De Tour of Qinghai Lake (2.Pro) is terug! Nou ja, terug… Nadat de Chinese rittenkoers in 2020 geen doorgang vond, werd de wedstrijd in 2021 en 2022 alweer verreden, maar toen deden er (behalve enkele Hongkongers) geen buitenlandse renners mee. Dat is dit jaar helemaal anders. Onder meer oudgediende Óscar Sevilla en NK-revelatie Frank van den Broek komen naar Azië om duizenden meters boven zeeniveau te koersen. WielerFlits blikt vooruit.

Historie

De Tour of Qinghai Lake is toe aan zijn 22ste editie. In 2002 werd de Chinese rittenkoers voor het eerst georganiseerd. De wedstrijd werd destijds gewonnen door de toen nog jonge Tom Danielson. De Amerikaan zou later nog aan de zijde van Lance Armstrong rijden en zelfs nog een rit winnen in de Vuelta a España, voor Alexander Vinokourov. Een jaar later was het Damiano Cunego die er zijn eerst zege als prof wist te boeken en eveneens het eindklassement op zijn naam schreef. Met Tyler Hamilton kwam in 2008 (voorlopig) de laatst echt grote naam op de erelijst.

Twee jaar daarvoor was er al een Nederlandse eindwinnaar. In 2006 schreef Maarten Tjallingii na Ronde van België ook de Tour of Qinghai Lake op zijn palmares bij. Overigens was er in de laatste internationale editie, die van 2019, ook behoorlijk wat Nederlands succes. Alex Molenaar won voor Monkey Town-à Bloc de verregende, 224 kilometer lange bergrit naar Qingshizui door vanuit de vroege vlucht als enige de klassementsmannen voor te blijven. Roy Eefting sprintte dan weer naar de bloemen in rit elf én twaalf.

Een decennium eerder, in 2009, begon de dominantie van de Iraanse continentale formatie Tabriz Petrochemical. In dat jaar won de Kazak Andrey Mizurov voor ploeggenoot Ghader Mizbani uit Iran. Een jaar later zegevierde Hossein Askari namens de ploeg en finishten bovendien nog drie leden van Tabriz Petrochemical in de top-10. In 2011 kwam de ploeg niet verder dan een zesde stek, maar in 2012 was daar dan weer de eindzege met Hossein Alizadeh. In 2013 was er de voorlopig laatste eindzege van de ploeg met Mirsamad Pourseyedi.

In de periode 2017-2019 waren dan telkens weer Zuid-Amerikanen aan het feest. De momenteel geschorste Venezolaan Jonathan Monsalve, die begin jaren tien nog voor verschillende Italiaanse ProContinental-teams reed, won de Tour of Qinghai Lake in 2017. De twee edities daarna waren er Colombiaanse overwinningen dankzij Hernán Ricardo Aguirre (2018) en Robinson Chalapud (2019).

De voorbije twee jaren won telkens een thuisrijder, maar een gigantische prestatie was dat niet: er stonden naast Chinezen alleen enkele Hongkongers aan het vertrek. De coronacrisis, die ervoor zorgde dat de ronde in 2020 helemaal niet doorging, ging in China nog een tijdje door en dus reisden er geen buitenlandse ploegen af naar Qinghai, de Chinese provincie waar de koers plaatsvindt. Zowel in 2021 als 2022 was de wedstrijd een 2.2-koers.

Laatste winnaars Tour of Qinghai Lake
2022: Jiankun Liu
2021: Zhishan Zhang
2020: Afgelast vanwege de coronacrisis
2019: Robinson Chalapud
2018: Hernán Aguirre
2017:  Yonathan Monsalve
2016:  Sergiy Lagkuti
2015:  Radoslav Rogina
2014:  Mykhaylo Kononenko (na schrappen Ilya Davidenok)
2013:  Mirsamad Pourseyedi

---

Laatste editie

De Tour of Qinghai Lake 2022 werd gewonnen door Jiankun Liu. De toen 27-jarige Chinees greep de macht in etappe twee, die hij won na een sprint-a-deux. Het echte verschil maakte hij echter een dag later, in de derde etappe. Hij schudde die dag een lange solo uit de benen. Liu viel aan op de eerste en enige klim van de dag (31,8 kilometer aan 4,8%), fietste een voorsprong van ruim zeven minuten bijeen en had daar op de streep nog meer dan vier van over. Daarmee was de basis voor zijn eindzege gelegd.

