Over een binnenkomer gesproken. Pelayo Sánchez koerst dit jaar voor het eerst voor een WorldTeam, maar liet zaterdag meteen zijn klasse zien door de Trofeo Pollença-Port d’Andratx op zijn naam te schrijven. De 23-jarige renner kent zo een droomstart voor zijn nieuwe werkgever Movistar.

Sánchez kwam de voorbije drie seizoenen uit voor Burgos-BH en wist zich met name vorig jaar in de kijker te rijden bij Movistar. Het grote publiek leerde hem pas echt kennen in de voorbije Vuelta a España, waar hij zich meermaals liet zien in de aanval. Sánchez wist in de voorlaatste Vuelta-rit naar Guadarrama zelfs Remco Evenepoel te pijnigen bergop.

Movistar was er vervolgens als de kippen bij om Sánchez binnen te halen, en nu is zijn eerste zege voor de ploeg al een feit. Dat de jonge Spanjaard wint in de Trofeo Pollença-Port d’Andratx, is nu ook weer geen daverende verrassing. Vorig jaar was hij namelijk al tweede in deze klimkoers, achter Kobe Goossens.

“Ik zei voor de start dat de goede benen er niet waren en ik geen goed gevoel had, maar in het begin van de koers was dat al anders. Dat is nu de wielersport, je weet het nooit helemaal zeker”, vertelde de winnaar na afloop aan Eurosport. “Het is daarom ook belangrijk dat je altijd tot het gaatje gaat. Ik wist dat ik vandaag een goede kans maakte. Ik weet dat ik in de finale snel ben in een kleine kopgroep.”

• 

  27 jan

  Lees ook Wat een binnenkomer: Pelayo Sánchez zegeviert na spannende Trofeo Pollença

  27 jan

Van helper naar afmaker
Sánchez kwam dus als eerste over de streep, maar hij was eigenlijk helemaal niet voorzien als afmaker. De ploeg wilde met Alex Aranburu een gooi doen naar de zege, maar de Bask kwam onderweg ten val en brak daarbij zijn sleutelbeen. “Alex was inderdaad onze kopman. We moesten ons wedstrijdplan dan ook snel aanpassen. Het is erg jammer dat hij onderweg viel”, aldus Sánchez.

In de finale keek de jonge Spanjaard vooral naar één renner. “Ik weet dat Marius Maryhofer een zeer goede sprint heeft. Ik koos in de aanloop naar de spurt dan ook bewust voor zijn wiel. In de kopgroep zaten nog meer sterke renners,. Door vol gas te geven tot op de streep, kon ik alsnog mijn kans grijpen.”