Eindejaarslijstjes Het einde van het jaar is in zicht en dat betekent dat WielerFlits dagelijks de balans opmaakt. In de maand december staan namelijk onze Eindejaarslijstjes centraal. Vandaag behandelen we de allerbeste renners van Vlaamse en Waalse bodem. Wie mag zich de beste Belgische wielrenner van 2019 noemen? Lees snel verder en stem op onze poll!

Het was voor België een vrij vlak wielerjaar, met her en der een aantal uitschieters. Kijk maar eens naar het sterke najaar van Jasper Stuyven (Trek-Segafredo), met als orgelpunt zijn eindzege in de hernieuwde Deutschland Tour. Of wat te denken van Jasper Philipsen (UAE-Emirates), die zich tijdens zijn debuutjaar bij de profs meteen toonde in de Tour de France én een ritwinst pakte in de Tour Down Under.

En wat dan met Victor Campenaerts? De renner van Lotto Soudal scherpte aan het begin van het jaar het werelduurrecord aan tot 55,089 kilometer. Voorts won hij onder meer een rit in de Baloise Belgium Tour én werd hij daar tweede in het eindklassement. Dat was in de breedte net niet sterk genoeg voor een nominatie.

Wout van Aert (Jumbo-Visma)

foto: Cor Vos

In zijn eerste jaar als WorldTour-renner liet Wout van Aert van zich spreken. Niet meteen op het vlak waar men dat verwachtte. Na sterke optredens in Strade Bianche (opnieuw derde), Milaan-San Remo (zesde) en E3 BinckBank Classic (tweede), draaiden de Ronde van Vlaanderen (dertiende) en Parijs-Roubaix (22ste) uit op een teleurstelling.

Bij die laatste koers moeten we wel een kanttekening plaatsen: door meervoudige materiaalpech en twee valpartijen kon de 25-jarige renner nooit echt zijn stempel drukken op de Helleklassieker. Al bij al waren bij hem en zijn entourage de conclusies na het klassieke voorjaar gematigd positief. Van Aert nam vervolgens een break en ging hij op hoogtestage voor deel twee van het seizoen.

Daarna ontpopte hij zich tot dé revelatie in het Critérium du Dauphiné. Hij won namelijk met overmacht de individuele tijdrit van en naar Roanne, met een voorsprong van 31 seconden op de nummer twee (Tejay van Garderen). Een dag later was de verrassing nog groter, toen hij Sam Bennett en Julian Alaphilippe versloeg in een veredelde massasprint na een lastige etappe.

Die hoogvorm wist hij op het BK Tijdrijden te verzilveren met winst. Inmiddels had hij zich in de Tour de France-selectie van Jumbo-Visma gereden. Hij betaalde dat vertrouwen dubbel en dik uit: een sterke bijdrage aan de ploegentijdrit én een daverende ritzege in etappe tien. Na zijn beruchte val tijdens de individuele tijdrit, kwam zijn seizoen abrupt ten einde.

Belangrijkste resultaten in 2019
Tour de France – 2 ritzeges (massasprint etappe 10 + ploegentijdrit)
Critérium du Dauphiné – 2 ritzeges
Belgisch kampioenschap tijdrijden –
E3 BinckBank Classic – Tweede
Strade Bianche – Derde

Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick-Step)

foto: Cor Vos

Op 1 januari van 2019 was hij nog maar achttien jaar oud en dubbelwereldkampioen bij de junioren: Remco Evenepoel. Teammanager Patrick Lefevere twijfelde niet en haalde het piepkuiken meteen over naar de profs. Zodoende werd REV een van de jongste WorldTour-profs van de laatste jaren.

Al snel bleek dat we daadwerkelijk met un coureur spécial te maken hadden. Meteen tijdens zijn seizoensdebuut in de Argentijnse Vuelta a San Juan liet hij van zich horen. Hij werd er derde in de individuele tijdrit, eindigde als negende in het eindklassement én pakte het jongerenklassement. Een kickstart, dus. Het zorgde ervoor dat alle schijnwerpers nog eens feller schenen.

