De 56ste editie van Le Samyn is gewonnen door Laurenz Rex. De Belg van Intermarché-Wanty moest na de finish wel bijzonder lang wachten op de uitkomst, maar na het bestuderen van de fotofinish bleek Rex net te snel voor de Portugese neoprof Antonio Morgado. Topfavoriet Arnaud De Lie gaf op na een val.

Hoewel de meesten nog moesten bijkomen van het Openingsweekend, stond de volgende Belgische eendagskoers alweer op het programma. Vandaag werd Le Samyn 2024 verreden. Bij de mannen waren alle ogen gericht op Arnaud De Lie, al waren er met Rasmus Tiller, Nils Eekhoff, Luca Mozzato, Hugo Hofstetter en Milan Menten – titelverdediger en ploegmaat van De Lie – nog wel meer kapers op de kust. Deze renners zouden op de lastige lokale omloop om finishplaats Dour de degens kruisen.

Kopgroep met Budding en Daemen
Maar de aandacht ging eerst uit naar vijf andere renners. Martijn Budding koos al vroeg voor de aanval en de Nederlander van Tour de Tietema-Unibet kreeg het gezelschap van zijn landgenoot Stijn Daemen (VolkerWessels), de Belg Enrico Dhaeye (Philippe Wagner/Bazin), Fransman Kévin Avoine (Van Rysel-Roubaix) en de Spanjaard Miguel Ángel Fernández (Equipo Kern Pharma). Jorre Debaele probeerde nog de aansluiting te vinden, maar de Belg van Novapor Speedbike Team werd na een chasse patate weer ingerekend door het peloton.

De vlucht van de dag – foto: Cor Vos

Budding, Daemen, Dhaeye, Avoine en Fernández werkten goed samen en wisten zo een voorsprong van meer dan drie minuten bijeen te fietsen. Dit bleek ook meteen de maximale voorsprong, want in de daaropvolgende kilometers werd er steeds meer van de voorsprong afgeknabbeld. Op goed tachtig kilometer van de meet konden we een tegenaanval noteren vanuit het peloton. Tim Marsman van Metec-SOLARWATT p/b Mantel en Jelle Johannink (TDT-Unibet) probeerden de oversteek te maken naar de koplopers.

Sterke Johannink maakt de oversteek
De twee achtervolgers waren bezig aan een flinke opmars, maar voor Johannink ging het blijkbaar nog niet snel genoeg. De 27-jarige laatbloeier uit Twente liet zijn landgenoot Marsman ter plaatse en ging alleen op zoek naar de koplopers. Op zestig kilometer van de aankomst slaagde Johannink erin om aan te sluiten, en zo had TDT-Unibet plots twee renners mee in de voorste groep. Het peloton, waar de uitdunning was begonnen, volgde op slechts een minuut. De (inmiddels) zes koplopers leken met andere woorden een vogel voor de kat.

De mannen van Lotto Dstny, met kopman Arnaud De Lie in derde positie – foto: Cor Vos

Door een tussenversnelling van Uno-X Mobility op een van de kasseistroken smolt de voorsprong van de vluchters als sneeuw voor de zon, en leek er een hergroepering aanstaande. In het peloton werd er alleen weer wat gas teruggenomen, waardoor de leiders opnieuw konden uitlopen. Timothy Dupont (Tarteletto-Isorex) en Ceriel Desal (Bingoal WB) zagen ondertussen wel hun kans schoon om naar de vlucht te springen. Hierdoor werd de kopgroep uitgebreid naar zeven renners. Zeven? Ja, want Fernández had inmiddels de rol moeten lossen.

Finale barst los
En ook Budding en co bleken bezig aan hun laatste stuiptrekkingen, want op vijftig kilometer van de streep werden de koplopers bij de lurven gegrepen. Een nieuwe fase in de wedstrijd was aangebroken, met Jonas Rickaert in de hoofdrol. De Belg van Alpecin-Deceuninck besloot in de aanval te gaan, maar kreeg niemand mee in steun. Rickaert trok zich er echter weinig van aan en reed als solist naar een voorsprong van driekwart minuut. De voorgift van Rickaert was echter ook al even snel weer verdwenen, na enkele versnellingen in het peloton.

