• donderdag 5 mei 2022 om 19:45

Giro 2022: Voorbeschouwing favorieten jongerenklassement

Al jarenlang geldt het jongerenklassement in de Giro d’Italia als prestigieus. In de laatste tien jaar wonnen vrijwel uitsluitend latere toprenners. Sterker nog: in de laatste twee jaar was de winnaar van de witte trui ook de eindwinnaar in het algemeen klassement. Dat belooft! Wie de favorieten voor dit jaar zijn, bespreekt WielerFlits in deze voorbeschouwing!

Historie

Net als in de Tour de France en sinds 2019 ook in de Vuelta a España, heeft de Giro d’Italia een speciaal klassement opgetuigd voor renners onder de leeftijd van 25 jaar. De eerste editie van dit jongerenklassement was in 1976, al was de eis toen nog dat je maximaal 24 jaar oud was. De toen 20-jarige Alfio Vandi is de boeken ingegaan als de eerste winnaar ooit. Een roemruchte carrière bouwde de Italiaan nooit uit, al eindigde hij wel meermaals in de top-10 van het eindklassement in de Giro en de Ronde van Lombardije. Saillant detail uit die editie van 1976: die betrof namelijk liefst 24 etappes en welgeteld één rustdag. Amai.

Het jongerenklassement telt op het palmares ‘slechts’ 33 winnaars. Dat komt omdat de witte trui na 1994 niet meer werd uitgereikt. Er werd vanaf toen geen jongerenklassement meer opgemaakt. De laatste winnaar van de eerste rij was Jevgeni Berzin, die datzelfde jaar ook het eindklassement op zak stak. Andere bekende namen pre-witte trui-break waren Pavel Tonkov (twee keer), Vladimir Pulnikov (eveneens twee keer) Massimiliano Lelli, Charly Mottet, Franco Chioccioli, Tommy Prim en Roberto Visentini. Overigens zegevierden Tonkov, Chioccioli en Visentini later in hun carrière ook nog eens in het eindklassement.

Riccardo Riccó in het wit tijdens de Giro van 2008 – foto: Cor Vos

Uiteindelijk keerde de maglia bianca in 2007 terug in de Giro d’Italia. Dat jaar won toenmalig toptalent Andy Schleck (destijds 21 jaar) het jongerenklassement, nadat hij tweede werd in de algemene rangschikking. Hij werd een jaar later opgevolgd door de tot gif verworven Il Cobra, Riccardo Riccò. Waar een Nederlander nog nooit het witte kleinood kon meenemen naar de Lage Landen, kon een Belg dat wel. In 2009 wist Kevin Seeldraeyers de strijd met Francesco Masciarelli in zijn voordeel te beslechten. Weer een jaar later maakte de wereld voor het eerst kennis met Richie Porte. De laatste tien winnaars staan hieronder op een rij.

Laatste tien winnaars
2021: Egan Arley Bernal
2020: Tao Geoghegan Hart
2019: Miguel Ángel López
2018: Miguel Ángel López
2017: Bob Jungels
2016: Bob Jungels
2015: Fabio Aru
2014: Nairo Quintana
2013: Carlos Betancur
2012: Rigoberto Urán

Vorig jaar

De eerste witte trui in 2021 kwam om de schouders te hangen van thuisrijder Filippo Ganna. De wereldkampioen tijdrijden was in de openingschrono in Turijn met afstand de beste. In koers krijg hij het wit echter niet aan, omdat hij ook het roze droeg. Zodoende reed eerst Tobias Foss (derde op dag één) een dag in het wit en daags nadien Edoardo Affini (tweede op dag één en dus aanvankelijk drager van de paarse puntentrui). In de vierde etappe mocht Foss opnieuw getooid in het wit koersen. Maar in de bergetappe naar Sestola, op die vierde dag, nam Attila Valter de leiding in het algemeen klassement over van Ganna, die ook de ranking bij de beste jongere topte. Omdat ook Valter het roze droeg, mocht Aleksandr Vlasov als nummer twee de witte trui aantrekken.