Ondanks een vierde plek in de Ronde van Turkije (WorldTour), duurde het nog tot juni vooraleer Evenepoel écht zijn ware ik liet zien. Dat was in de Baloise Belgium Tour, waar hij alle profs om hun moeder deed schreeuwen. Hij won een etappe en pakte daardoor ook het eindklassement. Een maand later greep hij in de Ionica Adriatica Race meteen zijn derde profzege, alvorens hij aan de kroon van zijn eerste seizoen begon.

In de Clásica San Sebastián was Evenepoel namelijk koning, keizer en admiraal. Hij sprong achter Toms Skujiņš aan en hij wrikte zich vervolgens los op de Morgil Tontorra, waarna hij zorgeloos naar de zege soleerde. Vijf dagen later pakte hij ook de Europese titel tijdrijden, om in Yorkshire daar nog eens een zilveren WK-medaille op de tijdrit aan toe te voegen. Wát een debuut bij de profs!

Belangrijkste resultaten in 2019
Clásica San Sebastián – Winst
Europees kampioenschap Tijdrijden –
Wereldkampioenschap Tijdrijden –
Baloise Belgium Tour –  Winst in het eindklassement + 1 ritzege
Tour of Turkey – Vierde in het eindklassement

Philippe Gilbert (Deceuninck-Quick-Step)

foto: Cor Vos

De intussen 37-jarige Philippe Gilbert bevindt zich in de nadagen van zijn carrière. Alhoewel: hij tekende onlangs nog een contract tot en met het einde van 2022 bij Lotto Soudal. Enfin, de sluwe Waal zette dit seizoen het gezegde ‘een vos verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken’ nog maar eens kracht bij.

In het shirt van Deceuninck-Quick-Step begon hij het seizoen meteen op punt met een ritzege in de Tour de la Provence. Dit werd opgevolgd met een achtste plek in de Omloop Het Nieuwsblad, waar Phil deel uitmaakte van voortreffelijk ploegenspel. Met een vijftiende plek in het eindklassement van Parijs-Nice liet hij zien uitstekend in vorm te zijn. Maar tijdens de klassiekers kwam dat er maar niet uit…

Tot Parijs-Roubaix. Gilbert kleurde er de wedstrijd, zorgde er steeds voor dat hij het initiatief in eigen handen had. Kortom: Phil was die dag de beste. Dat bleek, want net na Carrefour de l’Arbre had de Belg als enige een antwoord op een versnelling van revelatie Nils Politt. Samen tooiden ze naar het Vélodrome André Pétrieux, waar Gilbert zijn vijfde monument ooit won.

In zijn jacht op de strive for five ontbreekt enkel nog Milaan-San Remo op zijn palmares. In het najaar richtte Gilbert zich op het WK in Yorkshire. Dat deed hij via de Vuelta a España, waar hij twee etappezeges boekte. Vooral de waaieretappe naar Guadalajara was indrukwekkend. Het WK viel daarna in het water door een valpartij.

Belangrijkste resultaten in 2019
Parijs-Roubaix – Winst
Vuelta a España – 2 ritzeges
Halle-Ingooigem – Derde
Omloop Het Nieuwsblad – Achtste
BinckBank Tour – Dertiende in het eindklassement

Oliver Naesen (AG2R La Mondiale)

foto: Cor Vos

De opmars van Oliver Naesen in het profpeloton verloopt gestaag. Toch is 2019 zonder twijfel het meest succesvolle seizoen van de 29-jarige West-Vlaming. Ondanks dat hij geen veelwinnaar is, is Oli wel vaak bij de pinken. Na een sterk voorjaar – waar hij tussen neus en lippen door vooral veel indruk maakte in de Tour of Oman (zestiende) en Parijs-Nice (dertiende) – beschikte hij over een daverend vormpeil.