Bij het ingaan van de laatste veertig kilometer werd de finale dan echt geopend. Heel wat teams besloten zich te roeren en mannen in de aanval te sturen, maar deze pogingen werden in de kiem gesmoord. Rickaert reed desondanks nog altijd aan de leiding en had intussen het gezelschap gekregen van de jonge Tsjech Pavel Bittner (dsm-firmenich PostNL) en de Fransman Thomas Gachignard (TotalEnergies). Met vereende krachten hoopten de drie aanvallers meer kans van slagen te hebben, maar het peloton zag weinig in een vrijgeleide.

foto: Cor Vos

Topfavoriet De Lie komt ten val
In de staart van het peloton zagen we een opvallende naam: Arnaud De Lie. De Belgische topfavoriet zag zich door een leegloper genoodzaakt om van fiets te wisselen, maar van paniek was absoluut nog geen sprake. De Lie leek tussen de auto’s al snel weer terug te keren, maar gleed vervolgens op hoge snelheid onderuit in een bocht. Na de nodige misbaren en kleurrijke kreten, besloot de flink gehavende De Lie zijn weg toch weer te vervolgen. Alleen: zijn achterstand leek op dat moment al onoverbrugbaar.

En zeker op de drie koplopers, die niet van plan waren om de benen stil te houden. Vlak voor het ingaan van de laatste ronde ging het licht uit bij Rickaert: de Belg moest Bittner en Gachignard laten rijden. De Tsjech en Fransman begonnen met een voorsprong van een kleine halve minuut op het uitgedunde peloton aan de slotronde. En De Lie? Die volgde aan de finish al op ruim twee minuten en besloot niet veel later halt te houden bij de teambus. Zo kwam er op een treurige manier een einde aan de wedstrijd van de grote favoriet.

Peloton breekt door grote val, lekke band voor Bittner
Maar om een bekend wielercliché aan te halen: de koers wacht op niemand, ook niet in Le Samyn. Bittner en Gachignard reden met nog minder dan twintig kilometer te gaan nog altijd vooruit. In het peloton zat de vaart er inmiddels wel goed. De nervositeit nam toe en dit resulteerde in een nieuwe, veel grotere valpartij. Dit betekende het einde voor onder meer Matteo Moschetti, die met zijn sprint toch een gevaarlijke klant was voor de overwinning. Ook Madis Mihkels, de snelle man van Intermarché, was betrokken bij de val.

Rickaert, Gachignard en Bittner – foto: Cor Vos

Ondertussen was Gachignard op zichzelf aangewezen, na een lekke band van zijn medevluchter Bittner. De Tsjech werd zo weer opgeslokt door de eerste groep en niet veel later kwam er ook een einde aan het vluchtavontuur van Gachignard. Een voorste groep van een dertigtal renners begon vervolgens aan de laatste tien kilometer. Meerdere renners probeerden er in de finale nog vanonder te muizen, maar het bleek niet evident om een beslissende kloof uit te bouwen. Zou het dan gebeuren op de laatste kasseistrook van de dag, de Rue de Belle Vue?

Sprint tussen Rex en Morgado, maar wie wint er nu?
De mannen van Uno-X Mobility trokken op deze kasseistrook stevig door, maar van een echte selectie was toch geen sprake. We leken zo toch af te stevenen op een sprint en met Menten, Casper van Uden, Jenthe Biermans, Søren Wærenskjold, Rasmus Tiller en Luca Mozzato waren er nog genoeg snelle mannen aan boord. De ploeg van Van Uden, dsm-firmenich PostNL, zette zich net voor het ingaan van de laatste kilometer op kop van de groep. De formatie werd echter overvleugeld door Alpecin-Deceuninck en Arkéa-Samsic.

Die laatste ploeg wist de beste lead-out op poten te zetten voor Biermans, maar de Belg wist in de sprint niet aan het langste eind te trekken. Rex deed wel een gooi naar de overwinning, maar kreeg wel concurrentie van Morgado. De renner van Intermarché-Wanty stak na een zeer spannende sprint kort zijn armen in de lucht, maar Morgado had nog een ultieme jump in huis, waardoor het lang onduidelijk was wie er nu had gewonnen. Na het bestuderen van de fotofinish kwam echter het verlossende antwoord: Rex drukte zijn wiel net iets over de streep, voor de Portugees.

When you trust your bike 🥇 #LeSamyn pic.twitter.com/7aQmTl2HgV

— Intermarché-Wanty (@IntermarcheW) February 27, 2024