Materiaalzone 
Fietstoerisme 
WK 2017: Sagan schrijft geschiedenis met derde wereldtitel op rij
Peter Sagan heeft in het Noorse Bergen voor het derde jaar op rij de wereldtitel veroverd. De Slowaak won na een wedstrijd van 267,5 kilometer de sprint van een uitgedund peloton. Hij klopte Alexander Kristoff met een klein verschil. Michael Matthews veroverde het brons. Niki Terpstra was op een 25e plek de beste Nederlander.
De Ier Conor Dunne opende vroeg in de wedstrijd de debatten. Zijn demarrage gaf de aanleiding voor het ontstaan van de traditionele vroege vlucht. Dunne had gezelschap van zijn landgenoot Sean McKenna, de Marokkaan Salah Eddine Mraouni, de Zweed Kim Magnusson, de Fin Matti Manninen, de Zuid-Afrikaan Willie Smit, de Albanees Eugert Zhupa, de Azerbeidzjaan Elchin Asadov, de Costa-Ricaan Andrey Amador en de Amerikaan Alexey Vermeulen. Het peloton gaf de vluchters een vrijgeleide en de tien reden een maximale voorsprong van meer dan tien minuten bij elkaar.
Met deze voorsprong betraden de leiders de 19,1 kilometer lange lokale omloop in Bergen, welke elf keer afgelegd moest worden. De Belg Julien Vermote leidde met behulp van de Tsjechische ploeg de achtervolging. De voorsprong van de tien vluchters nam daardoor gestaag af.
In de kopgroep begonnen de kilometers inmiddels te tellen. Manninen moest als eerse renner afhaken, Zhupa, Asadov en Mraouni volgden. Op honderd kilometer van het einde was de voorsprong inmiddels teruggebracht tot minder dan twee minuten. Maxim Belkov was inmiddels in de tegenaanval gegaan. Zijn poging zou zonder succes blijven, de Rus tekende voor de chasse patate van de dag.
Boom in de aanval
Op negentig kilometer van het einde ging Nederland zich met de achtervolging bemoeien. Het tempo werd opgevoerd, met als gevolg dat de zes overgebleven vluchters al op 83 kilometer van het einde werden bijgehaald door het door Vermote aangevoerde peloton. De Belg bleef het tempo dicteren, totdat hij enkele kilometers later aan kop van het peloton in een bocht ten val kwam.
Lars Boom probeerde met een groepje te ontsnappen, maar kreeg geen ruimte van het peloton. Na een aanval van de Oostenrijker Marco Haller kwam een reactie van de Belg Tim Wellens. Zes renners slaagden erin om aan te sluiten. Naast opnieuw Boom waren ook de Spanjaard David De La Cruz, de Colombiaan Jarlinson Pantano, de Italiaan Alessandro De Marchi, de Noor Odd Christian Eiking en de Australiër Jack Haig van de partij. Frankrijk en Polen namen het initiatief in de achtervolging. De voorsprong bleef lang rond een halve minuut. Lars Boom viel door problemen met zijn versnellingsapparaat even weg uit de kopgroep, maar slaagde er in om terug te keren.
De Duitser Nils Pollitt probeerde de oversteek te maken, maar slaagde daar niet in. Na twee versnellingen van Tom Dumoulin werd de voorsprong van de koplopers snel kleiner. Boom liet zich terugzakken uit de kopgroep om Dumoulin te helpen. Op 25 kilometer van het einde was de vlucht ten einde.
Speldenprikken van de Belg Oliver Naesen en de Spanjaard Lluís Mas waren geen lang leven beschoren. In de slotronde waagde Sebastian Langeveld een poging. Hij kreeg de Duitser Paul Martens met zich mee. Tijdens de laatste beklimming van scherprechter Salmon Hill werden de twee echter bijgehaald.
Finale barst los op Salmon Hill
Tony Gallopin plaatste een demarrage, maar de Fransman slaagde er niet in om voorop te blijven. Op een versnelling van Michael Valgren en Alberto Bettiol kwam een reactie van Greg Van Avermaet. Het peloton werd verder uitgedund en het was Julian Alaphilippe die met een demarrage wist te ontsnappen.