In Milaan-San Remo leverde dat een kloeke tweede plek op, na de ongenaakbare Julian Alaphilippe. Het was een voorbode van een sterk voorjaar, met onder meer een achtste plek in de E3 Harelbeke, een derde stek in Gent-Wevelgem en een zevende plaats in de Ronde van Vlaanderen. Alleen de zege ontbrak.

Ook in de Tour de France liet Naesen zich gelden, maar daar ontbraken eveneens de zegeruikers. Na de Franse rittenkoers lukte het de renner van AG2R La Mondiale wel om te juichen. Hij won namelijk de slotrit van de BinckBank Tour, door in een duel met drie naar de winst te sprinten op de veste van de Muur van Geraardsbergen. Daarmee steeg hij bovendien naar de tweede plek in het eindklassement, achter landgenoot Laurens De Plus.

Ook in de najaarsklassiekers liet Naesen een aantal mooie ereplaatsen optekenen. Zo eindigde hij onder meer als tiende in de Cyclassics Hamburg en werd hij tweede in Binche-Chimay-Binche. Het slotakkoord was een derde stek in de vernieuwde Parijs-Tours.

Belangrijkste resultaten in 2019
Milaan-San Remo – Tweede
BinckBank Tour –  Tweede + 1 ritzege
Gent-Wevelgem – Derde
Parijs-Tours – Derde
Ronde van Vlaanderen – Zevende

Dylan Teuns (Bahrain Merida)

foto: Cor Vos

Dylan Teuns begon het seizoen opvallenderwijs met een vierde plek in de korte openingstijdrit van de Ronde van Valencia. Ook in de daaropvolgende Ruta del Sol liet hij zien over een goede conditie te beschikken. Met die vorm kon hij ook lang mee in Omloop Het Nieuwsblad, een profiel dat doorgaans niet goed past op het lijf van de heuvelrenner annex klimmer. In de Vlaamse seizoensopener werd hij vijfde.

Zijn eerste doelen van het seizoen waren de heuvelklassiekers in april, maar net als een jaar eerder kon de 27-jarige Brabander geen potten breken. Een negende plek in de door Jakob Fuglsang gewonnen Luik-Bastenaken-Luik was zijn kortste uitslag. Niet slecht dus, maar de zege was nooit dichtbij.

De renner van Bahrain Merida kwam wel goed voor de dag in het rondewerk. In het Critérium du Dauphiné zegevierde Teuns in de tweede etappe, waarin hij ook de leiderstrui pakte. Hij zou uiteindelijk als zesde eindigen in de voorbereidingskoers op de Tour de France. In die ronde sloeg hij in de eerste de beste bergrit meteen toe: na een beklijvend duel met Giulio Ciccone op La Planche des Belles Filles boekte hij een schitterende overwinning.

In het najaar deed Teuns met de Vuelta a España een tweede grote ronde aan. Net als in 2018 verzamelde hij tal van ereplaatsen, maar won hij niet. Wel werd hij tweede op Ares del Maestrat, droeg hij één dag de rode leiderstrui en werd hij twaalfde in het eindklassement.

Belangrijkste resultaten in 2019
Tour de France – 1 ritzege (bergrit naar La Planche des Belles Filles)
Critérium du Dauphiné – Zesde in het eindklassement + 1 ritzege
Omloop Het Nieuwsblad – Vijfde
Luik-Bastenaken-Luik – Negende
Vuelta a España – Twaalfde in het eindklassement + 1 dag leiderstrui

Greg Van Avermaet (CCC)

foto: Cor Vos

Olympisch kampioen Greg Van Avermaet had dit jaar de ondankbare taak om het seizoen van CCC in slechts acht weken tijd te maken. De Poolse formatie stelde vooraf dat het in de Vlaamse klassiekers moest gebeuren en dat het team voor de rest van het jaar zou vrijbuiten. De 34-jarige Oost-Vlaming deed in Omloop Het Nieuwsblad meteen mee voor winst, maar moest daar genoegen nemen met plek twee.

