Vandaag is het dan ein-de-lijk zo ver: le Tour de France gaat van start in ons eigen Utrecht. Menig wielerhart klopt daarom vandaag sneller, maar niet alleen omdat het Grand Départ in Nederland is. Er bestaat namelijk een reële kans op een eerste Hollandse gele trui, liefst 26 jaar na Erik Breukink. Hoewel hij toen nog niet geboren was en het hem eigenlijk geen moer interesseert, kijkt heel Nederland reikhalzend uit naar de prestaties van de 24-jarige Tom Dumoulin. “Ik wil graag een eerlijk verhaal verkopen, hoe ik het ervaar en voel”, vertelt hij aan WielerFlits.

‘Een tijdrit liegt nooit’
En Nederlanders zouden geen Nederlanders zijn als ze de tijdrijder van Giant-Alpecin niet meteen tot topfavorieten bombarderen. “Dat geldt misschien voor jullie. Ik ga in ieder geval niet elke dag slapen met het idee: ik móet die gele trui pakken. Natuurlijk wil ik het heel goed doen vandaag en ik ga er alles aan doen om het beste uit mezelf te halen. Eerlijk gezegd ben ikzelf niet eens zo bezig met die trui. Maar ik snap heel goed dat wielervolgers dat wel zijn. Eigenlijk is het best grappig. Na Pieter Weening heeft Nederland ook heel lang moeten wachten op een nieuwe etappezege. Toen Lars Boom won, was dat hele gevoel plots weg. Een soort anti-climax, net alsof het heel normaal was.”

Volgens Dumoulin krijgt Utrecht zaterdagmiddag een waardige, eerste gele trui-drager. “Een tijdrit liegt namelijk nooit, daar wint altijd de beste. Het enige wat je kunt doen, is heel hard fietsen.” En als dat resulteert in een tweede of derde plek, heeft de Limburger daar ook vrede mee. “Ja, dat scenario bestaat. Aan het parcours ligt het in ieder geval niet. Het asfalt is goed en je hebt alle ruimte op de brede wegen. Het is ook niet heel erg technisch, want er zijn maar weinig bochten en veel lange stukken. En de bochten die erin zitten, zijn niet heel erg lastig. Een snel parcours waar je echt je krachten kwijt kunt. Alle ingrediënten om mezelf tot het uiterste te drijven.”

Martin volgens Dumoulin de te kloppen  man
Toch is de tijdrijder heel duidelijk. “Ik ga niet voor de favorietenstatus weglopen. Dat heeft ook niet zo veel zin. Maar ik ga mezelf niet tot de absolute topfavoriet bombarderen. En laten we eerlijk zijn: dat is ook gewoon niet zo. Ik wil een eerlijk verhaal verkopen. Misschien zit het tegen zaterdag. Dan is dat maar zo. Daarom vond ik het ook vervelend dat mijn ziekte online was te lezen, of ik nu al excuses aan het zoeken was, mocht het niet gaan zoals ik wil. Áls dat gebeurt, baal ik daar heel hard van. Maar het interesseert me eigenlijk helemaal niks wat heel Nederland daarvan vindt. We zien het wel. In mijn voorbereiding had ik in ieder geval niets beter kunnen doen.”

Dumoulin ziet zichzelf dus niet als topfavoriet. Hij legt uit waarom: “Ik heb Tony Martin nog nooit verslagen in een vlakke tijdrit. Of het niet te kort voor hem is? Nee, dat denk ik niet. Hij heeft me ook in prologen verslagen. Tony is voor mij dan ook echt de topfavoriet. Het zou onrealistisch zijn om nu te roepen: ik weet zeker dat ik beter ga zijn. Waar heb ik dat dan laten zien, vraag ik mezelf dan af. Ik hou ook zeker rekening met Fabian Cancellara. Die kwam ziek naar de Ronde van Zwitserland en verloor daar maar net van mij. Als hij fit is, moet je hem zeker niet uitvlakken. Verder heb je nog een hele rits mannen die op een goede dag heel dicht in de buurt kunnen komen. Dan denk ik vooral aan Rohan Dennis, Alex Dowsett, Adriano Malori en mezelf.”