Philippe Gilbert, Niki Terpstra en Gianni Moscon kwamen in zijn wiel, waarna Moscon richting de koploper reed. De twee hadden een voorsprong van tien seconden. Op vier kilometer van het einde reed Alaphilippe op de kasseien zijn medevluchter los, maar werd alsnog ingerekend. De Deen Magnus Cort Nielsen ging solo aan kop de slotkilometer in, maar vijfhonderd meter voor het einde werd hij ingelopen.
De derde van Sagan
De regenboogtrui zou voor het tweede jaar op rij in een sprint beslist worden. In de sprint kwam Kristoff vroeg op kop. In een spannend duel kwam Sagan langszij en bleef hij met een minimaal verschil zijn Noorse concurrent voor. Sagan is met zijn zege de eerste mannelijke elite-renner in de geschiedenis die drie jaar op rij de wereldtitel wint.
1) waar er maar één exemplaar van bestaat
2) wat zeldzaam of bijzonder is
Hij had de parcoursen mee... Ja, en dat gold ook voor (onder andere) Van Avermaet, Kristoff, Hagen, Degenkolb, Matthews, Gaviria, Trentin, Démare, Bouhanni, Kwiatkowski en vorig jaar nog Boonen, Kittel, Cavendish, Viviani, Greipel.... om maar een even een tweetal namen te noemen van renners die niet eens één keer konden in de afgelopen drie jaar wat Sagan drie keer lukte.
Pas op, assen zit op wielrennen volgen en hij zit op statistiek. Dus wie denk je wel dat je bent om iets ter discussie te stellen.
Als ie meedoet volgend jaar dingt ie gewoon mee anders blijft ie lekker thuis.
Benieuwd naar zijn kapper overigens, had meer in gezeten.
Zal ook wel kwestie van smaak zijn...
@ LL
Word je ook zo lyrisch als iemand 3 PR of RVV of MSR wint? Komt dat ook niet best vaak voor?
6 renners wonnen 3 maal de RVV
9 rennes wonnen PR 3 of 4 keer
Ook allemaal klasbakken, ook bijzonder.
Ja, Sagan is een geweldenaar, en 1 van de grootsten; heel bijzonder hoe vaak hij podium rijdt. Dat vind ik eigenlijk een stuk meer bijzonder dan 3 keer achter elkaar WK worden.... Ach, het blijft subjectief. ;-)
Je kunt er wel om lachen, maar je zit er toch echt naast.
Jij rationaliseert de prestatie van Sagan door het te verklaren vanuit geschikte parkoersen. En omdat jij het op die kunt op die manier rationaliseren, is het niet bijzonder? Ik denk dat je dat een beroepsdeformatie kunt noemen.
Is het niet vooral zo, dat er vooral heel veel parkoersen zijn die Sagan liggen, wat an sich al heel bijzonder is? En is het niet bovendien zo, dat om een type parkoers gaat dat nóg heel veel renners ligt? Waarbij je nota bene zelf zegt dat het om een wedstrijd gaat die nu eenmaal iederéén graag wil winnen! En die wedstrijd wint hij maar liefst drie keer op een rij, wat nog nooit eerder iemand gedaan heeft! Als kopman van een anderhalfmansploeg, tegen ploegen van 6 of 9 renners!
El Imbatido (sic) heeft ook heel veel parkoersen op zijn maat getroffen. Maar hij heeft nog nooit gewonnen, laat staan drie keer achter elkaar. Hij was wel drie keer achter elkaar derde. Ook uniek en ook best bijzonder.
6 renners wonnen 3 maal de RVV
9 renners wonnen PR 3 of 4 keer
.
In beide gevallen met een véél kleiner aantal kandidaat winnaars. Zeker in vroegere tijden. De Ronde werd precies 1x door iemand 3 maal achtereen gewonnen. En Parijs-Roubaix (met nóg minder kandidaat-winnaars) slechts 2x.