Na de zesde etappe bleef de Hongaar leiden, maar nam Remco Evenepoel de tweede plek – en dus ook het wit – over van de Astana-Premier Tech-Rus. Vervolgens was het wachten tot de negende rit, met aankomst op de gravelstroken van Campo Felice. Daar liet Egan Arley Bernal voor het eerst zien hoe sterk hij was. De Colombiaan nam de leiding in het algemeen klassement over, waardoor hij ook in de strijd om het wit leider werd. Hierdoor kreeg Evenepoel nog twee dagen extra in het wit, voordat hij zijn eerste inzinking kreeg. Vlasov nam zijn tweede positie na de elfde etappe over. Dat zou voor de rest van de Giro zo blijven.

Daardoor voltrok zich meteen een unicum. In geen enkele rit tijdens de Ronde van Italië 2021, droeg de oorspronkelijke leider in het jongerenklassement de bijbehorende witte trui.

Evenepoel met de eigenlijke eigenaar van het wit, Bernal – foto: Cor Vos

Eindstand jongerenklassement 2021
Egan Arley Bernal (INEOS Grenadiers) in 86u17m28s
Aleksandr Vlasov (Astana-Premier Tech) +6m40
Daniel Felipe Martínez (INEOS Grenadiers) +7m24s
4. João Almeida (Deceuninck-Quick-Step) z.t.
5. Tobias Foss (Jumbo-Visma) +11m44s
Volledig eindklassement

Regels

Alle renners die geboren zijn op of na 1 januari 1997 komen in aanmerking voor een klassering in de strijd om het wit. Het betekent dus dat renners met de leeftijd van maximaal 25 jaar kans maken op een mooie bonus. Iemand als Lennard Kämna (BORA-hansgrohe) is echter met zijn 25 jaar wel ‘te oud’. De Duitser is geboren op 9 september 1996. De regels spreken uiteraard boekdelen. Het belooft uit te draaien op een prachtig gevecht. Nicolas Prodhomme (AG2R Citroën) is de oudste van in totaal 44 renners die in aanmerking komen voor het wit. Oekraïens kampioen Andrii Ponomar is – net als vorig jaar – veruit de jongste.

Favorieten

Als gezegd zijn de favorieten in dit klassement vaak ook favorieten die meedingen om de roze trui. Dit jaar is dat niet anders. Toch ligt het niet meteen voor de hand dat de eerste vijf van de eindstand om het wit, net als vorig jaar ook bij de eerste tien van het algemeen klassement eindigen. Maar de eindwinnaar kan er best weleens tussen staan.

Almeida won eerder dit jaar het wit in Parijs-Nice – foto: Cor Vos

De topfavoriet bij uitstek voor het wit, is João Almeida. De 23-jarige Portugees geldt als een waar toptalent. Bij zijn eerste deelname aan een grote ronde – niet geheel toevallig was dat ook de Giro, in 2020 – droeg hij meteen vijftien dagen de leiderstrui. Pas in de achttiende rit moest Almeida destijds het roze prijsgeven, om daarna als vierde in Milaan te eindigen. Ook vorig jaar betwistte hij de Italiaanse grote ronde. Na een goede start, kreeg hij in de vierde rit naar Sestola bijna zes minuten aan zijn broek. In de rest van de ronde moest hij daarom knechten voor Evenepoel. Maar toen hij uitviel na de vijftiende etappe, was Almeida bevrijd.

De Portugees werd in de laatste zes etappes achtereenvolgens zesde, tweede, 41^ste(een vluchtersgroep haalde het toen, het peloton bolde binnen op 23 en een halve minuut), tweede, vijfde en nog eens vijfde. Dankzij een superieure slotweek, klom Almeida van de dertiende naar de zesde plaats in het algemeen klassement. Daarmee werd hij in de strijd om het wit toen vierde. Ook dit seizoen is hij alweer voortvarend gestart, al rijdt de Portugees sinds deze winter voor UAE Emirates. Namens die ploeg werd hij vijfde in de UAE Tour, achtste in Parijs-Nice en derde in de Ronde van Catalonië. In de Giro is hij de kopman.

Noors kampioen Tobias Foss – foto: Cor Vos

Dat geldt ook voor Tobias Foss bij Jumbo-Visma, ware het niet dat hij het leiderschap deelt met Tom Dumoulin én Sam Oomen. Een slechte dag van een van die drie kan er al toe leiden dat hun rol omslaat naar die van superknecht. Dus voor de 24-jarige Noor is dat ook opletten geblazen. In de Volta ao Algarve (zesde in het eindklassement) en de eerste rit van de Internationale Wielerweek van Coppi & Bartali maakte hij een goede indruk. Een vroege valpartij in de tweede rit in Italië dwong Foss daar echter tot een opgave. Sindsdien heeft de jongeling niet meer gekoerst. De laatste vier weken zat hij op hoogtestage op de Teide.

