foto: Sirotti

Eén kans. Meer had Ramon Sinkeldam (24) niet nodig om zichzelf te ontdekken als sprinter. Dat bewees hij vorig jaar in de Ronde van Hainan. De Nederlander won er totaal onverwachts zowel de vierde als de achtste etappe na een massasprint en focuste zich in de winter op het sprintersvak, met als gevolg dat hij in de Vierdaagse van Duinkerken en de Ronde van België dicht bij de zege kwam. In de Vuelta krijgt Sinkeldam opnieuw een kans zich te bewijzen. WielerFlits sprak met hem.

Vuelta-debuut
“Al vanaf het Nederlands kampioenschap denk ik aan het najaar”, aldus de Nederlander. “Dat ik ook de Vuelta mag rijden, maakt het nog specialer. Daarom begon ik al vroeg met mijn voorbereiding. Na het kampioenschap nam ik een week rustig de tijd voor vakantie met mijn vriendin in de Alpen, en trok ik op stage met mijn ploeg. Mijn eerste wedstrijden met het oog op de Vuelta en het verdere verloop van het najaar kwamen er pas in augustus met de Ride Londen Classic en de Arctic Race of Norway.”

In die laatste wedstrijd verliep echter niet alles volgens plan. Sinkeldam kwam er immers zwaar ten val in de voorbereiding op de eindsprint in de tweede etappe. “Maar daarvan heb ik niet veel last meer. Ik kwam terecht op mijn hoofd, en dat levert geen problemen op bij het fietsen. Wel liep ik enkele oppervlakkige schaafwonden op aan mijn been en op mijn aangezicht, maar deze zijn bijna weer volledig geheeld. In de komende Vuelta zal ik er alvast geen last van hebben”, geeft hij aan.

Aan de Arctic Race zal de 24-jarige sprinter niet enkel slechte herinneringen overhouden. In de derde etappe ging de winst naar Nikias Arndt, nadat Sinkeldam een rol in de sprinttrein vervulde. In de Vuelta is de rolverdeling echter anders. “Naast Arndt en ik neemt de ploeg ook Reinhardt Janse van Rensburg mee. Op de vlakke aankomsten lijk ik het beste uit de voeten te kunnen, dus trekken we daar mijn kaart. Voor de ritten met lastige finales mikken we eerder op Janse van Rensburg of Arndt.”

“Een slechte zaak is wel dat we misschien niet vaak aan sprinten zullen toekomen”, weet de Argos-Shimano-renner. Toch maakt hij zich hier niet druk om. “We weten al van op voorhand dat de Vuelta geen ronde voor sprinters is. Ik zie er het positieve van in en hoop dat die lastige bergritten mij beter zullen maken in de toekomst, maar ik moet ze wel zien te overleven. De schaarse sprinterskansen die er zijn in deze Vuelta, zal ik dan met beide handen proberen te grijpen. Al wordt dat geen sinecure.”

“Maar onze Vuelta-ploeg kan meer dan sprinten”, stelt Sinkeldam. “Naast de drie sprinters hebben we een ploeg met vooral jonge talenten die het beste van zichzelf willen geven, zoals Warren Barguil en Georg Preidler. In de toekomst zie ik hen een goede eindklassering behalen, maar ook nu zullen ze zich al kunnen bewijzen aan het grote publiek.” De jonge Barguil toonde zijn kunnen in de Tour de l’Avenir van 2012, die hij won, terwijl Preidler in 2010 het zilver greep op het Oostenrijks kampioenschap.

Sprinter?
De 24-jarige renner uit Wormer versierde zijn profcontract bij Argos-Shimano niet met zijn huidige specialiteit, het sprinten, maar door te vlammen op de kasseien van Parijs-Roubaix. In 2011 won hij immers de belofteneditie van de Helleklassieker. “En dat zie ik nog steeds als een hoogtepunt in mijn carrière. Toch is die overwinning bij de beloften geen garantie op succes in Parijs-Roubaix voor profs. Het niveauverschil is immens”, aldus Sinkeldam, die in 2013 als 25e over de eindstreep kwam in Roubaix.

Het besef dat hij ook over een sterk eindschot beschikt, kwam er naar eigen zeggen pas vorig jaar in de Ronde van Hainan. “Voor deze rittenkoers had ik in mijn hele leven nog geen enkele keer aan een eindsprint meegedaan. Dankzij de nodige fysieke en mentale begeleiding van de ploeg probeerde ik me te plaatsen voor de sprint, en won ik zelfs twee spurten in dezelfde week. Dan kan je wel van een verrassing spreken”, lacht hij. “Ik ben mijn ploeg nog steeds dankbaar voor de kans die ik kreeg.”

Sinkeldam wil echter ook de focus op het klassieke voorjaar blijven leggen. “Dat heb ik ook dit jaar geprobeerd, door er voor te zorgen dat ik op mijn top was in maart en april, wanneer de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix verreden werden.” De maanden daarna stelt hij zich ten dienste van de ploeg, in onder meer de sprinttrein voor Marcel Kittel. “Ik wil een onmisbare pion in de trein worden, daar haal ik enorm veel voldoening uit. Uiteraard ben ik ook erg blij als de ploeg mijn kaart trekt.”

“Dat is ook het mooie aan onze ploeg”, legt de renner van Argos-Shimano uit. “Iedere renner binnen ons team heeft veel voor zijn ploeggenoten over, waardoor de sfeer in de ploeg erg goed is. Zelfs als onze kopmannen Marcel Kittel en John Degenkolb ontbreken of ze zich niet goed voelen, blijven we een hechte ploeg en gaan we voor elkaar door het vuur. En dat is ook in de komende Vuelta de bedoeling. We gaan het proberen erg goed te doen, en hopelijk brengt dat een mooie prestatie met zich mee.”