In de dagen die volgden, verloor Liu nog wel wat tijd op Zhishan Zhang, de winnaar van 2021. De marge was echter groot genoeg. Na acht dagen koers – vijf dagen minder dan gewoonlijk – hield Liu nog altijd een kleine drie minuten over op Zhang. Yutao Shen finishte als derde op drieënhalve minuut van de winnaar.

Eindklassement Tour of Qinghai Lake 2022
1. Jiankun Liu (Pingtan International Tourism Island Cycling Team) in 26u14m17s
2. Zhishan Zhang (Tianyoude Hotel Cycling Team) op 2m53s
3. Yutao Shen (Li Ning Star Cycling Team) op 3m30s
4. Haoyu Su (Li Ning Star Cycling Team) op 3m45s
5. Li Yuheng (Yunnan) op 3m50s

---

Parcours

De Tour of Qinghai Lake is korter dan voor de coronacrisis. Toen duurde de wedstrijd twee weken, nu slechts acht dagen. We rijden dan ook niet meer helemaal rondom het Qinghaimeer (het grootste meer van China), zoals in 2019 nog het geval was. Wel gewoon hetzelfde gebleven: de grote hoogten. Geen enkel moment in de ronde komen de renners onder de tweeduizend meter, verschillende keren rijden ze boven de 3500 meter en eenmaal tikken ze zelfs de 4154 meter aan. Dat maakt de Tour of Qinghai Lake een koers als geen ander.

Het is een aparte ervaring, koersen in Qinghai. Zeker als je je niet hebt voorbereid op de extreme hoogte, zoals ondergetekende in 2019. Ik weet nog dat ik de eerste nachten in China een paar keer wakker schrok om letterlijk te happen naar lucht. De eerste rit, een ploegentijdrit, kwam ik duizelig van het zuurstofgebrek over de streep. Hoe langer je op hoogte bent, hoe beter het gaat. Maar ook als je eenmaal ‘gewend’ bent, blijft het pijnlijk om een blik te werpen op je vermogensmeter tijdens volle inspanningen. Je trapt tachtig, negentig watt minder dan je denkt te kunnen.

De meeste deelnemers aan de komende Tour of Qinghai Lake zullen wel wat beter beslagen ten ijs komen dan ik destijds. Een deel van hen zal weken in een hoogtetent hebben gelegen, anderen zullen de echte hoogte hebben opgezocht. Maar op dit niveau, met veel Continental-teams en een paar ProContinental-ploegen, moeten we ons daar ook weer niet te veel van voorstellen. Het gaat hier niet zoals bij een Jumbo-Visma. Hoewel er geen aankomsten bergop zijn, kunnen we in de lastigere ritten dus wel flinke verschillen verwachten. Wie te diep in het rood gaat op een van de beklimmingen, zal de rekening meteen gepresenteerd krijgen. De man met de hamer is altijd nabij in Qinghai.

Dat betekent overigens niet dat het elke dag een slagveld wordt. De profieltjes van de organisatie zijn wat lastig in te schatten, maar op papier zullen we minstens vijf sprints zien. En wel zeer snelle. De vermogens liggen weliswaar lager op grote hoogte, maar er is ook minder luchtdruk. Bovendien rijd je in China vaak over behoorlijk brede banen, zonder al teveel (lastige) bochten. In de vlakkere ritten zal het dus laagvliegen zijn.

