De tweede etappe in La Vuelta Femenina, met aankomst in Pilar de la Horadada, is gewonnen door Charlotte Kool. Heel even leek Chloé Dygert na een late uitval op weg naar de overwinning, maar de Amerikaanse werd in extremis nog voorbijgesneld door Marianne Vos en Kool. Die laatste beschikte uiteindelijk over de beste timing.

Na de openingsploegentijdrit, gewonnen door de vrouwen van Jumbo-Visma, konden de deelneemsters aan La Vuelta Femenina zich opmaken voor de tweede etappe. De rensters koersten vandaag richting Pilar de la Horadada. In een vlakke etappe van 105,8 kilometer kregen de sprinters een uitgelezen kans om voor de zege te bikkelen. Voor de start waren de meeste ogen dan ook gericht op Charlotte Kool, Marianne Vos en Emma Norsgaard.

Vier renners vormen vlucht
In de beginfase wisten vier andere rensters echter de aandacht te trekken. Coralie Demay (St Michel-Mavic-Auber93), Catalina Anais Soto (Bizkaia Durango), Iurani Blanco (Laboral Kutxa Fundación Euskadi) en Andrea Casagranda (Bepink) sloegen de handen ineen en wisten een eerste vroege vlucht op poten te zetten. De voorsprong van deze vier vluchters bleef echter zeer beperkt. Veel meer dan een minuut kregen Demay, Soto, Blanco en Casagranda niet, ook al omdat er in het peloton ontzettend hard werd doorgereden.

Demay en Blanco in de aanval – foto: Cor Vos

Met het verstrijken van de kilometers nam de nervositeit toe in het peloton, ook al omdat de wind bij momenten wel erg verraderlijk stond. Waaiers bleven echter uit, en dus kregen we een traditionele aanloop richting een – mogelijke – massasprint. Met nog goed veertig kilometer te gaan werden de Demay en Blanco als laatste overlevers van de vlucht ingerekend, net voor het binnenrijden van Torremedo. In dit kleine plaatsje werd het peloton opgeschrikt door een valpartij, met Silvia Persico als bekendste slachtoffer.

Op naar de Puerto de Rebate
De Italiaanse moest met een gescheurde breuk de achtervolging inzetten, maar kwam al snel weer aansluiten. Vervolgens ging het in een rotvaart naar de tussensprint in San Miguel de Salinas, waar Femke Markus de zes bonificatieseconden wist te veroveren, voor Riejanne Markus (vier boniseconden) en Chloé Dygert (twee tellen). Al vrij snel na de tussensprint volgde de eerste en meteen ook laatste klim van de dag: de Puerto de Rebate (7,6 km aan 1,2%).

Anna Henderson in de kenmerkende rode leiderstrui – foto: Cor Vos

Op deze beklimming was het lang wachten op vuurwerk, maar dat kwam er wel, met dank aan Canyon//SRAM. Elisa Chabbey besloot de knuppel in het hoenderhok te gooien, maar de Zwitserse wist niet echt weg te rijden. Ook een daaropvolgende demarrage van haar ploeggenote Katarzyna Niewiadoma werd al snel gecounterd. Door de versnellingen van de Duitse formatie dunde het peloton wel flink uit, maar dit was slechts van korte duur. Heel wat geloste rensters krijgen vlak voor de top weer de mogelijkheid om aan te sluiten.

Kool versus Vos 
Een massasprint leek onvermijdelijk en een sprint kregen we in finishplaats Pilar de la Horadada. SD Worx nam met nog enkele kilometers te gaan de kop, maar werd in de laatste kilometer overvleugeld door enkele concurrerende teams. De sprinters werden echter volledig verrast door een late uitval van niemand minder dan Chloe Dygert. De Amerikaanse hardrijdster, die in La Vuelta Femenina haar rentree maakt na een lange periode van inactiviteit, sloeg meteen een mooie bres. Heel even leek ze op weg naar de zege, maar Dygert werd vlak voor de streep nog voorbijgereden door Vos en Kool.

Die laatste profiteerde optimaal van de slipstream van Vos en kwam er in de laatste meters nog over, waardoor ze haar eerste zege in een ‘grote ronde’ wist te boeken. Vos kwam als tweede over de streep, maar wist zo wel de rode leiderstrui te veroveren van haar Britse ploeggenote Anna Henderson.