Kerckhoffs Raymond

• woensdag 29 november 2023 om 12:00

Fietstoerisme De wielertoertochten dreigen de kop van jut te worden door de drukte in het Zuid-Limburgse heuvelland. De Gemeente Vaals wil de wielertoertochten vanaf 2024 zelfs drastisch gaan inperken. Van de honderdduizenden recreanten en duizenden evenementen in het Limburgse heuvelland lijken de lokale overheden alleen maar te wijzen naar de organisatoren van wielertoertochten.

“Dit terwijl de wielertoertochten in Zuid-Limburg nu al tien jaar gereguleerd en gecoördineerd worden”, geeft Milan van Wersch, manager van het wielerplatform Limburg Cycling aan. “Tot 2013 was er een wildgroei van wielertoertochten en geen eenduidig beleid bij gemeenten. Sindsdien is een grensoverschrijdend wielerbeleid tussen twaalf Zuid-Limburgse gemeenten én de Belgische gemeente Voeren. In dat beleid is onder andere een maximum aantal toertochten, vergunningsplicht vanaf 250 deelnemers, maximaal aantal deelnemers en allerlei voorwaarden opgenomen. Alleen wielertoertochten die hierbinnen vallen, komen in aanmerking voor een vergunning.”

Uit de cijfers blijkt dat sinds 2012 het aantal vergunningsplichtige toertochten en aantal deelnemers met ca. 20% is afgenomen. Het aantal deelnemers aan de toertochten boven de 1.000 deelnemers is zelfs met zo’n 35% gedaald. “Veel toertochten hebben een terugloop van aantal deelnemers – onder andere door de opkomst van allerlei apps – of besluiten hun toertocht te maximeren tot 250 deelnemers om nog enige vrijheid qua routes of datum te hebben. De aanpak werkt al tien jaar naar tevredenheid van alle partijen, gemeenten én organisatoren, dus deze plotselinge aanpassing is een bittere pil in de gezamenlijke aanpak in Zuid-Limburg”.

Foto: Limburgs Mooiste

Ook voor Limburg Mooiste is de wijziging in het beleid een grote uitdaging. Er komen steeds meer obstakels voor de grotere toertochten om hun evenement nog haalbaar te houden. Organisator Jesse Linssen van Limburgs Mooiste: “Langzamerhand zijn alle regels en verboden een gigantische uitdaging en puzzel voor de organisatoren aan het worden. De tientallen miljoenen die het de Zuid-Limburgse economie oplevert is een kant van het verhaal. Maar helaas wordt er echter nooit bij stilgestaan dat hierdoor het verenigingsleven ook hard geraakt wordt. Zo keren alleen Amstel Gold Race en Limburgs Mooiste al meer dan €200.000 per jaar uit aan verenigingen die meewerken aan deze evenementen. Er gingen zelfs stemmen op om wielertoertochten te weren in stiltegebieden, maar dat zou de wereld op zijn kop zijn. Een fietstoertocht zou niet welkom zijn in het Vijlenerbos, terwijl de parkeerplaatsen daar uitpuilen met auto’s (die vervuilen en geluid maken) van de wandelaars.”

Dat het drukker is geworden in het Heuvelland sinds corona lijkt duidelijk, ook met fietsers, maar dit is dus niét te wijten aan de wielertoertochten. De intrede van de E-Bike is een zegen voor mensen die hier vroeger niet konden fietsen vanwege de pittige hellingen, maar het is hierdoor ook drukker geworden op de fietspaden en holle wegen. “Ik ben bang dat wielertoertochten nu de dupe zijn, juist omdat we het zo goed centraal en gecoördineerd geregeld hebben”, aldus van Wersch. Autorally’s, motortochten, oldtimertochten, honderden wandelingen. Het kan allemaal zo goed als onbeperkt, omdat er toch niets centraal voor geregeld is.

Afzien op de Fromberg. Foto: Raymond Kerckhoffs

Van Wersch: “Door de ontwikkelingen met apps en digitale routes stappen organisatoren straks over op een nieuwe manier van werken zonder bordjes en zijn we terug bij af. Een wildgroei van evenementen die niet meer te reguleren is.”

Duurzame oplossingen
De oplossing ligt veel meer in een masterplan voor toeristische fietsinfrastructuur in het Limburgse Heuvelland. Extra fietspaden, verhard, maar zeker ook semi verhard die kwetsbare kernen ontzien en een vermenging van recreatiestromen voorkomen. Om Zuid-Limburg heen zijn er volop van dit soort oplossingen bedacht zoals de RAVel routes in Luik, de Vennbahn in Duitsland of nieuwe fietspaden rondom de kernen in de Voerstreek.

Genieten van het uitzicht in de Limburgse heuvels. Foto: Raymond Kerckhoffs

Van Wersch: “Er gaan miljoenen naar fietspaden voor woon-werk verkeer, maar daar waar het knelt – het toeristisch fietsverkeer – gebeurt er vrijwel niets. In Zuid-Limburg is een half miljard uitgeven aan asfalt voor de buitenring in Parkstad, maar voor recreatief fietsen komt men meestal niet verder dan nieuwe belijning of rode suggestiestroken. Uiteindelijk blijft de bevolking groeien en willen mensen (gelukkig) steeds meer buiten recreëren. Dan moet er ook de ruimte worden geboden om dit te kunnen doen, maar daar is visie, lef, tijd en geld voor nodig.”