Een strijd van vrouw tegen vrouw, maar toch ook vooral een interne strijd. De wereldkampioenschappen tijdrijden is voor de beste vrouwen in het werk tegen de klok de afspraak van het jaar. Liefst 36,2 kilometer lang moeten de pedalen worden gegeseld. Benieuwd wie na twee achtereenvolgende zeges van Ellen van Dijk op de tijdrittroon mag plaatsnemen. De kans is heel groot dat we een geheel nieuwe naam mogen noteren op de erelijst, of Chloé Dygert moet de titel na vele jaren weer terugpakken. Concurrentie krijgt ze onder meer van de Europees kampioene, de Australisch kampioene, de Nederlands kampioene en de Tourwinnares. WielerFlits kijkt vooruit!

Historie

Al sinds 1958 zijn vrouwen welkom op het WK, echter duurde het nog wel een poos tot er ook tegen de klok om de regenboogtrui werd gekoerst. Deze mondiale titelstrijd stond pas in 1994 voor het eerst op het programma. Waar de vrouwen vaak langer op hun kans moesten wachten dan de mannen, is dat op dit onderdeel niet het geval. Ook voor de heren stond dit onderdeel pas in 1994 voor het eerst op het WK-programma.

Bij de mannen kreeg de Brit Chris Boardman de primeur om zichzelf de eerste wereldkampioen tijdrijden te noemen. Bij de vrouwen was het een Amerikaanse die met de regenboogtrui mocht pronken. Karen Kurreck bleef in de eerste editie Anne Samplonius en Jeannie Longo voor. Laatstgenoemde zou zich in de jaren daarna ontpoppen tot een dominante factor in het tijdrijden. Met vier titels heeft ze nog altijd het record te pakken. Ellen van Dijk zit op haar hielen en zou de Française mogelijk kunnen evenaren, maar dat zal niet voor dit jaar zijn. De reden daarvoor is bekend.

Verder zijn er zes vrouwen die de titel twee keer op hun naam schreven, te weten: Judith Arndt, Kristin Armstrong, Karin Thürig, Leontien van Moorsel, Amber Neben en Annemiek van Vleuten. Neben deed er het langst over om haar tweede titel te pakken. De diepgelovige Amerikaanse won haar eerste regenboogtrui in Varese (2008) en acht jaar later trok ze op 41-jarige leeftijd opnieuw aan het langste eind. Daarmee is Neben overigens niet de oudste winnares ooit van het WK tegen de klok, want ook in deze statistiek is Longo baas boven baas. Zij werd in 2001 voor het laatst wereldkampioene op de gezegende wielerleeftijd van 43 jaar.

Zoals wel vaker in het vrouwenwielrennen was het de laatste jaren tijdens het WK tijdrijden ook Oranje Boven. Van de laatste tien regenboogtruien werden er meer dan de helft om de schouders van een Nederlandse gehangen. In 2017 en 2018 was Van Vleuten de beste, waarna Chloé Dygert de trui royaal uit oranje handen griste. Een jaar later won Anna van der Breggen haar eerste en enige WK tijdrijden, gevolgd door Van Dijks tweede en derde triomf. Het Woerdense wielerwonder pakte de trui voor het eerst in 2013 in de straten van Florence.

Laatste tien winnaressen WK tijdrijden
2022: Ellen van Dijk
2021: Ellen van Dijk
2020:  Anna van der Breggen
2019:  Chloé Dygert
2018:  Annemiek van Vleuten
2017:  Annemiek van Vleuten
2016:  Amber Neben
2015: Linda Villumsen
2014:  Lisa Brennauer
2013: Ellen van Dijk

Laatste editie

Zoals altijd kreeg Ellen van Dijk tijdens de chronoproef in het Australische Wollongong niet te horen wat haar tussentijden waard waren. “Dat wil ik nooit weten. Ik kom helemaal in mijn eigen wereld om het maximale uit mezelf te kunnen halen. Als ik de tijden van de andere rensters hoor, verlies ik mijn focus. Tot aan de finish had ik geen idee waarvoor ik aan het rijden was.”

Dat bleek dus goud, want op het listige parcours bleef ze thuisfavoriet Grace Brown twaalf tikken voor. Daarmee wierp een niet geheel vlekkeloze voorbereidingsperiode toch haar vruchten af. Ondanks dat de rug even tegenstribbelde ging het op moment suprème goed. Op de dag dat het erom ging, haspelde Van Dijk als een jekko de twee rondjes af. Goed voor goud, opnieuw.

