017: Dylan Teuns
2016: Dries Devenyns
2015: Niki Terpstra
2014: Gianni Meersman
2013: Greg Van Avermaet

Vorig jaar

Een jaar geleden kregen we een zware editie van de Tour de Wallonie, waarbij de klimmers al aan de bak moesten op dag één. De koersorganisatie had immers een mini-editie van de Waalse Pijl uitgetekend, met in de finale twee keer de Muur van Huy. Wie anders dan toenmalig wereldkampioen Julian Alaphilippe toonde zich meteen heer en meester. Helaas gooide Covid-19 twee dagen later roet in het eten: de Fransman moest de ronde roemloos verlaten.

Alaphilippe mocht juichen in ‘zijn’ Huy – foto: Cor Vos

Op dag twee stak Oier Lazkano zijn neus aan het venster. U weet wel, de Spanjaard die dit voorjaar indruk maakte in Dwars door Vlaanderen en zich een maand geleden tot Spaans kampioen kroonde. In de rug van Lazkano ontplooide een sterke favorietengroep zich met onder andere Loïc Vliegen, Robert Stannard, Lorenzo Rota en Mattias Skjelmose, die uiteindelijk ook de strijd om de eindzege zouden beslechten. Aangezien Stannard daags voordien het best voor de dag kwam in Huy, werd hij de nieuwe leider.

In de etappe drie waren de hoogteverschillen een pak minder hevig, waardoor de sprinters voor het eerst aan zet waren. De Stier van Lescheret, Arnaud De Lie, kon op die manier voor het eerst briesen. Meteen de eerste zege in zijn carrière op ProSeries-niveau. Een dag later kregen we een gelijkaardig terrein, maar deze keer wist een vluchtergroepje voorop te blijven. Davide Ballerini schonk Quick-Step-Alpha Vinyl zo een tweede zege.

Op de slotdag géén Muur van Thuin of andere kleppers, wel een aantal kasseistroken. Echter konden die niet voor de beoogde verschillen zorgen. Er werden wel veel knechten overboord gegooid, waardoor de finale zeer moeilijk te controleren was. In de slotkilometer sprong de 35-jarige Jan Bakelants weg, en de Kempenaar kon nog net uit de greep van klassementsleider Robert Stannard blijven. De Australiër verzekerde zich zo wel van eindwinst.

Een Australische eindwinnaar – foto: Cor Vos

Eindklassement Tour de Wallonie 2022
1. Robert Stannard (Alpecin-Fenix)
2. Loïc Vliegen (Intermarché-Wanty-Gobert) op 10s
3. Mattias Skjelmose (Trek-Segafredo) op 12s
4. Lorenzo Rota (Intermarché-Wanty-Gobert) op 14s
5. Greg Van Avermaet (AG2R Citroën) op 26s
Wedstrijdverslag

Parcours

Zaterdag 22 juli, etappe 1: Huy – Hamoir (189,6 km)

Waar we in het verleden vaak een zeer sprintersvriendelijke Tour de Wallonie kregen, moeten renners met klassementsambities deze editie attent zijn vanaf het begin. Vanuit Huy – waar men de befaamde Muur in tegenstelling tot vorig jaar links laat liggen – krijgen we een glooiende rit doorheen de Condroz in de provincie Luik.

Onderweg komen de renners verschillende bekende dorpen tegen. Denk maar aan Han-sur-Lesse – bekend van de grotten – en Rochefort, dat u misschien kent van het trappistenbier. Vanaf de passage in Durbuy, waar Marc Coucke tegenwoordig het toerisme boost, begint vervolgens het echte werk.

Niet dat de finale extreem zwaar is, maar met de Côte sur les Tiennes (1,3 kilometer aan 6,2%), Côte d’Oneux (2,5 kilometer aan 3,1%) en Côte de Grand-Houmart (800 meter aan 7,2%) zullen de benen voor de eerste keer stevig worden getest. Ook kunnen de twee tussensprints hier de klassementsrenners al nerveus maken. De laatste zeven kilometer gaan in dalende lijn.