---

Zondag 9 juli, Etappe 1: Xining – Xining (109 km)

De Tour of Qinghai Lake begint traditiegetrouw in Xining, op een kleine 2300 meter hoogte. Daar rijden de renners acht keer een rondje van dertien à veertien kilometer, met nauwelijks hoogtemeters. Een massasprint zal hier niet te vermijden zijn. Wie in de buik van het peloton zit, wordt tweeënhalf uur meegezogen. In 2019 reden we bijna 44 kilometer per uur gemiddeld, maar was mijn gemiddelde vermogen 124 watt. Gemiddelde hartslag: 109 slagen per minuut. Een rustdag voordat de ronde daadwerkelijk begonnen is.

Start: 12.40 uur (Chinese tijd)
Finish: tussen 15.01 en 15.18 uur (Chinese tijd)

---

Maandag 10 juli, etappe 2: Duoba – Guide (132 km)

Ook de tweede dag is een kopie van een rit uit 2019. We rijden in 132 kilometer van Duoba naar Guide en krijgen onderweg de eerste beklimming van de ronde tegen. Een naam heeft het ding niet, maar hij is wel verdomd hoog: 3.827 meter. Na een vals platte aanloop, is het ruim twintig kilometer klimmen aan een kleine vijf procent. Niet al te steil, maar zoals gezegd is klimmen op deze hoogte anders dan vanaf zeeniveau.

Vier jaar geleden kwam in de afdaling overigens wel weer een behoorlijk grote groep samen. Hoewel ondergetekende keihard moest lossen en dacht dat dat kwam door het enorm hoge tempo van de klimmers, sprintten er uiteindelijk toch gewoon 45 renners om de zege. De Roemeen Eduard-Michael Grosu – het type ‘sterke sprinter’ – won de rit. Omdat er deze Tour of Qinghai Lake iets minder bergetappes zijn, zou de rit echter weleens wat anders kunnen verlopen. De klimmers zouden het tempo dit keer weleens écht hoog kunnen leggen.

Start: 11.50 uur
Finish: tussen 14.59 en 15.18 uur

---

Dinsdag 11 juli, Etappe 3: Guide – Huzhu (201 km)

In de derde etappe is het ook weer klimmen geblazen. Vooral het begin van de 201 kilometer lange rit is bijzonder lastig, met een klim van meer dan zeventien kilometer aan zo’n zes procent. Zo bereiken de renners het hoogste punt van de dag, 3.520 meter. Later in de rit volgt nog een helling van de derde categorie en eentje van de tweede. De finale is wel vlak.

De laatste jaren is er niet een vergelijkbare rit verreden, maar in de Tour of Qinghai Lake 2015 wel. De zevende etappe begon toen met dezelfde klim van Guide en kende ook een heuvelachtig vervolg. De Wit-Rus Ilia Koshevoy soleerde toen naar de zege, een kleine minuut voor een groep van zo’n 25 renners. De verschillen daarachter waren gigantisch. Een dergelijke uitkomst is ook mogelijk in de derde etappe van deze ronde.

Start: 10.00 uur
Finish: tussen 14.47 en 15.17 uur

---

Woensdag 12 juli, Etappe 4: Huzhu – Menyuan (188 km)

Op dag vier trekken we nog wat noordelijker, naar Menyuan. Het peloton moet twee beklimmingen overwinnen, maar al te lastig zijn die niet. De eerste, vroeg in de koers, is weliswaar lang, maar niet al te steil. De tweede, op zo’n veertig kilometer van het einde, is slechts van de vierde categorie. De sprinters zullen hun kans ruiken in deze rit, al is het ook niet uitgesloten dat de vluchters met de zege gaan lopen.

