donderdag 17 augustus 2017 om 14:11
Samuel Sánchez betrapt op doping
Samuel Sánchez is tijdens een out-of-competition test op 9 augustus betrapt op doping. De 39-jarige Spanjaard van BMC had sporen van het groeihormoon GHRP-2 in zijn bloed. Dat maakt de UCI vandaag bekend.
Het gaat om hetzelfde middel als waar Stefano Pirazzi en Nicola Ruffoni van Bardiani-CSF eerder dit jaar op betrapt zijn. Sánchez heeft het recht om een B-staal aan te vragen, maar voorlopig is hij geschorst.
De olympisch kampioen van Peking zou aankomende zaterdag van start gaan in de Ronde van Spanje. Loïc Vliegen is zijn vervanger. Sánchez eindigde tweemaal op het podium van de Spaanse rittenkoers. Hij wist er bovendien vijf etappes te winnen.
BMC benadrukt in een korte persverklaring dat de formatie een zero tolerance beleid voert. “We zijn dan ook extreem teleurgesteld om dit nieuws te moeten delen aan de vooravond van de Ronde van Spanje”, aldus de ploeg.
@fietsvriend met het bloedpaspoort kun je vooral de "constantheid" van iemands bloedwaardes zien, door het bloedpaspoort zijn de zogeheten "microdoses" daarom een stuk populairder geworden omdat je hiermee minder schommelingen zal hebben.
@pedro126 dat is (waarschijnlijk) iets te naief, als je ziet hoe renners waarvan we met redelijke zekerheid kunnen zeggen dat deze clean zijn (Mollema, Kelderman, Dumoulin, Barguil, Gesink) de afgelopen jaren presteren t.o.v. de wereldtop, dan is het wel zeer waarschijnlijk dat het dopinggebruik zeker een stuk minder is. Zeker ook omdat mensen als Rasmussen en Armstrong die 0,0 meer te verliezen hebben dit beeld bevestigen (er wordt zeker niet ontkend dat er nog gebruikt wordt, maar wel dat het geen gemeengoed meer is en dat we naar een peloton gebruikers kijken).
Ik heb geen enkel idee waarom je Mollema, Kelderman, Dumoulin, Barguil en Gesink meer kans geeft dopingvrij te zijn, dan anderen.
Natuurlijk kun je de Tour wel winnen zonder doping. In Armstrong's tijd kon dat inderdaad niet, maar het is onzin om te stellen dat het per definitie onmogelijk is. Dan zou het onmogelijk moeten zijn om de Tour te rijden zonder doping, en dat is aantoonbaar onjuist.
Tsja, Euskatel-Euskadi. Dat zegt wat mij betreft genoeg. De Antons en Mayos van deze wereld hadden ook vrij korte pieken. De ploegleiding bestond uit oud-renners u uit een bijzonder twijfelachtige periode. Er rijden trouwens nog aardig wat oud-renners van het voormalige Euskatel-Euskadi rond in het peloton die het maken of willen maken in de wielersport. The sky is not the limit.
Waar baseer je die onzin op? Ik begrijp werkelijk niet waarom je denkt dat die jongens cleaner zijn dan de rest.
Wielerflits redactie, je bent pas schuldig als de contra expertise ook positief is. Dus stop aub met zulke domme berichten.
Maar mijn vraag is. Stel dat we uitgaan van een zekere grenswaarde van 50 (ik noem maar iets) en op die nulmeeting is (met doping) 45 gemeten wordt gemeten terwijl je natuurlijke waarde 30 is dan moet je dus de rest van je carriere zorgen dat je rond die 45 blijft schommelen? En dus je hele carriere in het teken staat van die hoge waarden houden, altijd op zoek moet naar onvindbare middeltjes.
Zo vonden Italianen een half jaar geleden Ruffoni en Pirazzi nog schoolvoorbeelden van renners die niet gebruiken.
Aangaande je laatste alinea: Ik denk ook dat er minder doping wordt gebruikt dan vroeger, en vooral dat het effect van de doping die nog wel gebruikt wordt minder is dan bijvoorbeeld grote hoeveelheden EPO.
Maar ik denk niet dat je kunt stellen dat we met redelijke zekerheid kunnen zeggen dat de namen die je noemt clean zijn. Sterker, ik denk dat de kans zeer groot is dat Gesink ergens in zijn carriere doping heeft gebruikt. Verder is de prestatiecurve van bijvoorbeeld Barguil ook niet meteen een bewijs van clean zijn. Wellicht zijn allevijf de namen die je noemt modelprofs, maar zeker weten doen we het niet en dus is dat argument ongeldig.
Het is lastig kort uit te leggen. Belangrijk is in ieder geval:
Het gaat inderdaad om (snelle, onnatuurlijke) schommelingen, een langdurige trend is niet meteen verdacht. Je zou dus als renner langzaam kunnen op/af bouwen met doping om een andere waarde te bereiken. Zo lang het maar lijkt op iets wat natuurlijk mogelijk zou kunnen zijn (en dat is een behoorlijk rekbaar begrip).
De grenswaarde ligt op een zodanig niveau, dat je er met doping niet zal onder zitten. Die nulwaarden liggen bij de meeste mensen echt wel op een gelijkaardig niveau, zoveel speling laat de UCI echt niet toe. Als je met microdosering wil werken om jezelf een nulwaarde te geven heel dicht bij die grenswaarde, dan zul je snel door de mand vallen omdat je niet weet wanneer je gecontroleerd zal worden, dus je weet ook niet wanneer je hoeveel moet inbrengen.
Je begrijpt heel weinig van hetgeen je probeert uit te leggen. Lees je nog eens in zou ik zeggen.