Ook in Strade Bianche (zesde) en de E3 Harelbeke (derde) was Golden Greg op de afspraak. Desondanks kon hij die lijn niet voortzetten in koersen als de Ronde van Vlaanderen (tiende), Parijs-Roubaix (twaalfde) en de Amstel Gold Race (veertiende). Het werd een voorjaar van net niet.

Toch bleek het met zijn vorm wel goed te zitten. Begin mei zegevierde Van Avermaet in de slotrit van de Tour de Yorkshire, meteen goed voor plek twee in het eindklassement. Het duurde daarna tot en met Clásica San Sebastián voordat hij echt weer van zich liet horen. In de Baskische eendagsklassieker eindigde hij achter wonderkind Remco Evenepoel als tweede.

Het was een voorbode van een sterk najaar. Zo werd Van Avermaet bijvoorbeeld ook vierde in de BinckBank Tour, met name door een sterke slotrit naar Geraardsbergen (tweede achter Oliver Naesen). In vijf van zijn laatste zes koersen haalde de CCC-kopman vervolgens de top-7, waarbij zijn winst in de GP de Montréal en zijn achtste plek op het WK het meest opvielen.

Belangrijkste resultaten in 2019
GP de Montréal – Winst
Clásica San Sebastián – Tweede
Omloop Het Nieuwsblad – Tweede
E3 Prijs Harelbeke – Derde
Tour de Yorkshire – Tweede in het eindklassement + 1 ritzege

Outsiders

Zoals in de intro al te lezen viel, zijn er tal van outsiders voor deze officieuze prijs. In onze Eindejaarslijstjes beperken we ons tot maximaal tien favorieten en outsiders. Naast de zes reeds benoemde favorieten, staan de volgende vier namen daar net onder. Vind je dat wij ernaast zitten in deze beoordeling? Geen zorgen, want ook op deze vier mannen kunnen jullie een stem uitbrengen in de poll onder dit bericht. De keuze is reuze.

Tiesj Benoot en Tim Wellens in de Tour de France – foto: Cor Vos

Wat betreft outsiders moeten we kijken naar de mannen van de regelmaat, zoals Tiesj Benoot. De coureur van Lotto Soudal zette een mooie reeks neer in een divers palet aan wedstrijden. Zo werd hij onder meer vierde in het eindklassement van de Ronde van Zwitserland, tweede in de Bretagne Classic en vijfde in Strade Bianche.

Ploegmaat Tim Wellens hoort ook in dit rijtje thuis. Hij verzamelde vooral veel derde plekken. In Omloop Het Nieuwsblad, de Brabantse Pijl, de Baloise Belgium Tour (met een ritzege), het bergklassement in de Tour de France én de BinckBank Tour (met een ritzege) stond Wellens op het kleinste schavotje van het podium. Daarnaast was hij in Spanje aan het begin van het jaar nog drie keer zegezeker.

We blijven nog eventjes in de Lotto Soudal-hoek. Ook Thomas De Gendt mag wat ons betreft niet ontbreken. Denk maar eens aan zijn straffe solozege in de openingsrit van de Ronde van Catalonië, waar hij – net als in Parijs-Nice – ook het bergklassement voor zijn rekening nam. Daarna focuste De Gendt zich op de drie grote rondes. Absoluut hoogtepunt was zijn ritzege in etappe acht van de Tour de France, waar hij na een lange solo de besten ter wereld in de finale voor bleef.

De laatste in deze categorie is Yves Lampaert. Misschien geen topjaar voor hem, maar met zilver op het EK, een derde stek in Parijs-Roubaix en de eindzege in de Ronde van Slowakije ook zeker geen slecht seizoen.

Stem nu ook op ‘De beste Nederlandse wielrenner van 2019’