Tour de France Femmes 2022: Voorbeschouwing favorieten
In de grote parcours-voorbeschouwing bent u al helemaal bijgepraat over de meest voorname obstakels die de rensters in de Tour de France Femmes voor hun kiezen krijgen. Nu is het tijd om de glazen bol erbij te pakken. Wie o wie gaat er na acht dagen bikkelharde strijd met de gele trui vandoor? WielerFlits kijkt vooruit!
Algemeen klassement
In de Tour draait veel om het heilige geel. Dit kleinood mogen dragen levert je al een mooie plek op in de annalen van de wielersport, daadwerkelijk met de eindzege gaan lopen maakt je een legende. Om het geel te veroveren moet je tijdens de Tour de France Femmes het minst op de fiets hebben gezeten. Klimkwaliteiten zijn tijdens de achtdaagse geen overbodige luxe, maar als je vijf minuten verliest tijdens een vlakke etappe schiet je daar ook weinig mee op.
Het is dus zaak om de hele week bij de les te blijven. En er zal ook een gezonde portie geluk bij komen kijken. Wielrennen is van zichzelf al een vrij chaotische en linke sport en in een prestigieuze wedstrijd als deze wordt dat net even een tandje erger. Het zal elke dag volop stressen zijn en er zullen diverse penibele momentjes zijn. Denk maar aan een lekke band op een van de onverharde stroken, een onfortuinlijke zwieper van een collega in voorbereiding op een sprint of een slingerende bidon. Om maar te zeggen: je hebt niet alles zelf in de hand.
Enfin, hard rijden, schietgebedje, gebruik maken van je mogelijkheden en dan maar hopen dat het genoeg is. Maar het gaat niet alleen om de hoogste gemiddelde snelheid over de hele ronde. Want er zijn onderweg ook nog seconden te verdienen. En daar kun je wel degelijk wat mee bereiken.
Finish: 10 – 6 – 4
Bonussprint: 3 – 2 – 1
Over de hele week zijn er 95 bonificatieseconden te vergeven, waaronder vijftien in bonussprints. Gezien de zwaarte van het parcours is het de vraag of dit het verschil gaat maken tussen plaats een of twee, maar het kan toch prettig zijn om er een aantal mee te pakken. Je weet immers maar nooit… Nu we dit weten, is het tijd om eens te kijken naar de favorieten voor het algemeen klassement.
Beginnen doen we gelijk met de beste klassementsrenster. Annemiek van Vleuten is bezig met een missie die haar eindwinst in de Giro d’Italia Donne, de Ceratizit Challenge by La Vuelta én de Tour de France Femmes moet opleveren. Ambitieus, maar tegelijkertijd ook best realistisch. Het Italiaanse deel van die missie is alvast geslaagd, want in de Giro pakte ze twee ritten, het puntenklassement en het eindklassement. Een prima score.
Daarnaast kwam de kopvrouw van Movistar voor zover dat mogelijk is ogenschijnlijk redelijk monter en fris uit de tiendaagse rittenkoers. We gaan er dan ook niet omheen draaien dat Van Vleuten topfavoriet is. De eerste dagen zal het vooral een kwestie van overleven zijn, maar in de ritten naar Épernay en Bar-sur-Aube zou ze misschien al een eerste slagje kunnen slaan. Vervolgens zal ze de gashendel de laatste twee dagen volledig open willen draaien zodra het bergop gaat.
Maar het mooie aan wielrennen is zeker ook dat topfavorieten kunnen verliezen. Slechte dagen of slechte positionering op het verkeerde moment kan haar zomaar eens de eindzege kosten. En dat er een afdaling een einde aan klassementsambities kan komen, hoeven we Van Vleuten ook niet uit te leggen. Laten we hopen dat ze niet nog eens sorry hoeft te zeggen tegen haar moeder.
Gelukkig weet ze intussen wel hoe je succesvol een rittenkoers moet rijden. “Het hoofd koel houden, relaxed blijven. Je moet op je doelen gefocust blijven. Er gebeurt altijd iets in een rittenkoers, dan moet je heel snel kunnen schakelen. Ik denk dat ik dat nu wel een beetje in de vingers heb.” Deze ervaring gaat haar zeker van pas komen, net als haar behoorlijk sterke ploeg.