Start: 13.35 uur
Finish: 18.10 – 18.40 uur

Zondag 23 juli, etappe 2: Saint-Ghislain – Walcourt (179,7 km)

Op dag twee keert Saint-Ghislain terug in de Tour de Wallonie, na zes edities afwezigheid. Destijds boekte Boris Vallée er zijn eerste profzege, door Tom Boonen af te troeven. Het betreft overigens een echte wielergemeente, die ook al passages van de Tour en de Giro mocht verwelkomen en in 2009 gastheer was van de Belgische kampioenschappen tegen de klok.

Ditmaal weerklinkt er het startschot voor allicht de meest gemakkelijke etappe van deze rittenkoers. Al is gemakkelijk natuurlijk relatief op Waalse wegen, die de hele etappe glooiend blijven. Vooral het middenrif van de rit bevat wat klimwerk, maar op het lokale circuit van zo’n 35 kilometer rondom Walcourt vlakt het weer wat af.

Volgens wedstrijdleider Christophe Brand zijn de wegen in de finale soms smal en technisch, maar de Waal verwacht een massasprint in de provincie Henegouwen.

Start: 12.45 uur
Finish: 17.20 – 17.45 uur

Maandag 24 juli, etappe 3: Thuin – Mont-Saint-Guibert (186,8 km)

Geen apotheose op de Muur van Thuin dit jaar, zoals we al vaak zagen in deze ronde. De mythische wielergemeente moet het ditmaal – net als Huy – doen met een rol als startplaats. De uitkomst van de etappe zal echter niet veel anders zijn dan wanneer deze klim wél in het parcours had gezeten, want deze derde etappe is voer voor de puncheurs.

Voor de eerste kilometers van de rit grijpt men terug naar dezelfde wegen als de dag voordien. Nadien wordt het peloton eerst in oostelijke en later noordelijke richting gestuurd, om zo in de regio rond Namen aan te komen. Ook nu weer een middengedeelte om u tegen te zeggen, met de puisten van de Côte des Quatre Chemins, Côte de la Reine, Côte de Leffe en Côte de la Pairelle, allen tussen de twee en vier kilometer lang met een gemiddelde van zo’n 4%.

Na de tussensprint in Namen zelf vlakt het weer wat af, en is het vooral uitkijken naar de lastige slotkilometers. Met name de tussensprint in Bousval, op zo’n negen kilometer van de streep is zeer interessant gelegen op een steil stukje bergop. Wie daar voor de boni’s gaat, kan zijn inspanning misschien doortrekken. Want daarna wacht met de Mont-Saint-Guibert richting finish – een klim in twee trapjes – nog een kuitenbijter. Een interessant slot, waarin Arnaud De Lie zich zal kunnen uitleven.

Start: 13.40 uur
Finish: 18.10 – 18.40 uur

Dinsdag 25 juli, etappe 4: Mons – Mons (tijdrit: 32,7 km)

De grootste nieuwigheid in deze Tour de Wallonie is toch de invoering van een individuele tijdrit. En geen korte ook, met zijn 32,7 kilometer. Is een tijdrit dan totaal vreemd voor dit rondje? Nee, in de beginjaren werd er – vooral in de vorm van een proloog – vaak tegen de tijd gereden op Waalse wegen, maar de rit tegen de klok was intussen al sinds 2001 verdwenen.

De provinciehoofdstad van Henegouwen, Mons (of Bergen, zoals u wil), fungeert als gastheer, met de start- en aankomst op de Grote Markt. Dat betekent dat het begin en einde van de tijdrit voor een aanzienlijk deel door het stadscentrum zal verlopen, wat enkele technische passages met zich meebrengt. Vervolgens begint richting Quévy de weg vals plat op te lopen, om vanaf halverwege weer de dalende lijnen op te zoeken.

Vanzelfsprekend zullen in deze tijdrit ook de grootste verschillen gemaakt worden voor het algemeen klassement. Een clever trucje van de organisatoren, die hopen de kanshebbers voor het WK tijdrijden in Glasgow naar Wallonië te lokken, om nog één keer hun benen te testen.

Start eerste renner: 15.10 uur
Start laatste renner: 17.40 uur

Woensdag 26 juli, etappe 5: Banneux – Aubel (215 km)

Maar etappe vijf bestempelen we als de onbetwiste koninginnenrit. Met zijn 3.200 hoogtemeters moeten de klimmers die in de tijdrit een tik hebben gekregen, hier toeslaan. En opvallend genoeg is het vanaf de start in Banneux – ook geregeld gastheer van de Baloise Belgium Tour – meteen klimmen geblazen.