Start: 10.30 uur
Finish: tussen 14.53 en 15.20 uur

---

Donderdag 13 juli, Etappe 5: Menyuan – Qilian (171 km)

In de vijfde etappe gaan de sprinters het een stuk lastiger krijgen. Meteen vanuit het vertrek loopt het enkele kilometers steil bergop, waarna het – in trapjes – naar 3.784 meter boven zeeniveau gaat. Deze hoogte wordt bereikt na zo’n vijfenzeventig kilometer. Het is dan nog bijna honderd kilometer naar de finish, veelal in dalende lijn. Er is dus nog tijd om terug te keren, maar in de finale wachten nog wel drie venijnige puisten. Welke sprinters zullen zich het snot voor de ogen rijden om terug te keren, in de weet dat ze daar misschien weer afgeschoten worden?

Start: 10.50 uur
Finish: tussen 14.47 en 15.11 uur

---

Vrijdag 14 juli, Etappe 6: Qilian – Xihaizhen (206 km)

Het noordelijkste punt van de wedstrijd is bereikt. We trekken weer zuidelijk, richting het Qinghaimeer. We rijden daar in één ruk naartoe, want de zesde etappe is de langste van de ronde: 206 kilometer. De lastigste rit is het niet. Alhoewel, vanuit de start gaat het meteen richting Dadongshu Hillside (4.156 meter), het hoogste punt van de Tour of Qinghai Lake. De renners bereiken het dak van de ronde na een klim van dertig kilometer aan vier à vijf procent. Hier zal ongetwijfeld een kopgroep ontstaan.

Het is dan echter nog zo’n honderdzeventig kilometer naar finishplaats Xihaizhen. Grote kans dat de sprintersploegen zich formeren en de vroege vlucht controleren. De klim van tweede categorie (12,6 km aan 3,5%) halverwege de koers zal voor niet al teveel problemen zorgen.

Start: 10.00 uur
Finish: tussen 14.54 en 15.25 uur

---

Zaterdag 15 juli, Etappe 7: Xihaizhen – Gonghe (127 km)

De voorlaatste etappe gaat van Xihaizhen naar Gonghe, over een afstand van 127 kilometer. Een relatief korte rit. Bijna de halve dag rijden de renners langs de rand van het Qinghaimeer, waarna na een kleine tachtig kilometer een bocht volgt. Linksaf, steil omhoog. Nanshan Mountain is de kwadratische klim van deze ronde: zeven kilometer lang aan zo’n zeven procent. Hier kun je brokken maken.

Het is vervolgens nog wel ruim veertig kilometer naar de streep, dus geloste renners hebben even de tijd om terug te keren. De echte afdaling begint echter pas op zo’n twintig kilometer van de meet. Voordat de duik naar Gonghe wordt genomen, volgt nog een plateau met enkele korte hupsjes.

Start: 12.00 uur
Finish: tussen 16.00 en 16.30 uur

---

Zondag 16 juli, Etappe 8: Gonghe – Chaka (200 km)

De Tour of Qinghai Lake sluit af met een rit in oostelijke richting. In tweehonderd kilometer gaat het van Gonghe naar Chaka, de eindbestemming van de ronde. Er liggen nog twee beklimmingen van vierde categorie op de route, maar heel zwaar zijn deze hellingen niet. Bovendien liggen beide toppen ver van de finish. Grote kans dus dat we een koninklijke sprint krijgen op de laatste dag van de ronde.

Start: 10.10 uur
Finish: tussen 14.49 en 15.18 uur

---

Favorieten

Er staan geen WorldTeams, maar wel vijf ProTeams aan de start van de Tour of Qinghai Lake 2023: Corratec-Sella Italia, Green Project-Bardiani CSF-Faizanè, Euskaltel-Euskadi, Burgos-BH en Bolton Equities Black Spoke. Daarnaast doen er vier nationale selecties en dertien Continental-teams mee, waarvan zeven uit China. Met Tarteletto-Isorex en ABLOC CT reizen er ook twee ploegen uit de Lage Landen af naar de regio Qinghai.