Tijdens de Giro had Van Vleuten weinig last van SD Worx, ook al reed Niamh Fisher-Black naar een verdienstelijke vijfde plaats in het klassement. Nu komen echter de grootste kanonnen in de selectie van de Nederlandse formatie aan bod. Te beginnen met Demi Vollering, na Van Vleuten de grootste Nederlandse troef. De laatste etappe van de Tour finisht zowat in haar achtertuin en er zal haar dan ook veel aan gelegen zijn om daar het laatste geel aan te mogen trekken.
We zouden het bijna vergeten, maar vijf jaar geleden waren er weinig mensen die droomden dat ze de topper zou gaan worden die ze nu is. Demi Vollering wel. Als ze het besluit neemt om vol voor het wielrennen te gaan en de juiste mensen om zich heen krijgt, blijkt haar droom om prof te worden niet alleen realistisch, maar raakt deze zelfs in een gigantische stroomversnelling. Het zegt genoeg dat ze bij SD Worx op de loonlijst staat.
Vollering staat in de boeken als de laatste winnares van La Course en dit jaar boekte ze al zes aansprekende zeges. Met name haar dominante optreden in het Baskenland is mensen bijgebleven. We zullen de concurrentie geruststellen: in de Tour zal ze niet alle ritten winnen, maar enkele etappeoverwinningen zijn zeker mogelijk. In de bergen, maar zeker ook in de heuvelachtige escapades.
Als gravel-kampioen en -liefhebber zal ze ook reikhalzend uitkijken naar de vier onverharde stroken tussen de champagnegaarden door. Het blijft een beetje een loterij, maar het zou zomaar eens de etappe kunnen zijn waarin ze enkele favorieten op fikse achterstand rijdt. En zie haar dan in de bergen maar eens in verlegenheid te brengen…
En bij SD Worx blijft het niet alleen bij Vollering, ze kunnen er ook nog rekenen op Ashleigh Moolman-Pasio. Ze gaat er weliswaar mee stoppen aan het einde van het jaar, maar we schrijven haar allerminst af voor eindwinst. Als we realistisch zijn, zal het lastig worden om tegen het Nederlandse geweld op te boksen, maar onmogelijk is het niet.
De Zuid-Afrikaanse was in 2020 al eens succesvol in de Tour, toen ze de etappe naar de virtuele Mont Ventoux wist te winnen. Nu aast de eerste wereldkampioene eSports op een ritzege in de echte Tour. Dat zal dan waarschijnlijk in een van de twee grote bergritten moeten gebeuren. Een plek op het eindpodium is eveneens goed mogelijk, als ze in de dagen voor het slotweekend niet te veel tijd moet prijsgeven. Het zou een prachtige kroon zijn op een mooie wielercarrière.
Als het echter aan Elisa Longo Borghini ligt, komt het niet zover. De Italiaanse aast namelijk ook op succes. In de Giro ging ze “niet voor een klassement”, maar eindigde ze desondanks op een vierde plaats, op slechts vijftig seconden van het podium. Met name haar prestaties in de bergetappes beloven veel voor de Tour. Zowel bergop als bergaf hoorde ze bij de besten in koers, terwijl ze op vlakker terrein ook al een hoop werk verzette voor Elisa Balsamo.
ELB moet het dan op pure klimkwaliteiten afleggen tegen een Van Vleuten, ze is allround genoeg om op ander terrein toe te kunnen slaan. Daarnaast is Trek-Segafredo bij uitstek een team dat zo nu en dan eens uitpakt met een putsch en anderen in verlegenheid kan brengen. Als ze overige favorieten een rechtse directe kunnen geven, zullen ze het niet nalaten. Het maakt de vrouw uit Ornavasso tot een levensgevaarlijke renster; een roofdier dat altijd en overal toe kan slaan.
Dat bewees ze al in Parijs-Roubaix, waar ze uitpakte met een machtige solo. De laatste coureur die in een seizoen zowel de Tour als de Noord-Franse helletocht wist te winnen is Bernard Hinault (1981). Enkel Louis Trousselier (1905), Octave Lapize (1910) en wie anders dan Eddy Merckx (1970) deden hem dit voor. Longo Borghini zou zich maar wat graag in dit lijstje scharen.