Uitslag WK Tijdrijden 2022
1. Ellen van Dijk 34,2 km in 44m29s
2. Grace Brown op 12s
3. Marlen Reusser op 41s
4. Vittoria Guazzini op 52s
5. Leah Thomas op 1m18s
Wedstrijdverslag

Parcours

Je zou het niet meteen zeggen als je er rondfietst, maar Stirling en het gebied eromheen is het decor geweest van bloedige slagen. Vele Schotten kunnen ongetwijfeld vol vuur vertellen hoe hier tijdens de onafhankelijkheidsoorlog een kleine groep koene strijders een aanzienlijk legertje Engelsen in de pan hebben gehakt. Stirling Castle, waar de finish ligt, wordt omschreven als een van de belangrijkste kastelen van Schotland, zowel architectonisch als historisch. Niet zo gek ook als je weet dat meerdere koningen en koninginnen er gekroond zijn en hebben geresideerd.

De slag van 2023 zal er gelukkig een van sportieve aard zijn. Het startpodium ligt bij King’s and Queen’s Knot, de vrij rudimentaire overblijfselen van de koninklijke tuinen. Van daaruit is het een goede zevenenhalve kilometer fietsen in westelijke richting voordat de rensters voor het eerst een bocht voor de kiezen krijgen. De A811 wordt ingewisseld voor Kirk Lane, eveneens een heerlijke weg voor iedereen die graag met de neus op het stuur gas geeft. Op het noordelijkste punt van het parcours wordt na 12,9 kilometer de tijd voor het eerst opgemeten.

Dat gebeurt opnieuw na 22,7 kilometer boren, na een iets technischer gedeelte. De B8031, ook wel Coldoch Road, is wat smaller en ze slingert soms ook vervelend. Ze loopt zelfs 900 meter op aan een gemiddelde van zo’n drie procent. In Gargunnock gaat het na het tweede meetmoment ook even omhoog (500 m à 4,8%), en ook op het stuk weg dat richting het derde meetpunt loopt, is het klimmen geblazen. Zo’n 800 meter aan 4,6% gemiddeld, wat na al dik dertig kilometer hardfietsen behoorlijk pijn zal doen.

Maar ook dit klimmetje valt in het niets bij de finishklim. Het kasteel van Stirling werd in de roerige geschiedenis dus al heel wat keren bestormd, en dat zullen de rensters nu ook een voor een doen, als een behoorlijk inaccurate historical re-enactment society. De laatste kilometer loopt aan 6,8% gemiddeld omhoog, en het gaat zelfs kortstondig richting de tien procent. O ja, en in de laatste hectometers wordt het asfalt ingeruild voor kasseien, om het nog maar even wat lastiger te maken. Een voordeel: er staan waarschijnlijk geen soldaten klaar op de helling om het leven van de kasteelbestormers zuur te maken.

Donderdag 10 augustus: Stirling – Stirling (36,2 km)
Start: 14.00 uur / 15.00 uur
Finish: rond 16.30 uur / rond 17.30 uur

• 

  10 aug

  Lees ook WK 2023: Starttijden tijdrit elite vrouwen - Vollering vroeg, Reusser en Markus laat in actie

  10 aug

Favorieten

Zo zonder Ellen van Dijk wordt de blik eigenlijk automatisch gericht op Marlen Reusser. En niet zo gek ook, de Zwitserse is sinds ze vol voor het fietsen is gegaan altijd een factor op kampioenschappen. De voorbije drie jaar belandde ze telkens op het podium, nu lijkt het moment daar om eindelijk die wereldtitel in de wacht te slepen. Niet zo gek ook, want Reusser is dit jaar onverslaanbaar in deze discipline. Goed, ze heeft er slechts twee gereden, maar toch…

Zowel in de Ronde van Zwitserland als in de Tour de France ging ze ervandoor met de overwinning. Een plus een is niet altijd twee, maar we kunnen Reusser desondanks duidelijk als topfavoriete naar voren schuiven. Of heeft ze te veel last van haar valpartij in de mixed relay? Afwachten…

Concurrentie gaat de Zwitserse turbolocomotief onder meer krijgen van Demi Vollering, debutant op het WK tegen de klok. De kersverse Tourwinnares werd zowel in Zwitserland als tijdens de Tour tweede in de tijdrit, respectievelijk op acht en tien seconden. Moeten we haar dan ook niet ‘gewoon’ opschrijven voor een mogelijke medaille? Eigenlijk wel, al zal het zelfs voor de vrouw van het seizoen moeilijk worden om op dit parcours sneller te brommeren dan Reusser.

De tweede Nederlandse aan de start is Riejanne Markus. In tegenstelling tot Vollering staat zij te boek als een echte specialist en op het Nederlands kampioenschap was zij veruit de sterkste. De Tour verliep voor haar fysiek niet zoals gehoopt, maar in de tijdrit deed ze het met een vijfde plaats niet heel slecht. Als ze in topvorm is, behoort het winnen van een medaille tot de mogelijkheden. Het parcours, met veel stukken waarop ze haar grote motor kan aanzwengelen, moet haar zonder meer liggen.