Om maar bij die ploegen te beginnen, Tarteletto-Isorex en ABLOC CT brengen beide een interessante renner voor het algemeen klassement aan het vertrek. Bij Tarteletto-Isorex doelen we dan op Gianni Marchand, die in rittenkoersen van een soortgelijk niveau vaak meespeelt voor de knikkers. Zo werd hij vorig jaar zesde in de Tour du Rwanda en tweede in de Belgrade Banjaluka, waarna  hij de Tour of Iran (Azarbaijan) won. Dit waren alle drie 2.1-koersen.

Frank van den Broek (ABLOC CT) heeft zich nog niet bewezen in wedstrijden van het type Tour of Qinghai Lake, maar dat ligt niet aan een gebrek aan kwaliteit. Hij heeft gewoon nog bar weinig in het buitenland gereden. Pas dit jaar komt hij uit op Continental-niveau, een niveau waar hij zich gemakkelijk aan heeft aangepast.

Sterker nog, Van den Broek ontstijgt het niveau al bijna. Dat bleek vooral op de Nederlandse kampioenschappen. Hij werd zesde in de tijdrit, maar vooral zijn achtste plaats in de wegrit was impressionant. Hij maakte daar de koers tussen de grote mannen. De heuvels van Limburg zijn natuurlijk niet te vergelijken met het hooggebergte van Qinghai, maar het moge duidelijk zijn dat de klasse en vorm aanwezig zijn. Het zal interessant zijn om te volgen wat de 22-jarige renner kan op dit terrein.

De sterkste formatie lijkt niet een ProTeam te zijn, maar een ploeg van het continentale niveau. Het Colombiaanse Medellín-EPM domineerde de editie van 2019 en het zou niet verbazen als ze de draad nu weer oppakken. Behalve de Spaanse veteraan Óscar Sevilla, bestaat de ploeg uit louter Colombianen, die veelal op hoogte zijn opgegroeid en daar nog altijd een groot deel van het jaar bivakkeren. In de Tour of Qinghai Lake is dat logischerwijs een gigantisch voordeel.

Miguel Ángel López, die na zijn vertrek bij Astana Qazaqstan alles aan gort rijdt in Zuid-Amerika, doet niet mee aan de Tour of Qinghai Lake. De genoemde Óscar Sevilla en Fabio Duarte zijn daardoor de meest klinkende namen bij Medellín-EPM. De 46-jarige Sevilla is nog steeds niet versleten, getuige een zesde plaats in de door López gedomineerde Vuelta a Colombia. De Tour of Qinghai Lake ligt hem ook: in 2019 eindigde hij als tweede. Duarte won vorig jaar nog de Ronde van Colombia, maar dit jaar rijdt hij nog niet al te indrukwekkend in de rondte.

Nee, dan verwachten we meer van Aldemar Reyes. De inmiddels 28-jarige renner liet zich in 2016 gelden in prestigieuze beloftenkoersen als de Ronde de l’Isard, Tour Alsace en Giro Ciclistico della Valle d’Aosta Mont Blanc, maar brak nooit echt door in Europa. Tegenwoordig koerst hij vooral weer in Zuid-Amerika, waar hij onlangs nog vierde werd in de Ronde van Colombia. Gezien zijn talent en vorm, behoort hij zonder twijfel tot de topfavorieten voor de Tour of Qinghai Lake.

Team Medellín-EPM is de enige Zuid-Amerikaanse ploeg op de startlijst van de Tour of Qinghai Lake, maar zeker niet de enige ploeg met Zuid-Amerikanen in de gelederen. Burgos-BH brengt bijvoorbeeld Andrés Camilo Ardila aan het vertrek. De 24-jarige Colombiaan rijdt sinds dit jaar in Spaanse dienst, nadat hij drie jaar lang uitkwam voor UAE Emirates. De ploeg uit het Midden-Oosten haalde de klimmer niet voor niets binnen na het seizoen 2019, want dat jaar won hij (met overmacht) de Baby Giro. Bij de profs bleven zulke prestaties achterwege. Ook dit jaar is het nog niet je van het en sinds de Classic Grand Besançon Doubs – eind april – kwam hij zelfs helemaal niet meer in actie. Is Ardila nu wel weer op de afspraak?