In de Giro was Marta Cavalli de voornaamste tegenstander van Van Vleuten in het hooggebergte. Een prestatie op zich, waarmee ze heeft bewezen dat ze sinds haar succesvolle voorjaarscampagne nog maar een stap heeft gezet. Ondanks dat het verschil in het eindklassement nog bijna twee minuten was, zal dit optreden haar sterken in de gedachte dat ze de komende jaren grote (ritten)koersen op haar naam kan schrijven. En waarom niet nu al?
FDJ-Suez-Futuroscope – zoals de ploeg sinds kort heet – heeft de selectie in ieder geval in het teken staan van een goed algemeen klassement. Niet zo gek ook als je je bedenkt dat ze ook nog beschikken over Cecilie Uttrup Ludwig. De Deense, die ASO meermaals opriep om weer een vrouwentour te organiseren, reed tijdens de Giro in dienst van Cavalli, terwijl ze zelf de rittenkoers op een keurige zesde plaats afsloot. In de Tour kan het zomaar aan haar zijn om te oogsten.
Als ze de voorbije weken tenminste naar haar absolute topvorm is gegroeid. Want dat zal nodig zijn. Voor aanvang van de Giro liet Cavalli zich in interviews nog ontvallen dat ze tijdens de Tour voor haar ploeggenote zou rijden. Een mogelijkheid, maar wat ons betreft geen zekerheid. Daarom schrijven we ze maar beter allebei op als mogelijke podiumkandidaat. Zien we op de flanken van de Vogezen-kolossen wel wie van de twee er het beste voorstaat.
Bij Canyon-SRAM wordt ook met twee rensters op een goed eindklassement gemikt. De Poolse Katarzyna Niewiadoma mikt op een podiumplaats, zo stelt ze in het perspraatje van haar ploeg. Gezien de concurrentie wordt dat geen eenvoudige opgave, maar onmogelijk is het zeker niet. Ze zal zich vol overgave op deze taak storten, wat sowieso goed zal zijn voor de spektakelwaarde van de wedstrijd.
Meervoudig Europees kampioene strandrace Pauliena Rooijakkers mag met haar klimkwaliteiten eveneens ambities koesteren. Met name de laatste twee dagen moeten de Nederlandse goed liggen. Dat zal niet meteen voldoende zijn voor eindwinst, maar top-tien is goed mogelijk. Zelfs van een plaats bij de eerste vijf mag ze wat ons betreft dromen. Wat voor haar ook een geweldig doel zou kunnen zijn, is de bergtrui.
Tijdens de mokerzware vierde etappe van de Giro d’Italia Donne verzekerde Mavi García zich van het podium. In de grote bergetappes moest ze toch nog heel wat terrein (en de tweede plaats) prijsgeven, maar ze kon niet minder tevreden zijn met het podium. Voor een nieuwe derde plek zou de Spaanse van UAE Team ADQ blind tekenen. Realistischer lijkt een plek bij de eerste vijf.
Die vierde etappe van de Giro bleek juist de rit waar Juliette Labous de kans op een goed klassement verspeelde. Volledig oververhit besloot ze dan maar het geweer van schouder te wisselen. En met succes, want op de Passo Maniva kwam de Française heel sterk als eerste boven. In de Tour is zij de voornaamste hoop van de Franse fans, maar het is de vraag of de 23-jarige renster van Team DSM in staat is te wedijveren met haar concurrenten.
Dat ze hier toe in staat is, bewees ze overigens al wel eens. Zo schreef ze eerder dit jaar al de Ronde van Burgos op haar naam. Het zou dan ook stom zijn om geen rekening met haar te houden. Datzelfde geldt voor Amanda Spratt. Normaliter had de Australische van BikeExchange-Jayco zeker een sterretje achter haar naam gekregen, maar toch kiezen we hier nu niet voor.
