• donderdag 18 november 2021 om 19:39

Rapportcijfers 2021: Trek-Segafredo

Nu het wielerseizoen 2021 er definitief op zit, kunnen we de balans opmaken. In een nieuwe rubriek legt WielerFlitsde WorldTour-teams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. We gaan verder met de twaalf op die ranglijst en dat is Trek-Segafredo.

In de rubriek Rapportcijfers 2021 geven we alle WorldTour-ploegen, de Belgische ProTeams en de Nederlandse Continental-teams rapportcijfers op basis van hun seizoen. We werken de UCI Team Ranking van beneden naar boven af, gevolgd door de ProTeams en op onze Continental-feed sluiten we af met de Nederlandse ploegen. Ieder team beoordelen we op interpretatie. Dat wil zeggen: een zesde plaats in het eindklassement van de Tour de France is voor de ene ploeg een daverend succes en voor de ander een fikse teleurstelling.

We beoordelen teams op basis van de klassiekers, de grote rondes en de overige koersen. Onder de klassiekers verstaan we de volgende voorjaarskoersen: Omloop Het Nieuwsblad, Strade Bianche, Milaan-San Remo, E3 Saxo Bank Classic, Dwars Door Vlaanderen, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Amstel Gold Race, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. Daarbij aangevuld met in het najaar Parijs-Roubaix en de Ronde van Lombardije. De grote rondes spreken voor zich, waardoor alle andere koersen vallen onder overige wedstrijden. Een team krijgt drie cijfers.

Doelen 2021
Trek-Segafredo begon met nagenoeg dezelfde selectie aan 2021 dan het jaar ervoor. Enkel Richie Porte, Pieter Weening en Will Clarke vertrokken en daarvoor in de plaats kwamen drie jonge talenten en Amanuel Ghebreigzabhier. De hoofdlijnen voor de ploeg bleven ook nagenoeg gelijk. Scoren met Jasper Stuyven, Mads Pedersen en Edward Theuns in de Vlaamse klassiekers. Eentje winnen was de ambitie.

Bauke Mollema wilde dan weer meedoen om de zege in de Ardennenklassiekers. Voorts mikte de ploeg met Vincenzo Nibali op een goed klassement in de Giro, wilden ze voor ritzeges gaan in de Tour de France en kreeg Giulio Ciccone kansen als kopman in de Vuelta a España, zonder daar een resultaat op te plakken.

Pedersen pakte de zegeruikers dit voorjaar al in Kuurne – foto: Cor Vos

Klassiekers: 7
De klassiekers begonnen voor Trek-Segafredo niet heel denderend. Maar in de derde wedstrijd van twaalf die wij voor dit onderdeel hanteren, was het raak. Jasper Stuyven was in de diepe finale van Milaan-San Remo de sterkste en slimste, waarmee de Belg een monumentale zege voor de Amerikaanse ploeg boekte.

In de Ronde van Vlaanderen werd diezelfde Stuyven ook nog een keer vierde, nadat hij ook al tiende was in Dwars door Vlaanderen, maar verder was het niet heel denderend voor het Amerikaanse team. Bauke Mollema zette met een achtste plek in Luik-Bastenaken-Luik zijn beste resultaat neer. Desondanks verdient een monumentale zege een ruime voldoende.

Grote rondes: 5
Na een derde plek in de Tour de France van 2020 en een zevende plaats in de Giro d’Italia van datzelfde jaar, was dit seizoen voor Trek-Segafredo lachen als een boer met kiespijn. Met oudgediende Vincenzo Nibali werd op het klassement in de Giro gemikt, maar de ervaren Siciliaan kwam niet verder dan een teleurstellende achttiende plek. Ritzeges werden er niet geboekt, al moest Giulio Ciccone op de gravelaankomst op Campo Felice alleen Egan Arley Bernal voor zich laten.

In de Tour de France was Bauke Mollema op een twintigste plek de best geklasseerde renner van de ploeg van Luca Guercilena. Daar kwam de Nederlander echter niet voor, hij wilde namelijk een rit winnen. In etappe veertien slaagde hij daar wonderwel in, door solo aan te komen in Quillan. Daarmee was de Tour ook direct geslaagd.

In de Vuelta a España kwam Quinn Simmons in de negentiende etappe het dichtst bij ritwinst; in een sprint met zeven moest hij Magnus Cort en Rui Oliveira voor zich dulden. Ciccone was op zijn beurt bezig aan een goede Vuelta, tot zijn opgave in de achttiende etappe. Mooie opsteker: jonge klimmer Juan Pedro López werd knap dertiende in het eindklassement. Maar al bij al weegt de Giro toch door en dus komt de ploeg hier uit op een kleine onvoldoende.

Mollema redde het grote ronde-deel met een ritzege – foto: Cor Vos

Overige wedstrijden: 7
Nadat de zegeteller voor Trek-Segafredo de laatste twee seizoenen was blijven hangen rond de tien zeges, deden ze dat dit jaar een stuk beter. Er werd niet minder dan negentien keer gewonnen, al moeten we daarbij wel zeggen dat die ritzege in de Tour en Milaan-San Remo de enige zeges op WorldTour-niveau waren.

Mads Pedersen was met drie zeges diegene met het grootste aandeel daarin. Hij won Kuurne-Brussel-Kuurne en ritten in de rondes van Noorwegen en Denemarken. Gianluca Brambilla, Quinn Simmons en Vincenzo Nibali sloegen doorslaggevende dubbelslagen in respectievelijk de Tour du Haut-Var, Tour de Wallonie en de Giro di Sicilia.

Mollema won voor het eerst in zijn carrière overigens drie keer in één jaar. Hij won onder andere de Trofeo Laigueglia en was enige tijd later ook tweede in de GP Industria & Artigianato. Datzelfde resultaat behaalde Mads Pedersen in de Bredene-Koksijde Classic. Dubbel Lets kampioen Toms Skujiņš was dan weer vijfde in de Brabantse Pijl en in het tweede deel van het jaar werden zevende plekken behaald in de Bretagne Classic (Stuyven) en de Giro dell’Emilia (Mollema), terwijl de Belg ook nog goed was voor een derde plek in Parijs-Tours.

In het rondewerk van de WorldTour bleef de Amerikaanse ploeg echter achter. De beste resultaten: zesde in de UAE Tour (Mattias Skjelmose), negende in Tirreno-Adriatico (Vincenzo Nibali) en zevende in de Benelux Tour (Jasper Stuyven). Toch zorgt het succes in het eendagswerk voor een ruime voldoende.

Eindcijfer: 6,3
Alles bij elkaar opgeteld komt de ploeg uit op een kleine voldoende en dat is grotendeels te wijten aan de enigszins mislukte Giro d’Italia, toch wat grote rondes betreft het hoofddoel van de ploeg. Bauke Mollema wint weliswaar een etappe in de Tour, maar met het materiaal dat Trek-Segafredo voor het rondewerk heeft mag je toch iets meer verwachten.

In de overige wedstrijden kwam de ploeg voldoende naar voren en werden er ook veel meer zeges behaald dan de laatste twee seizoenen. Kwaliteit gaat echter boven kwantiteit en dan is die Tour-ritzege van Mollema en La Primavera voor Stuyven als enige twee WorldTour-overwinningen misschien toch iets te weinig.