Om nog even bij de Zuid-Amerikanen te blijven: ook Roniel Campos is een gevaarlijke klant. De Venezolaan won drie keer op rij de Vuelta al Tachira en Bicicleta, van 2020 tot en met 2022. Dit jaar zat de eindzege er niet in, maar hij zal zich in de Tour of Qinghai Lake zeker willen laten gelden. Sinds april rijdt Campos namelijk voor het Chinese Li Ning Star.

Een ander interessant Chinees team om naar te kijken, is Tianyoude Hotel. Zij hebben meerdere outsiders in huis voor de eindzege. De Colombiaan Yecid Arturo Sierra heeft in de Tour of Qinghai Lake al het meest bewezen, met twee vijfde plaatsen in het algemeen klassement (2018 en 2019). De ploeg beschikt daarnaast over Saeid Safarzadeh. De drievoudig kampioen van Iran begon in 2019 uitstekend aan de Tour of Qinghai Lake en stond na de eerste bergetappes in de top-tien, maar viel vroegtijdig uit. Wellicht kan hij nu revanche nemen.

Opvallend: zowel Sierra en Safarzadeh staan pas sinds enkele dagen onder contract bij Tianyoude Hotel. De ploeg had blijkbaar een kwaliteitsinjectie nodig voorafgaande aan de Tour of Qinghai Lake, de belangrijkste koers in het jaar van China. Tianyoude wil maar wat graag hun titel terugpakken. In 2021 wonnen ze de rittenkoers dankzij Zhishan Zhang, maar vorig jaar was Jiankun Liu hem de baas. Beiden doen dit keer overigens weer mee, maar lijken geen serieuze kanshebbers voor de eindzege. Het niveau is nu een stuk hoger.

De Chinese fans zullen wellicht meer verwachten van Xianjing Lyu (China Glory). De inmiddels 25-jarige renner maakte in 2018 en 2019 dermate veel indruk, dat er werd gesproken van een potentiele Tour de France-winnaar uit China, maar mede door de coronacrisis heeft Lyu zijn klasse sindsdien weinig kunnen tonen. Ooit de Tour de France winnen lijkt sowieso niet heel realistisch, maar wie weet lukt de Tour of Qinghai Lake dit jaar wel. Bij China Glory rijden overigens ook James Piccoli, Lucas de Rossi en Willie Smith, stuk voor stuk sterke renners die ook onderdeel zijn geweest van het Europese peloton.

Een goed moment om eens te kijken naar de Europese ploegen aan het vertrek. Dat werd tijd, want bij Green Project-Bardiani CSF-Faizanè rijdt misschien wel de topfavoriet voor de eindzege: Henok Mulubrhan. De Eritrese klimmer won dit jaar al de Tour du Rwanda en heeft bovendien de Giro d’Italia in de benen. Bovendien zal hij het atypische terrein van Qinghai niet vrezen. Mulubrhan is dan wel geen Colombiaan, maar ook hij is op grote hoogte opgegroeid. Asmera, de hoofdstad van Eritrea en de geboorteplaats van Mulubrhan, ligt op meer dan 2.300 meter boven zeeniveau.

Burgos-BH noemden we zojuist al even, toen we Andrés Camilo Ardila bespraken. Met Ángel Madrazo heeft het Spaanse ProTeam echter nog een ijzer in het vuur.  De 34-jarige renner is niet bezig aan een geweldig seizoen, dat moet gezegd, maar op basis van zijn prestaties uit het verleden verdient hij hier toch wel een ster. Geen enkele andere renner hier heeft een rit in de Vuelta a España op zijn palmares, zelfs Sevilla niet.