Daar bereidde de dubbele Noorse kampioen zich voor op de drieweekse in Italië, waar hij vorig jaar een prima grote ronde afwerkte. Doordat George Bennett jammerlijk faalde in zijn rol als kopman, kreeg Foss de mogelijkheid om voor eigen kansen te gaan. Met hulp van de Nieuw-Zeelander en Koen Bouwman, wist de Noor zich uiteindelijk – vrij anoniem – naar een negende plek te fietsen. Als dat hem dit jaar weer lukt, doet hij ook mee voor de prijzen in het jongerenklassement. De vrijheid heeft hij dus door zijn kopmanschap bij Jumbo-Visma.

Sivakov reed hard in de Tour of the Alps – foto: Cor Vos

Dat kunnen we niet zeggen over Pavel Sivakov bij INEOS Grenadiers. Toch is de 24-jarige Fransman (die tot voor de oorlog in Oekraïne de Russische nationaliteit droeg) wel een van de grote uitdagers voor Almeida. De klimmer kwam met adelsbrieven over van de beloften in 2018, maar die ontwikkeling heeft hij nog niet volledig kunnen doortrekken. Hij won in 2019 wel de Tour of the Alps en de Ronde van Polen, het jaar waarin hij ook zijn beste prestatie in een grote ronde neerzette. Dat jaar werd hij negende in het eindklassement, goed voor een tweede plek in de strijd om het door Miguel Ángel López gewonnen wit.

In het sterrenensemble van de Britten heeft Sivakov het lastig om zijn plek op te eisen de laatste twee jaar. Desondanks reed hij onlangs een goede Tour of the Alps, al duikelde hij tijdens de slotrit in de Oostenrijkse regen nog wel van plek vijf naar tien. Het feit is wel dat de Fransman een keer zal moeten uitpakken. Hoe langer dat resultaat uitblijft, hoe meer hij in het keurslijf van meesterknecht komt te zitten. Er rijden bij INEOS Grenadiers overigens meer renners die in aanmerking komen voor het wit. Jhonatan Narváez is daar naar eigen zeggen te weinig klimmer voor, maar de piepjonge Ben Tulett kan best weleens verrassen.

Arensman won het jongerenklassement in de Tour of the Alps – foto: Cor Vos

Wie die helpersrol naar eigen zeggen met alle liefde zal invullen de komende Giro, is Thymen Arensman. De 22-jarige Nederlander ontwikkelt zich gestaag, nadat hij vier jaar geleden achter Tadej Pogačar als tweede was geëindigd in de Tour de l’Avenir. Zo werd hij vorig jaar al winnaar van het jongerenklassement in de Ronde van Romandië en werd hij derde in de slotrit van de Vuelta a España. Dit jaar gaat hij door met het neerzetten van goede resultaten, want hij werd al zesde in Tirreno-Adriatico en derde in de Tour of the Alps. In die laatste ronde maakte Arensman bergop veel indruk. Maar kan hij dat ook drie weken lang?

Een renner die juist weer wat meer vrijheid heeft binnen zijn ploeg, is Attila Valter. De 23-jarige Hongaarse klimmer maakt ook een goede ontwikkeling door. Hij reed al twee keer eerder de Giro, waarbij hij vorig jaar zelfs een aantal dagen de roze leiderstrui droeg. Uiteindelijk werd Valter veertiende in het eindklassement. In het shirt van Groupama-FDJ laat hij zich ook dit seizoen opmerken. Zo werd de jonge klimmer vierde in Strade Bianche, tweede in de slotrit van de Ronde van Catalonië en in de Tour of the Alps eindigde hij als vijfde. Een top-10 plek in het eindklassement van de Giro is voor Valter niet onrealistisch.

