Marco Minnaard is misschien wel de minst bekende Nederlander die deze zomer de Tour de France afwerkt, maar daarom is hij niet minder interessant. WielerFlits volgt het debuut van de 28-jarige Zeeuw op de voet en belt hem iedere twee à drie dagen over zijn ervaringen in de grootste rittenkoers ter wereld.

Minnaard geniet, na twee loodzware etappes door de Jura en de Alpen, vandaag van een welverdiende rustdag. Hoe gaat de Zeeuw zijn dag doorbrengen? “Eerst en vooral is het heel fijn dat je wat meer tijd hebt voor de gewone dingen. Je bent ’s ochtends veel meer op je gemak en kan langer aan het ontbijt blijven zitten, zonder dat je om negen uur voor het hotel moet klaarstaan met je koffer. Dat geeft je veel meer rust, ook mentaal. We zijn ook nog een rondje gaan fietsen, om het lichaam toch een beetje bezig te houden. Mijn familieleden zijn niet overgekomen, zij hebben de eerste week al mee gevolgd.”

Rustdag op goed moment
De rustdag kwam op een heel goed moment voor de renner van Wanty-Groupe Gobert, die zondag naar eigen zeggen zijn slechtste dag van de Tour kende. “Tot gisteren had ik helemaal nog geen behoefte aan een rustdag, maar na die zware etappe door de Alpen vind ik het wel lekker. Het was een extreme rit en ik had niet zo’n goede dag. Vooral in het begin dan, ik merkte direct dat mijn benen niet zo goed waren en dan weet je dat het een zware dag wordt. Het ging van bij de start bergop en dan is het een kwestie van gelijk aan te klampen en dan ook zo lang mogelijk blijven aan te klampen in het peloton.”

“Maar goed, op den duur breekt het peloton dan toch in de afdaling van de Col de Biche en dan kom je in een kleiner groepje terecht. Het is niet dat je dan rustig gaat rijden of zo”, lacht Minnaard. “Op de beklimmingen rij je van groepje naar groepje en in de afdaling komen er dan weer wat groepjes samen. In de vallei zijn het dan groepjes van een man of twintig die elkaar tegenkomen en dan samen kunnen rijden. Een soort bus, zeg maar. Aan het einde merk je gewoon dat iedereen leeg is en dat ze allemaal bij elkaar willen blijven, om gezamenlijk naar de aankomst te rijden. Dat is op zich ook wel fijn, vind ik.”

Afdalingen niet op limiet
Een contrast met de etappe van de dag voordien richting Station des Rousses, toen Minnaard mee ging met een ontsnapping van liefst 46 renners. Zijn eerste aanvalskilometers in deze Tour. “Nu ja, als er zo een grote groep wegrijdt, kan je eigenlijk niet meer spreken van een kopgroep, maar van een kleiner peloton. Het was in die groep constant heel nerveus, er was totaal geen samenwerking en er werd heel de tijd aangevallen. Ik kan dan niet zoals bijvoorbeeld Gesink zelf afdwingen om met het juiste groepje weg te rijden. Nee, ik moet geluk hebben. Wat meer samenwerking was voor mij niet slecht geweest.”

Minnaard kwam in die twee lastige ritten zonder al te veel problemen binnen als 49e en 54e. Niet alleen bergop maar ook in de gevaarlijke afdalingen werd er gevlamd, heeft hij de luxe om het daar rustiger aan te doen? “Je probeert in de afdalingen het tempo wel hoog te houden, want je moet natuurlijk niet te veel tijd verliezen. Maar het is wel een luxe dat je niet op de limiet moet gaan dalen. Je kan iets meer zekerheid inbouwen om valpartijen te vermijden. In de kleine groepen is het ook meer overzichtelijk. De meeste valpartijen gebeurden toen we nog in een grote groep reden. Ik heb Rafal Majka en Geraint Thomas zien liggen en dan moest iedereen daarachter goed uitkijken. Dat heb je in die kleine groepen minder.”

Geslaagde eerste Tourweek
De 28-jarige Nederlander mag dus terugblikken op een geslaagde eerste week in zijn allereerste grote ronde ooit. “Inderdaad, ik denk dat ik wel tevreden mag terugkijken. Ik ben alle etappes eigenlijk heel goed doorgekomen, nooit echt helemaal achteraan geëindigd of in de problemen geweest. Ik ben ook geen enkele keer gevallen of zo en dus heb ik niet te klagen. De komende weken ga ik mij ook wat in dienst proberen te stellen van onze kopman: mijn Franse kamergenoot Guillaume Martin, die het vooralsnog erg goed doet. Als hij die lijn doortrekt, dan wil ik daar graag mijn steentje aan bijdragen.”