De langste klimmetjes van de dag zijn immers in de beginfase van de etappe bestrooid. Denk maar aan de Côte de Filot (3,6 kilometer aan 5%), Côte de Chambralles (1,5 kilometer aan 9%), Côte de Fraiture (2 kilometer aan 7,2%) en de Côte de Cortil (3 kilometer aan 6,2%). Even later komen we zelfs op het terrein van Luik-Bastenaken-Luik met de legendarische Côte de la Roche aux Faucons (4,6 kilometer aan 4%). Alleen is het dan nog bijna honderd kilometer te gaan.

In de laatste kilometers, die zich in de regio van het drielandenpunt met Nederland en Duitsland afspelen, is het een pak minder zwaar. De Côte de Trois Frontières (2,2 kilometer aan 4,8%) moet daarin het zwaartepunt worden.

Maar ook de oplopende weg richting tussensprint in Voeren (1,3 kilometer aan 5%) en de niet-gecategoriseerde Hagelstein-klim (1 kilometer aan 6,8%) op drie kilometer van de finish kunnen nog voor chaos zorgen. Zoals Wout Poels het zou zeggen: in Banneux wint ‘no pannenkoek’.

Start: 13.00 uur
Finish: 18.15 – 18.45 uur

Favorieten

De Tour de Wallonie is dit jaar sterk gestoffeerd, met liefst tien WorldTeams. Dat zijn er vier minder dan vorig jaar, maar we vermoeden dat ook het nabije WK wielrennen in Glasgow daar voor iets tussenzit. Renners zullen misschien eerder opteren voor een stage ter voorbereiding, maar niét de mannen van INEOS Grenadiers. Zij brengen een imposante selectie op de been.

De tijdrit van meer dan dertig kilometer zal het algemeen klassement vermoedelijk in een definitieve plooi leggen, en daarom kijken we bij de Britse equipe vooral uit naar Filippo Ganna. De tweevoudige wereldkampioen is al een tijdje op zoek naar zijn tijdritbenen van 2020 en 2021, maar zeker op dit niveau blijft hij een te duchten klant. Ook toonde hij op de Poggio in Milaan-San Remo en in het verleden ook in de Giro dat hij van korte klimmetjes geen schrik moet hebben.

Ganna is op zijn beste dagen een wereldtopper – foto: Cor Vos

Datzelfde kunnen we zeggen van supertalent Luke Plapp. De Australiër is nog altijd maar 22 jaar, maar wel een topper in wording. Kijk maar naar zijn fenomenale UAE Tour, waar hij strandde op een tweede plaats in het algemene klassement na een ongenaakbare Remco Evenepoel. Plapp staat in de eerste plaats te boek als een allrounder, maar hij werd ook al nationaal kampioen van zijn land tegen de klok en werd twee jaar terug tweede in het WK U23. Ideaal voor dit rondje dus.

Dit sterrenensemble wordt aangevuld met Brits kampioen tijdrijden Joshua Tarling, die ook wel indruk zal maken op de tijdritfiets. Maar in de heuvelachtige ritten verwachten we toch dat hij de eerste van de drie kanonnen zal zijn die zich moet opofferen. Gelukkig voor hem kunnen ook Connor Swift, Luke Rowe en Ben Swift die rol voor enige tijd op zich nemen.

We kijken vooral naar Lidl-Trek om tegengas te geven. Nu Bauke Mollema voor het eerst sinds 2011 (!) geen Tour de France in de benen heeft, is het voor de sterke Nederlander zoeken naar andere doelen. Eerlijk, qua klimmer is Mollema niet meer zijn beste zelf, maar de tijdrit- en heuvelcapaciteiten heeft hij nog steeds om in dit startveld mee te kunnen doen om winst.

