Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Vuelta 2015: Voorbeschouwing etappe 13
Voordat komend weekend het geweld weer losbarst in de bergen, krijgen de renners in de Vuelta a España nog een typische overgangsrit voorgeschoteld. Tussen Catalayud en Tarazona moeten drie bergen worden bedwongen, al liggen deze allemaal vrij ver van de finish. Een rit geknipt voor de aanvallers dus, al zullen ook sprinters die aardig een bergje over komen mee willen dingen naar de winst. Laten ze deze kans liggen, dan moeten ze wachten tot aan de slotetappe in Madrid. WielerFlits blikt vooruit.
Veel vlakke meters hoeven de renners in de regio Aragon niet te verwachten. Vanaf het startschot in Catalayud, een plaats waar in het verleden zowel Jo de Roo (1966) als Rini Wagtmans (1970) een Vuelta-etappe wist te winnen, gaat de weg direct omhoog. De eerste klim die meetelt voor de bergtrui wordt bereikt na bijna vijftig kilometer. De Collado de Oseja (derde categorie) is 8,2 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 3,7 procent.
De zwaarste hindernis van de dag doemt bijna direct daarna op. De Alto de Beraton (10,9 km à 4,8 procent) is een berg van eerste categorie en heeft vooral in het tweede deel een paar lastige stroken. Deze klim speelt echter geen rol in de finale, want na de top moeten nog circa zeventig kilometer worden afgewerkt.
Een lange afdaling brengt de renners uiteindelijk naar de voet van de laatste klim van de dag. De Alto del Moncayo (derde categorie, 8,5 km à 4,6 procent ) is een gelijkmatige en niet al te lastige klim. Nadat de top is bereikt volgt er na de lange afdaling een vlakke finale, al zit er nog wel een addertje onder het gras. Net voordat de vlakke slotkilometer wordt bereikt, loopt de weg namelijk nog 1500 meter lang gevoelig omhoog (circa drie procent gemiddeld). Wie nog wat overheeft in de finale, kan hier proberen weg te springen.
Favorieten
Als er een sprinter in Tarazona de kussen van de rondemissen in ontvangst mag nemen, moet deze van goede huize komen. Het heuvelachtige terrein vereist namelijk ook de nodige klimmerscapaciteiten van de potentiële ritwinnaar. John Degenkolb en Kristian Sbaragli hebben die kwaliteiten in huis. De Duitser zal bovendien niet na de Tour ook de Vuelta zonder ritzege willen verlaten.
John Degenkolb – foto: Marcel Koch
Sbaragli heeft zijn overwinning al wel te pakken. De Italiaan deed dat in de eveneens lastige rit naar Castellon, waar ook José Joaquin Rojas en Tosh van der Sande goed voor de dag kwamen. De vraag blijft natuurlijk wel hoeveel energie Giant-Alpecin en MTN-Qhubeka willen steken in een lastige achtervolging op de onvermijdelijke kopgroep.
Ook Danny van Poppel mag niet onvermeld blijven. De sprinter van Trek Factory Racing, die een moeilijke eerste week beleefde, blaakt na zijn ritzege van donderdag in Lleida van het vertrouwen. Bovendien liet hij dit jaar in de Ronde van Wallonië al zien dat heuvelachtig terrein hem niet hoeft af te schrikken.
De aanvallers die zich niet zo thuis voelen in het hooggebergte zullen deze laatste echte overgangsetappe ook zeker hebben aangekruist in hun agenda. Nederlandse wielerfans denken dan meteen aan Niki Terpstra. De Nederlands kampioen zal nog eens uit willen pakken, al is het maar om zich nog eens echt te testen met het oog op het WK. Zijn korte beurt op kop van het peloton in de koninginnenrit van woensdag was al een goed voorteken, net als zijn vijftiende plaats in de sprint van donderdag.
Niki Terpstra- Foto: Marcel Koch
Ook de renners van LottoNL-Jumbo hoeven niet om te kijken naar een kopman en kunnen vol voor de aanval kiezen. Voor Timo Roosen en Mike Teunissen een mooie kans om hun debuut in een grote ronde nog wat extra kleur te geven.
De lijst van renners die je kan verwachten in een kopgroep is groot. Zoals Ruben Plaza en Stephen Cummings, die in de Tour de France al lieten zien dat de aanval soms loont. En wat te denken van aanvallers pur sang als Alessandro de Marchi, Giovanni Visconti, Adam Hansen, Sylvain Chavanel en Luis Leon Sanchez. En wat kan de rappe Belg Jens Keukeleire?
José Goncalves- Foto: Sirotti
Daarnaast hebben we nog Caja Rural-Seguros RGA, dat zo graag voor het eerst in drie jaar tijd weer eens een ritzege zou willen boeken in de eigen ronde. Met Pello Bilbao (tweede in Murcia) kwamen ze al dichtbij, maar de ploeg heeft ook nog Carlos Barbero en José Gonçalves achter de hand. Die laatste liet deze Vuelta al zien aardig te kunnen klimmen en ook nog over een goed eindschot te beschikken.
Favorieten volgens WielerFlits
**** John Degenkolb
*** Kristian Sbaragli, Danny van Poppel
** Tosh van der Sande, Niki Terpstra, José Gonçalves
* Adam Hansen, José Joaquin Rojas, Jens Keukeleire, Giovanni Visconti
**** Thomas
*** Hansen, Visconti
** Bilbao, Goncalves, Montaguti
* Duarte, Serry, Terpstra, Keukeleire
Als ik dat profiel bekijk vraag ik me af waarom BJL vandaag mee gesprongen is en niet zn benen heeft gespaard.
Denk dat de etappe van morgen Teunissen beter ligt dan BJL
Caja heeft veel snelle jongens die dit kunnen, maar ook terpstra, hansen, durasek, cummings, de marchi, simon, visconti en consorten mag je noteren.
En wie weet verrast bennati nog eens.
Off topic: Kan giant met deze ploeg Dumoulin niet een enorm voordeel geven in de bergritten met een relatief vlakke aanloop? Gewoon de laatste 10 km voor de voet rijden alsof er een massasprint aankomt. Op die manier moeten de echte klimmers als bijvoorbeeld Purito en Aru toch al een jasje uitdoen voor de klim begint. Dumoulin verteert zoiets veel beter als tijdrijder.
*** Goncalves, Barbero
** Madrazo, Mas
* Fraile, Vilela, Arroyo
Caja Rural gaat een dikke fissa knallen, wordt wel een keer tijd.
Onee nu heb ik die genoemd.
Maar Van Poppel zit nu op de winwolk en pakt er nog een in de sprint
Ontopic: Hoeveel vertrouwen is er nog in John Beton ? Aan de andere kant zijn er nu steeds meer ploegen die ruiken dat ze wel een kans in de sprint hebben.
Ik ga voor Dennis van Winden morgen, een onderschatte renner met een degelijke sprint. Wil hem wel eens zien in een kopgroep van rond de 5 man.