Speciale voorbereiding op de warmte
Naast de Tour-start is er nog een fenomeen dat Nederland bezighoudt: de on-Hollandse hitte. Er werd zelfs een heus warmterecord voorspeld voor zaterdag, maar dat lijkt mee te vallen. “Ik heb meestal een paar dagen nodig om te wennen, maar die hebben we al gehad”, denkt Dumoulin. “We zijn goed voorbereid. Vanmiddag maak ik gebruik van slush puppies, het ijsje dat iedereen wel kent. Op die manier hopen we de kerntemperatuur te doen dalen. Ook koelvesten moeten daaraan bijdragen. Daarnaast staat er ook koelwater om over mezelf heen te gooien. Mijn warming-up is ook iets korter dan normaal, want ik denk niet dat je jezelf met dit weer keihard in het zweet moet werken voor de start.”

Tijdrijders zijn vaak heel minutieus bezig met hun voorbereiding. Dat geldt ook voor Dumoulin. “De laatste 45 minuten voor de start zijn standaard hetzelfde, al is het door de hitte zaterdagmiddag iets korter. Ik sluit me dan af en zit geheel in mijn eigen wereldje. Volgens die planning doe ik normaal een warming-up van twintig minuten. Ik zoek dan echt even mijn streefvermogen op, het is niet doelloos de benen rondmalen. Dan kom ik van de rollerbank af en doe ik – als ik dat niet al heb – alles aan wat ik aan moet hebben. Daarna zet ik mijn helm op en rijd ik naar de start.”

Ik vind het belangrijk dat mijn vriendin me vooraf nog even succes wenst – Tom Dumoulin

Een sleutelrol in de prestaties van Dumoulin, ligt bij zijn vriendin. Waar Michael Boogerd bijvoorbeeld altijd hetzelfde gerecht at aan de vooravond van de Amstel Gold Race, heeft Dumoulin ook een soort bijgeloof. “Voordat ik met mijn planning begin, app ik meestal mijn vriendin nog even. Ik vind dat belangrijk, dat ze weet hoe ik me voel én dat ze me nog even succes wenst. Ik wacht vaak nog even op het antwoord. En als ik het niet meteen krijg, dan kijk ik vlak voor de start nog eventjes op mijn telefoon. Als ik geen reactie krijg, dan denk ik niet dat ik minder presteer, maar het is wel fijn om dat appje even te lezen, ik vind dat prettig.”

Opperste concentratie
Vanmiddag zal de renner van Giant-Alpecin zich letterlijk en figuurlijk afschermen van de buitenwereld. “Dat komt door een voorval in de Eneco Tour van vorig jaar. Ik was daar bezig met mijn warming-up met een lintje ervoor om mensen op afstand te houden. Maar die waren belachelijk brutaal. Opeens kreeg ik – dat meen ik echt – pinda’s tegen me aangegooid. Iemand vond het nodig om mij twintig minuten voor de start nog om een foto te vragen, terwijl ik niets hoorde en in mijn eigen wereldje zat. Dat gaat echt te ver, ik was daar zo boos voor. Ik voelde me, letterlijk en figuurlijk, een aapje in de dierentuin. Daarom gaan we dat nu afschermen. Dat is jammer, maar blijkbaar wel nodig.”

“Dat wil ik zeker niet weer laten gebeuren, helemaal niet in de Tour de France”, gaat Dumoulin verder. “Er staat heel veel op het spel hier. Mensen hebben niet in de gaten dat je kort voor een enorme inspanning staat. Je gaat ook niet een half uur voor de Champions League-finale de kleedkamer van Barcelona binnen, Lionel Messi aantikken en zeggen: hee joh, kijk eens op, ik wil een foto van je maken. Dat is ondenkbaar. Het is de charme van het wielrennen dat iedereen zo dichtbij de topsporters kan komen. Dat vind ik ook goed. Ik vind ook niet dat we ons helemaal moeten afsluiten en in de bus moeten blijven. Maar dit is wel het belangrijkste sportmoment van mijn jaar en misschien wel van mijn carrière.”

Het geheim van de smid
En daarmee komen we toch weer terug bij die mogelijke gele trui. Er is in ieder geval niets aan het toeval overgelaten. “Mijn voorbereiding was uitstekend, de vorm is prima. Daarnaast heeft Giant een nieuwe tijdritfiets ontwikkeld (waar hij ook in de Ronde van Zwitersland mee reed, red.) en maakte Etxeondo een nieuw tijdritpak. Men heeft er hard aan gewerkt. Ik weet hoe veel beter deze fiets is dan mijn vorige. Dat ga ik niet vertellen, dat is geheim. Maar neem van mij aan dat hij sneller is dan de vorige. Alles is dus top geregeld. Ik kan er nu niets meer aan veranderen, we zien het wel. De randzaken zijn 100%, nu moet ik het zelf doen.”