Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Tour 2017: Marcel Kittel sprint naar ritzege in Luik, Dylan Groenewegen vijfde
Marcel Kittel heeft de tweede etappe van de Tour de France gewonnen. De Duitse sprinter van Quick-Step Floors was in de straten van Luik de snelste in de massasprint na 203 kilometer. Arnaud Démare kwam als tweede over de finish, André Greipel werd derde. De gele trui blijft om de schouders van Geraint Thomas.
Kopgroep van vier
De eerste demarrage van deze Tour de France kwam op naam van Laurent Pichon. De aanval van de Fransman van Fortuneo-Oscaro was direct raak. Thomas Boudat (Direct Energie), Yoann Offredo (Wanty-Groupe Gobert) en Taylor Phinney (Cannondale-Drapac) sprongen mee. Laatstgenoemde pakte op de eerste klim van deze ronde, van vierde categorie, het eerste bergpunt. Hij mag na afloop dan ook de eerste bollentrui in ontvangst nemen.
Het regent pijpestelen
In het peloton namen de sprintersploegen van André Greipel, Marcel Kittel, Mark Cavendish, Arnaud Démare en Alexander Kristoff het heft in handen. Het verschil met de kopgroep werd nooit groter dan drie en een halve minuut. In de stromende regen passeerde de koers de Duits-Belgische grens.
Valpartij met Froome en Bardet
Op 30 kilometer van de finish werd het peloton opgeschrikt door een massale valpartij. Bij het afdraaien van een rotonde gleed de renner in derde positie van het peloton onderuit. Bij de crash waren veel renners betrokken, onder wie Chris Froome, Michal Kwiatkowski, Richie Porte, Romain Bardet en Stefan Küng. Robert Gesink stond ook stil, maar hij hielp zijn gevallen ploegmaat Tom Leezer. Zij wisten allemaal terug te keren in het peloton, al moest Froome in de tussentijd nog wel van fiets wisselen.
Phinney en Offredo houden lang stand
Ondertussen wist de kopgroep het nog uit te houden tot de tweede klim van de dag. Twintig kilometer voor de eindstreep pakte Phinney ook daar het enige punt. De Amerikaan liet daarna zijn medevluchters achter zich, waarna Offredo nog de oversteek wist te maken. De twee breidden op weg naar Luik, waar geen neerslag viel, hun voorsprong uit naar 55 seconden. Daarachter werden de treintjes werden op de rails gezet. Vier kilometer voor de finish was het verschil nog een halve minuut, maar het peloton kreeg de boel op de rit en pakte op 1100 meter de vluchters in de kraag.
Massasprint
Lotto Soudal bracht Greipel de laatste kilometer in. Op dat moment kwam ook LottoNL-Jumbo naar voren met Groenewegen, maar de Nederlander raakte ingesloten. In de sprint die volgde moest Kittel van ver komen, maar toen het erop aankwam was hij de sterkste. Groenewegen passeerde de finish als vijfde.
🚀Top 5🚀
1. @marcelkittel
2. @ArnaudDemare
3. @AndreGreipel
4. @MarkCavendish
5. @GroenewegenD pic.twitter.com/AXsuQNVPiv— Le Tour de France (@LeTour) 2 juli 2017
Je schreef: "Wat viel mij op vandaag?
– afgezien van die valpartij en sprint, erg saai (zoals verwacht)"
Je vond het opvallend omdat...je het al had verwacht?
Daar gaat de komende jaren helemaal niets aan veranderen. Lichtjaren voorsprong op de Giro, om over de Vuelta nog maar te zwijgen. Gaan jij en ik niet meer meemaken dat daar verandering in komt.
Volgens mij snap je er zelf niet zo veel van. Want waarom wordt er een mediahype van de tour gemaakt? Juist omdat het de grootste ronde is. Niet de zwaarste of de mooiste. Dat is toch niet het criterium?
Verder ben ik het met je betoog wel eens dat die andere rondes mooier zijn om te kijken, maar de Tour is absoluut te vergelijken met de CL i.v.m. de belangen die alles op slot gooien.
Qua deelnemerssterkte; je ziet het vooral aan de renners van de tweede en derde rij. Die zijn in de Tour heeeel veeeel beter dan in de andere twee rondjes. Renners van eerste garnituur maakt niet zo heel veel uit.
Groenewegen gaat nog een paar keer top 3 sprinten en wie weet winnen
Mooi betoog, en ik snap je gedachtegang. Echter zie je denk ik iets over het hoofd.
Het volk krijgt wat het wilt, namelijk de bekende namen. Mensen houden namelijk helemaal niet van hele grote verrassingen. Mensen willen hun helden als winnaar. Tuurlijk, een beetje spanning en sensatie is mooi, maar niet te veel graag. Ook dat is de Tour. Niet te veel onbekende namen, dat is helemaal niet aantrekkelijk. Dat jaar dat Cobo de Vuelta won: weinig mensen hebben het er nog over of vond dat een mooie ronde omdat hij het klassement won. De kracht van de Tour zit hem voor een deel in het monumentale, in het oude. En dus ook in het voorspelbare.
Het programma als slow-tv op de achtergrond. Waar opa het ook kijkt vanwege het Franse landschap. Loop in de zomer een willekeurig café of restaurant binnen en de tv staat aan. Mensen kijken er amper naar, maar hij staat aan.
Je hebt gelijk, maar de veronderstelling dat de kloof tussen de populariteit van de Tour en die van Giro en Vuelta met het jaar smaller wordt, is toch niet zo vreemd? Ik geloof ook dat over een paar jaar de Tour wat dat betreft voorbijgestreefd (wat een woord) gaat worden door Giro en Vuelta. Die vakantieperiode spreekt natuurlijk in het voordeel van de Tour, maar uiteindelijk zal het mooie van de wielersport overwinnen en dan valt de Tour steeds meer in het niet vergeleken bij Giro en Vuelta. Kortom: ik denk dat het een kwestie van tijd zal zijn .