Ze stond zesde in de Giro d’Italia Donne toen het coronavirus de test positief deed uitslaan. De vaak vervloekte ziekte heeft haar flink te pakken gehad, wat haar voorbereiding op deze wedstrijd zeker niet ten goede is gekomen. Net nu het weer echt crescendo ging na de operatie aan haar liesslagader. Het is vooral te hopen dat ze gezond en wel aan de start kan verschijnen en dat ze nog een paar dagen goed heeft kunnen trainen. Misschien is ze dan net op tijd weer in vorm om in de bergen leuk mee te kunnen doen.
Net als in de Giro is Spratt’s ijzersterke ploeggenote Kristen Faulkner een wild-card. Haar optreden in de Italiaanse rittenkoers was meer dan indrukwekkend met twee ritzeges en de bergtrui. Bij de eerste tien eindigen is opnieuw niet uitgesloten, al zien we haar ook wel weer jagen op de bolletjestrui. Ze zal de smaak immers te pakken hebben.
Faulkner is net als seizoensrevelatie Veronica Ewers een zijinstromer. Het is nog maar enkele jaren geleden dat ze voor het eerst kennismaakte met de sport. En nu heeft ze al heel wat stenen uit straten gereden. Met UCI-zeges in het Festival Elsy Jacobs en de Navarra Women’s Elite Classics is haar eerste volledige profseizoen al meer dan geslaagd. In de Tour de France Femmes zal het vooral een kwestie worden van kijken en leren. En misschien kan ze eens verrassen.
Maar de Amerikaanse van EF Education-TIBCO-SVB zal zich geen illusies maken dat ze de Tour de France Femmes kan winnen. Dit geldt ook voor haar land- en ploeggenote Krista Doebel-Hickok, Silvia Persico (Valcar-Travel & Servcice) en Erica Magnaldi (UAE Team ADQ).
Favorieten volgens WielerFlits
**** Annemiek van Vleuten
*** Demi Vollering, Elisa Longo Borghini
** Marta Cavalli, Ashleigh Moolman-Pasio, Juliette Labous
* Cecilie Uttrup Ludwig, Katarzyna Niewiadoma, Kristen Faulkner, Mavi García
Bergklassement
Maar de Tour is meer dan alleen de strijd om de maillot jaune. De bolletjestrui is ook een trui die tot de verbeelding spreekt. De eerste dagen zal er al vol voor worden gestreden. Sterker nog: zelfs op de Champs-Élysées zijn de eerste punten al te verdienen, ook al heeft dit vrijwel niets met klimmen te maken. Zeker als je kijkt naar de beklimmingen die in het slotweekend op de rensters liggen te wachten.
1e categorie (5): 10 – 8 – 6 – 4 – 2 – 1
2e categorie (1): 5 – 3 – 2 – 1
3e categorie (4): 3 – 2 – 1
4e categorie (13): 2 – 1
Het maximale aantal te behalen punten komt neer op 93. Een aanzienlijk deel daarvan – 38 om precies te zijn – is te rapen op klimmetjes van derde en vierde categorie. Dit biedt dan ook wel degelijk kansen voor het kransje rensters dat qua klimkwaliteiten een beetje tussen wal en schip valt om voor de legendarische bolletjestrui te gaan.
De trui mogen dragen is een hele eer, het bergklassement daadwerkelijk winnen is nog een ander paar mouwen. En daarin zal vermoedelijk pas op de laatste dag de definitieve beslissing vallen. Het is goed mogelijk dat de winnares van het eindklassement ook deze rangschikking topt, maar zoals gezegd zouden types als Veronica Ewers, Kristen Faulkner en Pauliena Rooijakkers dit eveneens moeten kunnen, net als wellicht een Evita Muzic (FDJ-Suez-Futuroscope), Yara Kastelijn (Plantur-Pura) of Elise Chabbey (Canyon-SRAM).
Puntenklassement
Waar je voor de eerste twee truien flink moet kunnen klimmen, zal de strijd om de groene trui er vooral een tussen de sprinters zijn. Om het felbegeerde kleinood thuis te brengen, moeten ze natuurlijk ook de bergen over, maar dat is van latere zorg. Eerst maar eens het groen aantrekken.