Ook al was haar Tour misschien niet denderend, Grace Brown werd desondanks ‘gewoon’ vierde in de afsluitende tijdrit. De vice-wereldkampioene van Wollongong is nu eenmaal een van de besten ter wereld in deze discipline en daarom moet ze altijd worden genoemd als ze aan de start staat van een tijdrit. Haar FDJ-SUEZ-ploeggenote Vittoria Guazzini staat nog iets minder hoog op de pikorde, maar ze is desondanks iemand om op te schrijven voor de medailles. Na de tijdens de verkenning van Parijs-Roubaix opgelopen bekkenbreuk heeft ze er een lange revalidatie opzitten. Het uitrijden van de Tour zal haar goed hebben gedaan, levert het haar een extra stapje op richting het WK?

De laatste keer dat het WK tijdrijden op Britse bodem werd gehouden, was het circus te gast in Yorkshire. Daar maakte de hele wielerwereld kennis met Chloé Dygert. Met het grootste verschil ooit won de Amerikaanse straaljager dat WK. Naar verluidt werd haar naam toen op de Wikipedia-pagina van het WK Tijdrijden al bij een paar daaropvolgende jaren opgeschreven. Want zij zou de jaren daarna toch alles gaan domineren, en wie wat anders dacht moest zich laten nakijken.

Dankzij enkele, en dan drukken we het mild uit, op meerdere vlakken turbulente jaren, is het voorlopig bij een wereldtitel gebleven. De gevolgen van De Val merkt ze nog altijd in haar benen, maar Dygert is wel weer terug. Dit jaar gaat het bij de Amerikaanse weer de goede kant op. Ze heeft zelfs al een aantal wedstrijden gewonnen. Nog niet in een grote ronde, maar wel tijdens de tweede etappe van RideLondon en op het Amerikaans kampioenschap, waar ze de dubbel pakte.

In tegenstelling tot veel concurrenten heeft niet de Tour in de benen, maar heeft ze zich al een tijdje echt toegelegd op het Super WK. Tja, en als Dygert iets in haar hoofd heeft, berg je dan maar. Dat hebben de deelneemsters aan de individuele achtervolging in de Sir Chris Hoy Velodrome al gemerkt.

Nadeel voor haar is dan wel weer dat niet al haar pijlen op de tijdrit zijn gericht, want ze heeft op het hardhout van de Chris Hoy Velodrome ook de individuele en de ploegenachtervolging afgewerkt. Maar dat hoeft voor haar niet het grootste probleem te zijn. Er zitten immers nog enkele dagen tussen haar baan- en wegprogramma. Eventueel zou good old Amber Neben nog wat kunnen betekenen, maar toch betwijfelen we of de 48-jarige nog echt in de buurt van de medailles kan komen. Top tien rijden, en wellicht zelfs top vijf, kan ze echter zeker op haar zestiende (!) WK tijdrijden. Top tien moet ook mogelijk zijn voor Lauren Stephens, al zijn daar meerdere gegadigden voor.

Want we hebben nog een paar outsiders om het lijstje keurig vol te maken. Juliette Labous kan echt een lekker potje tijdrijden, maar het lijkt voor haar met deze tegenstand vrij lastig te worden om het podium te halen. Dit geldt ook voor rensters als Anna Henderson, Emma Norsgaard, Olivia Baril (goed in de Tourtijdrit), Anna Kiesenhofer en Georgie Howe.

Ook benieuwd naar de prestaties van het Duitse toptalent Antonia Niedermaier (met gerepareerd gebit na haar vreselijke val in de Giro) en de Oekraïense Valeriya Kononenko, al is het lastig in te schatten waar ze momenteel staan. Voor een talent als Febe Jooris een mooie gelegenheid is om voor de eerste keer ervaring op te doen op het allerhoogste niveau. Een medaille pakken, zoals de Belgische vorig jaar deed bij de junioren, is te hoog gegrepen, maar misschien kan dit een eerste aanzet in die richting vormen.

• 

  10 aug

  Lees ook WK 2023: Starttijden tijdrit elite vrouwen - Vollering vroeg, Reusser en Markus laat in actie

  10 aug

Favorieten volgens WielerFlits
**** Marlen Reusser
*** Grace Brown, Chloé Dygert
** Riejanne Markus, Vittoria Guazzini, Demi Vollering
* Juliette Labous, Olivia Baril, Antonia Niedermaier, Amber Neben

Website organisatie
Deelnemerslijst (ProCyclingStats)

Weer en TV

Het weer in Schotland wil nog weleens veranderlijk zijn, maar op het moment van publiceren ziet Weeronline het zonnig in voor de rensters. Een graadje of 21, met een heel lichte windkracht richting het oosten. Daar zullen de meeste rensters ongetwijfeld voor tekenen.

De individuele tijdrit voor vrouwen is vanaf 14.55 uur Nederlands-Belgische tijd te volgen via de welbekende kanalen, online en op TV. Je kunt terecht bij de publieke omroepen van Nederland en België (NOS en Sporza) op NPO2 en VRT1/Canvas. Ook Eurosport, waaronder ook de online kanalen Eurosport.nl, GCN+ en Discovery+ vallen, brengt de titelstrijd rechtstreeks in de huiskamer.