Valter droeg vorig jaar meerdere dagen het roze – foto: Cor Vos

Een notering bij de eerste tien maakt je meteen ook kanshebber op de eindzege in het jongerenklassement. Wat dat betreft maakt ook Iván Ramiro Sosa een goede kans om hoog in het algemeen klassement te eindigen. Onder de vleugels van Alejandro Valverde gaat hij deze Giro proberen te laten zien waarom hij nog steeds geldt als rondetalent. De 24-jarige Colombiaan liet slechts flarden daarvan zien in het tenue van INEOS Grenadiers, maar Sosa koos afgelopen winter voor een rol als kopman bij Movistar. De klimmer is dit voorjaar nog wat wisselvallig, maar in de Vuelta a Asturias liet hij afgelopen week zien goed te zijn.

In 2015 werd hij nog wereldkampioen bij de junioren in Richmond, waarna de Oostenrijker (24) zijn opleiding tijdens zijn beloftejaren bij Team Sunweb deed. We hebben het over Felix Gall. Voor de toen nog Duitse ploeg maakte hij in 2020 zijn profdebuut, maar dat draaide uit op een fiasco. Aan het einde van vorig jaar mocht hij vertrekken bij Team DSM, waarna AG2R Citroën hem snel oppikte. Gall was dit jaar meteen op de afspraak; hij werd twaalfde in de Ronde van Catalonië en onlangs nog zesde in de Tour of the Alps. Vooral Galls regelmaat spreekt boekdelen. Hij krijgt het Finse klimtalent Jaakko Hänninen als ploegmaat.

Gall maakte indruk in de Tour of the Alps – foto: Cor Vos

Bij Trek-Segafredo brengen ze een erg interessante selectie naar de Giro. Klassementsman met dienst is Giulio Ciccone, terwijl ook Bauke Mollema aan de start staat. Ze kunnen op meer klimmers rekenen, want Juan Pedro López heeft dat reeds bewezen. De 24-jarige Spanjaard werd bij zijn tweede deelname vorig jaar al dertiende in de Ronde van Spanje. López zal dit seizoen voor het eerst de Giro rijden, maar dat moet niet uitmaken. Onlangs werd hij nog elfde in de Ronde van het Baskenland, die binnen Radio Peloton al jaren als een van de zwaarste wedstrijden van de kalender geldt. Opgepast voor JuanPe.

Dat is nog niet alles. De Amerikaanse profploeg neemt ook grote ronde-debutant Mattias Skjelmose mee naar Italië. De pocketklimmer uit Denemarken is nu tweedejaars prof, maar hij maakte tot op heden wel indruk. In 2021 werd hij bijvoorbeeld zesde in de UAE Tour, vijftiende in de Ronde van Romandië, 21^stein het Critérium du Dauphiné, vijfde in de Tour de l’Ain, achtste in de Ronde van Denemarken en zevende in de Tour of Norway. Dit jaar begin Skjelmose ook meteen goed, met een derde plaats in de Tour de la Provence. De Deen hoefde daar alleen maar Nairo Quintana en Julian Alaphilippe voor te laten gaan.

Skjelmose tijdens een huldiging in de Tour of Norway 2021 – foto: Cor Vos

Hebben de Italianen dan geen jong talent dat eraan zit te komen? Ja wel, want Filippo Zana is de Italiaanse hoop in bange dagen wat betreft de klassementsrenners. De 23-jarige klimmer brak in het najaar van 2021 volledig door met onder meer eindzeges in de Vredeskoers (U23) en de Ronde van Tsjechië. Bij Bardiani-CSF-Faizanè is Zana de kopman tijdens de komende Giro, die hij de laatste twee seizoenen – weliswaar zonder deftige resultaten – ook al tot een goed einde bracht. Dit seizoen wil het nog niet zo vlotten, maar hij werd toch al dertiende in de Tour of Oman en elfde in de nieuwe rittenkoers Gran Camiño.

De voornaamste kanshebbers op de witte trui hebben we intussen gehad. Toch starten er nog een flink aantal outsiders. Voor de volledigheid geven we ze toch nog even mee: Harold Tejada en Vadim Pronskiy bij Astana Qazaqstan, Matteo Sobrero bij BikeExchange-Jayco, Maxim Van Gils en Harm Vanhoucke bij Lotto Soudal, Alessandro Covi bij UAE Emirates, Giovanni Aleotti bij BORA-hansgrohe, Andrea Bagioli, Mauri Vansevenant en Mauro Schmid bij Quick-Step-Alpha Vinyl, Matteo Jorgenson bij Movistar, Simon Carr bij EF Education-EasyPost en de grootste dark horse: Jefferson Alexander Cepeda van Drone Hopper.