Vlakke etappe: (1, 2, 5 en 6): 50 – 30 – 20 – 18 – 16 – 14 – 12 – 10 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2
Heuveletappe (3 en 4): 30 – 25 – 22 – 19 – 17 – 15 – 13 – 11 – 9 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2
Bergetappe (7 en 8): 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2 – 1
Tussensprint (9): 25 – 20 – 17 – 15 – 13 – 11 – 10 – 9 – 8 – 7 – 6 – 5 – 4 – 3 – 2
Zoals we kunnen zien, is het grootste deel van de punten te behalen in vlakke etappes. Bij winst in een van de vier vlakke ritten mag je gelijk vijftig punten bijschrijven. Als je bedenkt dat er maximaal 525 punten te behalen zijn, schiet dat lekker op. Maar ‘enkel’ het winnen van vier etappes zal niet voldoende zijn om het groen mee naar huis te mogen nemen. Daarvoor zijn de tussensprints te belangrijk.
Je kunt als Lorena Wiebes – zonder enige twijfel de snelste vrouw van het moment – wel enkel focussen op het behalen van etappezeges (en dat is haar goed recht), maar als ze mee wil doen om groen zal ze ook punten moeten rapen in een van de negen tussensprints. Daarin liggen er een maximum van 225 punten klaar. Voldoende kansen voor andere rensters dus om zich in deze strijd te mengen. Want naast Wiebes staan er nog een hoop razend rappe vrouwen aan de start.
Een rijtje namen: Marianne Vos (Jumbo-Visma), Elisa Balsamo (Trek-Segafredo), Lotte Kopecky (SD Worx), Emma Norsgaard (Movistar), Rachele Barbieri (Liv Racing Xstra), Alex Manly, Ruby Roseman-Gannon (beiden BikeExchange-Jayco), Maria Giulia Confalonieri (Ceratizit-WNT), Marta Bastianelli (UAE Team ADQ), Ally Wollaston (AG-NXTG), Letizia Borghesi (EF Education-TIBCO-SVB), Charlotte Kool (Team DSM) en Maike van der Duin (Le Col-Wahoo). Smullen geblazen!
Jongerenklassement
De trui voor het jongerenklassement zal niet zo maagdelijk wit zijn als in de mannentour. Onderaan het truitje is namelijk een flink paars accent aangebracht, met dank aan het sponsorende fietsenmerk Liv.
In de Tour voor heren komen renners die vanaf 1 januari 1997 zijn geboren in aanmerking, in de Tour de France Femmes moeten ze nog een stuk jonger zijn. Enkel rensters die in het huidige millennium zijn geboren strijden om deze prijs.
Dit biedt dan ook kansen voor een renster als Shirin van Anrooij, onlangs nog superieur op het EK voor Beloften in het Portugese Anadia. De Zeeuwse, geboren op 5 februari 2002, zal een van de jongste rensters zijn die aan de start verschijnt. En met de klimkwaliteiten die ze al veelvuldig etaleerde, zal de rest een flinke kluif aan haar hebben. Sterker nog: als de wedstrijd normaal verloopt, zou deze trui ‘gewoon’ van haar moeten zijn.
En dan zijn er tot slot nog een paar zaken om rekening mee te houden. De tijdslimieten bijvoorbeeld. En wat met het prijzengeld, zeker als het gaat om het wielrennen voor vrouwen een van dé Groundhog Day-discussies. Uit het reglement halen we dat er 50.000 pietermannen op de bankrekening van de eindwinnares zullen worden gestort. Niet slecht, voor acht dagen fietsen door Frankrijk…
Prijzengeld
Totale prijzenpot: € 247.530,-
Ritzege: € 4.000,-
1e algemeen klassement: € 50.000,-
2e algemeen klassement: € 25.000,-
3e algemeen klassement: € 10.000,-
Bergklassement: € 3.000,-
Puntenklassement: € 3.000,-
Jongerenklassement: € 3.000,-
Ploegenklassement: € 6.000,-
Strijdlust: € 500,-
Superstrijdlust: € 2.000,-
Tijdslimieten
Vlakke etappe (1, 2, 5 en 6): 12%
Heuveletappe (3 en 4): 15%
Bergetappe (7 en 8): 18%
Het volledige reglement vindt u hier.
Noot: De deelnemerslijst is op het moment van publiceren nog niet volledig bekend. Dit betekent dat er later nog wijzigingen kunnen worden doorgevoerd.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.