• zondag 29 januari 2023 om 12:15

Vrijdag, de dertiende: Manon Bakker gaat niet naar WK en daar baalt ze van

Interview Deze winter lanceert WielerFlits een nieuwe rubriek: Vrijdag, de dertiende. Iedere vrijdag om 13.13 uur lees je een interview met een crosser of veldrijdster die het weekend ervoor als dertiende is geëindigd. Dat loopt uiteen van de junioren meisjes tot aan de elite mannen, van C2-cross tot het WK. Wat is het verhaal? Ditmaal de nummer dertien van de nieuwe wereldbekercross in Benidorm bij de elite vrouwen: Manon Bakker.

Ze voelde de bui al hangen, direct na de finish in Benidorm. Het wereldkampioenschap in Hoogerheide gaat ze moeten missen. Geen plek in de nationale selectie, ondanks dat Nederland als enige land met negen rensters mag starten. Zeven plekken standaard, plus wildcards voor de uitredend wereldkampioen Marianne Vos (maar zij doet toch niet mee) en voor Fem van Empel, de Europees kampioen en winnares van de Wereldbeker. Het tekent de dominantie van de Nederlandse dames in de cross.

Ondanks overwinningen in Spanje en Luxemburg, podiumplaatsen in de Wereldbeker Val di Sole (derde) en de Exact Cross Loenhout (derde) en een reeks top-10-noteringen in andere topcrossen is Bakker niet geselecteerd voor het WK in eigen land. En daar baalt ze van.

“De teleurstelling is natuurlijk heel groot, zeker aangezien ik vind dat ik wel een plek had verdiend”, vertelt ze aan WielerFlits. “Als je mijn positie op de UCI-ranking (achtste) en het wereldbekerklassement (negende) bekijkt, dan hoor ik op een WK thuis. Zeker omdat ik ook aardig wat wedstrijden gemist heb.”

foto: Cor Vos

“Vorig jaar werd ik zesde op het WK, dat vind ik echt een topuitslag. Doordat ik die plek niet kan verdedigen, raak ik ook best wel veel punten kwijt op de UCI-ranking. Ik denk dat de UCI hier een fout maakt met de reglementen. De regels kloppen niet. Helaas kan ik er niks aan doen. De aankomende jaren zal dit probleem vaker voorkomen, er zal altijd iemand teleurgesteld moeten worden. Dit jaar ben ik dat. Des te meer motivatie om er volgend jaar er weer bij te zijn.”

25 jan

Lees ook Dit zijn de Nederlandse selecties voor het WK veldrijden 2023

25 jan

Even terug naar je wedstrijd in Benidorm. Je sprak over een lekke band. Wat was er gebeurd?
“Ik zat in de eerste groep, maar ik reed lek in de afdaling waardoor ik de aansluiting verloor en achterin een groepje terecht kwam. Dat was echt wel zonde, want je rijd niet meer zo makkelijk terug naar de eerste groep. Het is dan gewoon vechten, vechten, vechten voor je plekje in de wedstrijd. Het parcours loopt hier een beetje omhoog en ik ben wat zwaarder gebouwd, waardoor het voor mij lastiger is dan voor de rest. Ja, dan moet je in de afdaling risico’s nemen om weer terug te komen en dat lukt altijd wel.”

Waar was je lekgereden?
“In het bos, daar lagen behoorlijk wat stenen. Waar ik exact ben lekgereden weet ik niet, ergens in dat bos aan het begin van de afdaling. Het was nog best een stukje naar de materiaalzone, maar gelukkig was het mijn achterwiel, waardoor ik wel kon doorrijden.”

Vooraf is er veel gesproken over het rondje hier in Benidorm. Wat vond jij ervan?
“Ik vond het wel leuk, het is een soort streetrace en gravel-achtig. Gravelwedstrijden vind ik echt super leuk, dus ik had er eigenlijk wel veel zin in. Dit is wat je in België eigenlijk nooit ziet. Het enige wat wel jammer is, is dat er super veel lekke banden zijn. Dat is het nadeel van dit rondje, maar voor de rest vond ik het wel een mooie wedstrijd. Het was ook bijzonder spannend.”

Hoe is je seizoen tot nu toe verlopen?
“Aan het begin had ik echt heel veel tegenslag; veel materiaalpech, wielen gebroken, lekke banden… Ook had ik nog een paar blessures. Ik liep gewoon elke keer achter de feiten aan. Maar vanaf december begon het steeds beter te lopen met een zesde plaats in Antwerpen, zesde in Dublin, derde in Val di Sole… Toen ging het echt steeds beter, maar helaas heb ik in de kerstperiode zo’n beetje alle wedstrijden moeten missen. De afgelopen weken heb ik dus weer moeten opbouwen.”

foto: Cor Vos

Wat was je geworden als je geen veldrijdster was geweest?
“Mijzelf heb ik als doel gesteld dat ik tot mijn 25ste mag crossen. Dat betekent dat ik dan wil weten of ik mee kan doen voor podiums en overwinningen. Ik wil er dan dichterbij zitten dan ik nu doe.”

“Ik heb dus nog anderhalf jaar om in alle wedstrijden structureel bij het podium te komen. Niet alleen in de technische wedstrijden, want daar weet ik zeker dat ik mee kan doen in wedstrijden zoals Val di Sole. Maar dat zijn maar een paar wedstrijden in het jaar. Als ik het niet haal, ga ik de opleiding fysiotherapie doen.”

Hoe groot is het vertrouwen dat het in die anderhalve jaar gaat lukken?
“Als ik een jaar heb waarin ik niet alle pech heb en niet ziek word, dan moet het wel lukken.”

Profiel Manon Bakker

foto: Cor Vos

Naam: Manon Bakker
Land: Nederland
Leeftijd: 23 jaar
Categorie: Elite vrouwem
Ploeg: Crelan-Fristads
Favoriete cross: X2O Trofee Brussels
Als ik geen crosser was, was ik: Fysiotherapeut
Carrièredoel: Wereldkampioen worden
Bijgelovig: Een beetje. Ik heb wel een geluks-bh, die ik alleen aantrek bij speciale wedstrijden. En in rondjes die mij niet per se liggen, want dan heb ik toch wat extra geluk en wat extra moraal. In Benidorm heeft hij half geluk gebracht, want ik had ook op een erger punt kunnen lekrijden.