Youri IJnsen

• maandag 12 december 2022 om 20:10

Nu het wielerseizoen 2022 erop zit, kunnen we de balans opmaken. In de rubriek Rapportcijfers legt WielerFlits alle achttien WorldTour-teams en vier ProTeams langs de meetlat, van het laagste geklasseerde team op de UCI Ranking naar het hoogste. De community mag daar vervolgens een cijfer aan geven. Vandaag is de voorlaatste ploeg van 2022 aan de beurt: UAE Emirates.

De nieuwe edtie van RIDE Magazine is nu verkrijgbaar! Onze nieuwe 188 pagina’s dikke voorjaars-editie staat vol met schitterende wielerverhalen over o.a. Mathieu van der Poel, Lotte Kopecky, Demi Vollering, Sepp Kuss en Matej Mohoric. Verzeker je van jouw exemplaar en bestel hem nu online voor slechts € 9,95. Wil je RIDE extra voordelig ontvangen? Neem dan nu een abonnement en ontvang 20% korting!

Doelen 2022

In de klassiekers werd Matteo Trentin naar voren geschoven als kopman, waarbij ook Tadej Pogačar voor het eerst aan de kasseien zou gaan ruiken. In de Giro d’Italia en de Tour de France werd ingezet op de eindzege met enerzijds João Almeida en in Frankrijk met tweevoudig winnaar en titelverdediger Pogačar. Over de Ronde van Spanje werd niet met zo veel woorden gesproken, ook al was het aanvankelijk de bedoeling dat én Pogačar én Almeida én Brandon McNulty én Rafał Majka aan de start zouden staan. Fernando Gaviria en Pascal Ackermann moesten in respectievelijk Italië en Spanje voor sprintzeges zorgen.

Klassiekers

Na machtsvertoon van Tadej Pogačar in Strade Bianche – hij won na een solo van meer dan vijftig kilometer – kon UAE Emirates in de Vlaamse klassiekers weinig potten breken. Nadat de Sloveen vijfde werd in Milaan-San Remo, trok ook hij naar België. Zijn allereerste koers op kasseien besloot hij in Dwars Door Vlaanderen als tiende. Hij was wat onwennig, maar dat was van korte duur. In de Ronde van Vlaanderen rukte hij met een imposante versnelling op de Oude Kwaremont op naar de kop van de koers. Na een verbeten duel met Mathieu van der Poel leek hij de Nederlander op de Paterberg overboord te kieperen, maar dat lukte niet.

MVDP bleef daarna in de sprint ijzig kalm, liet Dylan van Baarle en Valentin Madouas in de laatste 250 meter aansluiten en sloot zo Pogačar op. Die moest zwaar teleurgesteld genoegen nemen met plek vier. De Sloveen reed vervolgens alleen nog de Waalse Pijl, waar hij een serieuze patat kreeg op de Muur van Huy. Hij werd pas twaalfde. In de herfst zette hij wel opnieuw de toon, door voor de tweede keer in zijn carrière de Ronde van Lombardije te winnen.

Pogacar begint aan zijn ellenlange solo in Strade Bianche; niemand zou hem meer terugzien voor de finish – foto: Cor Vos

Belangrijkste resultaten
Ronde van Lombardije – (Tadej Pogačar)
Strade Bianche – (Tadej Pogačar)
Ronde van Vlaanderen – 4^e (Tadej Pogačar)
Milaan-San Remo – 5^e (Tadej Pogačar)
Omloop Het Nieuwsblad – 7^e (Matteo Trentin
Luik-Bastenaken-Luik – 9^e (Marc Hirschi)
Amstel Gold Race – 9^e (Marc Hirschi)
Dwars Door Vlaanderen – 10^e (Tadej Pogačar)

Grote rondes

In de Giro d’Italia ging João Almeida van start als kopman voor UAE Emirates. Dat ging uitstekend. Na Blockhaus rukte de jonge Portugees op naar de tweede plek in het klassement. Dat deed hij op de beklimmingen steeds op eigen tempo. Hij loste dan al vroeg tijdens een klim, maar reed op zijn eigen tempo naar boven. Hij pikte dan de ene na de andere renner op en bleef zodoende op een virtuele podiumplek staan, binnen 45 seconden van toenmalig leider Richard Carapaz. Met de slottijdrit naar Verona in zicht had hij nog alles om voor te rijden. Drie dagen daarvoor moest hij echter opgeven na een positieve coronatest. Op de voorlaatste dag sloot Alessandro Covi, met ritwinst op de Passo Fedaia, de ronde toch nog met een goed gevoel af voor UAE Emirates.