Bij Euskaltel-Euskadi zal het, wat het algemeen klassement betreft, letten worden op Joan Bou. De 26-jarige renner werd onlangs nog achttiende in de CIC-Mont Ventoux Challenge en eindigde in april als twaalfde in de Vuelta Asturias Julio Alvarez Mendo. De afgelopen jaren zagen we hem veelvuldig in de aanval in de Vuelta a España. Een echte uitschieter is voorlopig nog uitgebleven, maar in dit deelnemersveld moet hij hoge ogen kunnen gooien.

---

Sprinters

De Tour of Qinghai Lake speelt zich af op grote hoogte en bevat ook het nodige klimwerk, maar de sprinters zullen ook genoeg kansen krijgen. Vandaar dat behoorlijk wat snelle mannen afreizen naar China. Bij Corratec-Sella Italia lijken ze zelfs volledig in te zetten op de sprintritten door Attilio Viviani én Nicolas Dalla Valle mee te nemen. Viviani, het broertje van, heeft al lang niet gewonnen, maar in de Vuelta a San Juan Internacional van dit voorjaar behaalde hij nog wel een vijfde en zesde plaats tussen topsprinters. De snelheid kan dus niet helemaal verdwenen zijn. Dalla Valle viel dan weer op in de Giro d’Italia, waar hij één keer vijfde werd in een massasprint. Hij zal zich ook nu ongetwijfeld smijten.

Viviani en Dalla Valle wisten dit jaar beiden nog niet te winnen, Enrico Zanoncello (Green Project-Bardiani CSF-Faizanè) deed dat wel. De Italiaan was zelfs al twee keer aan het feest. Een keer in de Tour of Taiwan (2.1) en een keer in de Belgrade Banjaluka (2.2). Wil hij daar een derde zege aan toevoegen, dan moet hij wel Luke Mudgway (Bolton Equities Black Spoke), Eirik Lunder (Coop-Repsol), Wilmar Paredes (Medellín-EPM), Cameron Ivory (St George Continental Cycling Team) en Antonio Jesús Soto (Euskaltel-Euskadi) kloppen. Laatstgenoemde heeft vooral een sterk eindschot na een lastige rit.

Kijken we, tot slot, nog eens naar ABLOC CT en Tarteletto-Isorex, dan zien we dat zij ook voor de sprintritten een duidelijk speerpunt hebben. De rappe Mārtiņš Pluto zal bij de Nederlandse formatie voor succes moeten zorgen in de spurts. In de ZLM Tour behaalde de 25-jarige Let niet de gewenste resultaten, maar de rest van het seizoen was hij uitstekend op dreef, met tal van ereplaatsen. Het is wachten op de grote zege, die in Qinghai Lake zomaar zou kunnen komen. Timothy Dupont, de snelle man bij Tarteletto-Isorex, heeft dit jaar al een overwinning binnen. De Belg won in mei de tweede etappe van de International Tour of Hellas.

---

Favorieten volgens WielerFlits
**** Henok Mulubrhan
*** Óscar Sevilla, Aldemar Reyes
** Joan Bou, Yecid Arturo Sierra, Andrés Camilo Ardila
* Saeid Safarzadeh, Ángel Madrazo, Frank van den Broek, Gianni Marchand

Website organisatie

Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

---

Weer en TV

Warm, bewolkt weer. Dat mogen de deelnemers van de Tour of Qinghai Lake verwachten de komende week. Het kwik stijgt dagelijks tot boven de 25 graden Celsius, al zal het op de echt grote hoogten natuurlijk wel wat koeler zijn. Deze warme omstandigheden gaan gepaard met een vrij grote kans op neerslag en mogelijk zelfs wat onweer. Vooral in het midden van de ronde wordt behoorlijk wat regen verwacht.

De Tour of Qinghai Lake is helaas niet live op televisie te zien in Nederland en België. Wel komt de koersorganisatie dagelijks met een samenvatting van de wedstrijd.

---