Omdat iedereen graag wil winnen, heb je nauwelijks een ploeg nodig. Al die ploegen rijden voor je. Daarom is het m.i. als eenling gemakkelijker WK te worden dan in bijv PR or RVV.
De laatste 20 jaar won er best regelmatig iemand van een slecht landenteam. Costa, Sagan, Vainsteins, Hushovd, misschien kun je zelfs Kwiat daartoe rekenen al won die ook wel deels door zijn team.
Dit komt omdat iedereen wil winnen - als een kip zonder kop halen landen de koplopers terug...
En in PR en RVV zijn de krachten misschien ook oneerlijker verdeeld, waardoor er vaak iemand wint van de sterkste ploeg?
Grootste tegenvallers: Gaviria, Hagen en Colbrelli
Heb jij iemand gehoord die het met de Australische bondscoach eens was, toen hij met 5 wilde starten ipv met 7? Jij noemde hem zelfs een 'grapjas', meen ik.
Sagan heeft geen ploeg nodig omdat hij iets unieks, iets bijzonders kan. En niet één keer, zoals Costa en Kwiatkowski, maar drie keer. En dan ook nog achter elkaar!
Die doen dat niet en sagan wel. Dat is gewoon klasse van hier tot ginder.
En wat betref 'hij komt alleen de laatste 500meter in beeld', tja houd jezelf maar eens rustig op een wk, en gok ook maar eens op due sprint. 'Stalen zenuwen en koers inzicht als een malle.
Volgend jaar is het iemand anders, nu is het Peter' de grote' Sagan.
Sagan is als een wieltjesplakker meegeslopen, tenminste in mijn ogen niet
verdiend.
Lars Boom heeft een geweldig kampioenschap gereden, had ik niet verwacht
dat hij zo sterk was.
Tegen de sprinters had Tom Dumoulin geen kans, hij zat toch maar bij de
elitegroep.
Grootste tegenvallers van Nederlandse kant Mollema , maar vooral Wout
Poels, als je dit vergelijkt met zijn rijden voor Froome, was dit een aanfluiting
zelfs schandalig wat hij er vandaag heeft gemaakt.
Tevens een flinke onvoldoende voor Veneberg als coach , dat hij niet heeft
kunnen inschatten hoe zwaar het parkoers wel was , en de selectie van
Van Poppel wad dan ook een flater, als bondscoach niet waardig.
Dit getuigt van weinig kennis, en dus conclusie die hij moet trekken, plaats
maken voor een andere coach.
Ik ontken niet dat Sagan iets prachtigs en unieks heeft gepresteerd, en dat het een geweldenaar is. We zitten daar op dezelfde lijn.
Ik protesteer alleen tegen het tot het buitengewoon bijzonder uitroepen van het drie keer ACHTER ELKAAR winnen. Of zoiets lukt of niet, daar is ook geluk bij nodig. Bijv parcours, net alles op zijn plaats vallen, etc.
Door prestaties aan te halen van PR en RVV heb ik dat duidelijk proberen te maken. Het had al vele keren eerder kunnen gebeuren (vaak won er al iemand 3 of zelfs 4 keer), en dat dit dan niet lukte is ook een kwestie van geluk hebben. Immers, het feit dat men die koers 3 of 4 keer kon winnen laat zien dat het niet ligt aan zijn kwaliteiten (en dat het vaak voorkomt dat er een uitblinker rijdt in een bepaalde periode).
Maar goed, iedereen mag er het zijne van denken. Is grotendeels ook een subjectieve kwestie. :-)
Dat kun je alleen verwachten van bv Boom, dumoulin en terpstra. Geen schande voor danny hoor, de verwachtingen van het publiek waren denk ik anders....
Ik had poels hier niet verwacht, de heuvel was kort en echt niet steil. Niks voor wout.
Mollema heeft zich weggecijfert voor de twee kopmanneb. Je moet knechten hebben, kom op man.
Sagan wieltjesplakker?? Ja in een tr s in i ngsrit met een lekke band...