Tadej Pogačar ging als titelverdediger en topfavoriet van start in de Tour de France. Er leek voor de Sloveen niets aan de hand. Jumbo-Visma wilde hem in de kasseienrit een eerste klap uitdelen, maar het was juist de UAE Emirates-renner die daar als beste uit de bus kwam. Toen hij vervolgens in Longwy een dubbelslag sloeg en een dag later won op La Planche des Belles Filles, leek er niets te doen aan zijn derde eindzege. Ook al was Jonas Vingegaard sterk op La Planche. Te sterk, zo bleek. In de inmiddels beruchte rit naar de Col du Granon, bestookte Jumbo-Visma de UAE Emirates-renner al heel vroeg. Uiteindelijk kraakte de geletruidrager op de slotklim en verloor hij bijna drie minuten. Ondanks een zege op Peyragudes in rit zeventien, moest Pogačar de eindzege aan Vingegaard laten.

De Sloveen was voorzien voor de Ronde van Spanje, maar na de nederlaag in de Tour besloot hij daarvan af te zien. In zijn plaats mocht Juan Ayuso ruiken aan het grote werk. Dat bleek een gouden zet van sportief directeur Joxean Fernández. Het 19-jarige Spaanse supertalent reed een weergaloze koers en zou bij zijn grote ronde-debuut meteen op het podium eindigen. Ayuso werd derde. In zijn kielzog eindige João Almeida ook nog als vijfde en behaalden aanvaller Marc Soler en sprinter Juan Sebastian Molano (slotrit) etappezeges. Al bij al voelt de Vuelta misschien wel aan als de meest succesvolle grote ronde van 2022.

Belangrijkste resultaten
Giro d’Italia – 36^e + ritzege (Alessandro Covi)
Tour de France – eindklassement + ritzeges (Tadej Pogačar)
Vuelta a España – & 5^e eindklassement (Juan Ayuso, João Almeida) + ritzeges (Marc Soler, Juan Sebastian Molano)

Overige wedstrijden

In de klassiekers en de grote rondes was Tadej Pogačar de grote man van UAE Emirates. Ook in de overige koersen was de Sloveen de koning bij de emiratenploeg. Hij pakte de eindklassementen in de UAE Tour en Tirreno-Adriatico (waar hij in beide wedstrijden ook twee etappeoverwinningen boekte) en in de nazomer won hij ook de GP Cycliste de Montréal in Canada. Voorts was hij ook nog goed voor twee ritzeges en de eindoverwinning in de Ronde van Slovenië, waar ploegmaat Rafał Majka eveneens twee keer zegevierde én tweede werd in het eindklassement. Ook won de Sloveen in de herfst nog Tre Valli Varesine.

Met zestien zeges was Pogačar ook de grote mondiale zegekoning van heel het peloton. De Sloveen won liefst zestien keer en was daarmee goed voor exact een derde van alle zeges van UAE Emirates. Dus ja, de ploeg won naast hem nog 32 koersen. Toch boekte Pogačar twaalf van de in totaal achttien zeges op WorldTour-niveau. De andere zes werden behaald door Brandon McNulty (rit in Parijs-Nice), João Almeida (etappe in de Ronde van Catalonië), Alessandro Covi (die rit in de Giro), Pascal Ackermann (etappe in de Ronde van Polen) en de ritten in de Vuelta van Marc Soler en Juan Sebastian Molano. Zonder Pogačar was dat niet veel.

Ook in andere wedstrijden waar hij niet was, was het niet altijd even goed. Toch noemenswaardig: de tweede plek van Fernando Gaviria in Eschborn-Frankfurt, de derde stek van João Almeida in het eindklassement van de Ronde van Catalonië en zeges op een lager niveau in Le Samyn (Matteo Trentin), Trofeo Laigueglia (Jan Polanc), Bredene Koksijde Classic (Pascal Ackermann), GP Industria (Diego Ulissi), GP Kanton Aargau (Marc Hirschi), Circuito de Getxo (Juan Ayuso), Giro della Toscana (Hirschi), Giro del Veneto (Trentin) en de Veneto Classic (Hirschi). Een mooi aantal, maar wel allemaal van een lager niveau.

Pogacar sprintte Wout van Aert eruit in de GP Cycliste de Montréal – foto: Cor Vos

Belangrijkste resultaten
UAE Tour – eindklassement + ritzeges (Tadej Pogačar)
Tirreno-Adriatico – eindklassement + ritzeges (Tadej Pogačar)
GP Cycliste de Montréal – (Tadej Pogačar)
Eschborn-Frankfurt – (Fernando Gaviria)
Volta a Catalunya – eindklassement + ritzege (João Almeida)
Ronde van Slovenië – eindklassement (Tadej Pogačar, Rafał Majka) + ritzeges (2x Tadej Pogačar, 2x Rafał Majka)

Eindcijfer

Aan het eind van alle rapporten telt WielerFlits de resultaten van de drie onderdelen bij elkaar op en presenteert dan de gemiddelde cijfers per ploeg in een apart artikel.