Zet Thibau Nys zijn indrukwekkende prestaties voort? – foto: Cor Vos

Of heeft de wissel van de wacht bij Lidl-Trek definitief plaatsgevonden en is Thibau Nys er de nieuwe grote man in dit soort rondjes? De Baloise Belgium Tour leerde ons op dat vlak al veel. Nys kan, als de hitte zijn tol niet eist, immers met de besten mee in de Ardennenetappes. Kijk maar hoe hij zelfs een ongenaakbare Mathieu van der Poel nog het dichtst kon benaderen. Het pijnpunt voor de Balenaar blijft echter zijn tijdrit. Omdat hij uit de cross komt, heeft hij op dat vlak niet dezelfde basis als anderen.

De Zwitserse kopman bij Soudal Quick-Step, Mauro Schmid, schreef die Baloise Belgium Tour al een jaar eerder op zijn palmares bij. Schmid lijkt wel het ideale profiel te hebben voor deze Tour de Wallonie. Een stevige punch, een stel sterke klimbenen voor de Ardennenritten en een goede tijdrit: het nog altijd maar 23-jarige talent heeft het allemaal. Op die manier zette hij eerder dit seizoen de Settimana Coppi e Bartali achter zijn naam.

We zien ook twee belangrijke kandidaten uit het Franse kamp. Zo levert Groupama-FDJ Bruno Armirail af. Die kennen we natuurlijk allemaal nog van zijn twee roemrijke dagen in de roze trui van de afgelopen Giro. Maar de 29-jarige Fransman is ook een begenadigd tijdrijder. Zo versierde hij een knappe vijfde plaats in de tijdrit in diezelfde Giro, en was hij ook Frans kampioen tegen de klok in 2022. Genoeg om ook in Wallonië indruk te kunnen maken.

Houdt Bruno Armirail de Franse eer hoog? – foto: Cor Vos

Die andere Franse favoriet luistert naar de naam Kévin Vauquelin. De kopman van Arkéa-Samsic is met zijn 22 lentes een pak jonger dan Armirail, maar de jongeling is vorig jaar bij de profs wel binnengekomen als een komeet. Toen vooral met knappe ereplaatsen en aanvalswerk, dit jaar begint hij ook te oogsten, met inmiddels al drie overwinningen op Franse bodem. Kan Vauquelin het ook buiten de landsgrenzen? De jongeling is wel pas net terug van een hardnekkige heupblessure.

Verder is er nog een hele poule renners waarvan de verwachting is dat ze wel een rol kunnen spelen in de heuvelritten, maar bij wie we op z’n minst vraagtekens bij hun tijdritcapaciteiten mogen plaatsen. Daarbij denken we aan Loïc Vliegen en Lorenzo Rota (Intermarché-Circus-Wanty), Greg Van Avermaet (AG2R Citroën), Xandro Meurisse en Gianni Vermeersch (Alpecin-Deceuninck), Andrea Bagioli (Soudal Quick-Step) en het mooie duo Jakob Fuglsang-Stephen Williams (Israel-Premier Tech).

Voor wat het waard is, noemen we ook de snelle mannen nog. Zij zullen zich vooral in etappe twee kunnen uitleven, maar dat mag de pret niet bederven. Zo zal Arnaud De Lie (Lotto Dstny) zijn rentree maken, na een lange periode van blessureleed, het BK buiten beschouwing gelaten. Ook Kaden Groves (Alpecin-Deceuninck), Arnaud Démare (Groupama-FDJ), Elia Viviani (INEOS Grenadiers), Giacomo Nizzolo (Israel-Premier Tech) en Erlend Blikra (Uno-X) zullen hun pijlen richten op die ene kans.

Favorieten volgens WielerFlits
**** Filippo Ganna
*** Luke Plapp, Bauke Mollema
** Bruno Armirail, Mauro Schmid, Kévin Vauquelin
* Lorenzo Rota, Thibau Nys, Joshua Tarling, Xandro Meurisse

Website organisatie
Deelnemerslijst

Weer en TV

De Tour de Wallonie is elke dag live te volgen op het scherm, en dat is een primeur. Eurosport.nl/Discovery+/GCN+ begint er op de eerste dag aan om 16.30 uur, een dag nadien om 15.30 uur, om de laatste drie dagen weer te starten om 16.30 uur. Daarmee volgt men hetzelfde schema als de Waalse RTBF.

Het weer wordt volgens Weeronline niet al te best. Op zaterdag valt het allemaal nog goed mee, maar vanaf etappe twee belooft het een regenachtige week te worden.